மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்மஆரிஜ் - மெசிடோனிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ЕЛМЕАРИЏ(Степени)

வசனம்: 1

سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

1. Некој запраша за казната којашто ќе им се случи

வசனம்: 2

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

2. на неверниците – никој не може да го спречи

வசனம்: 3

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

3. Аллах, Господарот на возвишеноста и степените, тоа да не го стори.

வசனம்: 4

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

4. Кон Него се качуваат мелеците и Џибрил во денот кој трае педесет илјади години.

வசனம்: 5

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

5. Ти стрпи се со пријатна трпеливост.

வசனம்: 6

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

6. Тие мислат дека нема да се случи,

வசனம்: 7

وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا

7. а Ние знаеме дека сигурно ќе се случи,

வசனம்: 8

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

8. оној Ден кога небото ќе биде како талог од масло,

வசனம்: 9

وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

9. а планините како искубана волна,

வசனம்: 10

وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

10. кога пријателот нема пријателот свој ништо да го праша,

வசனம்: 11

يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ

11. иако едни со други ќе се видат. Злосторникот едвај би дочекал од страдањето на тој Ден да се искупи со синовите свои,

வசனம்: 12

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ

12. и со жената своја, и со братот свој,

வசனம்: 13

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ

13. и со семејството свое што го штитеше,

வசனம்: 14

وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

14. и со сите останати на Земјата – само за да се избави.

வசனம்: 15

كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ

15. Никогаш! Тој (пеколот), само распламтен ќе биде

வசனம்: 16

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

16. кој рацете и нозете ќе ги корне,

வசனம்: 17

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ

17. ќе го повикува тој што главата ја вртел и избегнувал

வசனம்: 18

وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

18. и натрупувал и сокривал.

வசனம்: 19

۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

19. Човекот, навистина, е создаден лаком:

வசனம்: 20

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

20. кога ќе го снајде неволја – очаен е,

வசனம்: 21

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

21. а кога ќе го снајде благосостојба – себичен е,

வசனம்: 22

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

22. освен клањачите,

வசனம்: 23

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

23. коишто во своите намази се истрајни,

வசனம்: 24

وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

24. и тие во чиишто имоти ќе има одреден дел

வசனம்: 25

لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

25. за тој што проси и за тој што не проси,

வசனம்: 26

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

26. и тие што во Судниот ден ќе веруваат,

வசனம்: 27

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

27. и тие што од казната на Господарот свој ќе стравуваат,

வசனம்: 28

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

28. а од казната на Господарот свој никој не е сигурен,

வசனம்: 29

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

29. и тие што своите срамни места ќе ги чуваат

வசனம்: 30

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

30. освен од жените свои или од оние што се во нивна сопственост – тие, навистина, прекор не заслужуваат –

வசனம்: 31

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

31. а тие што бараат вон тоа, тие паѓаат во грев,

வசனம்: 32

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ

32. и тие што доверените аманети ќе ги чуваат и обврските свои ќе ги исполнуваат,

வசனம்: 33

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ

33. и тие што сведочењата свои ќе ги извршуваат,

வசனம்: 34

وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

34. и тие што намазите свои ревносно ќе ги извршуваат,

வசனம்: 35

أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ

35. тие во џенетските градини ќе бидат почестени.

வசனம்: 36

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ

36. Што им е на тие околу тебе коишто не веруваат па брзаат,

வசனம்: 37

عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ

37. оддесно и одлево, во групи?!

வசனம்: 38

أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ

38. Како секој од нив тежнее во Џенетот на уживањето да влезе?

வசனம்: 39

كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ

39. Никогаш! Ние ги создаваме, од тоа што тие го знаат!

வசனம்: 40

فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ

40. И Јас се колнам во Господарот на истоците и западите дека можеме

வசனம்: 41

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

41. со подобри од нив да ги замениме и никој во тоа не може да Нè спречи.

வசனம்: 42

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

42. Затоа остави ги нека кажуваат безмислици и нека се забавуваат додека Денот кој им се ветува не го дочекаат,

வசனம்: 43

يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ

43. Денот во кој забрзано, како да брзаат кон идолите, од гробовите ќе излегуваат,

வசனம்: 44

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ

44. со спуштени погледи и потиштени од понижување. Тоа ќе биде оној Ден којшто им беше ветуван!