අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් මආරිජ් - මක්දූනියානු අර්ථකථනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

ЕЛМЕАРИЏ(Степени)

වාක්‍යය: 1

سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

1. Некој запраша за казната којашто ќе им се случи

වාක්‍යය: 2

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

2. на неверниците – никој не може да го спречи

වාක්‍යය: 3

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

3. Аллах, Господарот на возвишеноста и степените, тоа да не го стори.

වාක්‍යය: 4

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

4. Кон Него се качуваат мелеците и Џибрил во денот кој трае педесет илјади години.

වාක්‍යය: 5

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

5. Ти стрпи се со пријатна трпеливост.

වාක්‍යය: 6

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

6. Тие мислат дека нема да се случи,

වාක්‍යය: 7

وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا

7. а Ние знаеме дека сигурно ќе се случи,

වාක්‍යය: 8

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

8. оној Ден кога небото ќе биде како талог од масло,

වාක්‍යය: 9

وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

9. а планините како искубана волна,

වාක්‍යය: 10

وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

10. кога пријателот нема пријателот свој ништо да го праша,

වාක්‍යය: 11

يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ

11. иако едни со други ќе се видат. Злосторникот едвај би дочекал од страдањето на тој Ден да се искупи со синовите свои,

වාක්‍යය: 12

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ

12. и со жената своја, и со братот свој,

වාක්‍යය: 13

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ

13. и со семејството свое што го штитеше,

වාක්‍යය: 14

وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

14. и со сите останати на Земјата – само за да се избави.

වාක්‍යය: 15

كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ

15. Никогаш! Тој (пеколот), само распламтен ќе биде

වාක්‍යය: 16

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

16. кој рацете и нозете ќе ги корне,

වාක්‍යය: 17

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ

17. ќе го повикува тој што главата ја вртел и избегнувал

වාක්‍යය: 18

وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

18. и натрупувал и сокривал.

වාක්‍යය: 19

۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

19. Човекот, навистина, е создаден лаком:

වාක්‍යය: 20

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

20. кога ќе го снајде неволја – очаен е,

වාක්‍යය: 21

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

21. а кога ќе го снајде благосостојба – себичен е,

වාක්‍යය: 22

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

22. освен клањачите,

වාක්‍යය: 23

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

23. коишто во своите намази се истрајни,

වාක්‍යය: 24

وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

24. и тие во чиишто имоти ќе има одреден дел

වාක්‍යය: 25

لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

25. за тој што проси и за тој што не проси,

වාක්‍යය: 26

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

26. и тие што во Судниот ден ќе веруваат,

වාක්‍යය: 27

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

27. и тие што од казната на Господарот свој ќе стравуваат,

වාක්‍යය: 28

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

28. а од казната на Господарот свој никој не е сигурен,

වාක්‍යය: 29

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

29. и тие што своите срамни места ќе ги чуваат

වාක්‍යය: 30

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

30. освен од жените свои или од оние што се во нивна сопственост – тие, навистина, прекор не заслужуваат -

වාක්‍යය: 31

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

31. а тие што бараат вон тоа, тие паѓаат во грев,

වාක්‍යය: 32

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ

32. и тие што доверените аманети ќе ги чуваат и обврските свои ќе ги исполнуваат,

වාක්‍යය: 33

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ

33. и тие што сведочењата свои ќе ги извршуваат,

වාක්‍යය: 34

وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

34. и тие што намазите свои ревносно ќе ги извршуваат,

වාක්‍යය: 35

أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ

35. тие во џеннетските градини ќе бидат почестени.

වාක්‍යය: 36

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ

36. Што им е на тие околу тебе коишто не веруваат па брзаат,

වාක්‍යය: 37

عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ

37. оддесно и одлево, во групи?!

වාක්‍යය: 38

أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ

38. Како секој од нив тежнее во џеннетот на уживањето да влезе?

වාක්‍යය: 39

كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ

39. Никогаш! Ние ги создаваме, од тоа што тие го знаат!

වාක්‍යය: 40

فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ

40. И Јас се колнам во Господарот на истоците и западите дека можеме

වාක්‍යය: 41

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

41. соподобри од нив да ги замениме и никој вотоанеможе да Нè спречи.

වාක්‍යය: 42

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

42. Затоа остави ги нека се задлабочуваат во безделништвото и нека се забавуваат додека Денот кој им се ветува не го дочекаат,

වාක්‍යය: 43

يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ

43. Денот во кој забрзано, како да брзаат кон идолите, од гробовите ќе излегуваат,

වාක්‍යය: 44

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ

44. со спуштени погледи и потиштени од понижување. Тоа ќе биде оној Ден којшто им беше ветуван!