மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நஜ்ம் - ஓரோமோ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Annajm

வசனம்: 1

وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

Urjiin kakadhe; yeroo inni bu’e (seene).

வசனம்: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ

Hiriyaan keessan (Muhammad SAW) hin jallanne; hin dogoggorres.

வசனம்: 3

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

Fedha lubbuu irraas hin haasa’u.

வசனம்: 4

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

Inni (wanti inni dubbatu) wahyii buufamu qofa.

வசனம்: 5

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

(Jibriil) kan humni isaa cimaatu isa barsiise.

வசனம்: 6

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

Abbaa humnaa ta’ee (bifa Rabbiin irratti isa uumeen) ol ta’e.

வசனம்: 7

وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

Inni moggaa (samii) isa ol aanaa irratti (ol ta’e).

வசனம்: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

Ergasii dhihaatee gadis bu’e.

வசனம்: 9

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

Hanga (fageenya) qabannaa gooboo (dagaanaa) lamaanii yookiin sana irra dhihoo ta’e. {2}

{2} Kun fakkii dhihaatinsa Jibriil nabi Muhammaditti dhihaateeti ibsa.

வசனம்: 10

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

Gara gabricha Isaatti (Rabbiitti) waan wahyii godhe wahyii godhe. {2}

{2} Rabbiitu gabricha isaa nabi muhammaditti wahyii godhe.

வசனம்: 11

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

Onneen (Nabiyyii-SAW) waan arge keessatti homaa hin sobne.

வசனம்: 12

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

Sila ergasii waan inni (yeroo mi’iraajaa) arge irratti isa mormituu?

வசனம்: 13

وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

Dhugumatti yeroo biraas isa argeera.

வசனம்: 14

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

Qurquraa dhumaa (samii torbaffaa) biratti arge.

வசனம்: 15

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

Ishee bira jannata qubsumaatu jira.

வசனம்: 16

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

Yeroo wanti haguugu mukattii qurquraa haguugu (arge).

வசனம்: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

Ijji gamaa gamana hin jallanne, irras hin dabarre.

வசனம்: 18

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

Dhugumatti, inni mallattoolee Gooftaa isaa gurguddoo irraa argeera.

வசனம்: 19

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ

Mee (taabota) Laatiifi Uzzaa (jedhaman) naaf himaa?

வசனம்: 20

وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

Manaatiin kan sadaffaa duubatti haftuu taates (naaf himaa)?

வசனம்: 21

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

Sila isiniif dhiirri ta'eeti dubartiin isaaf taatee?

வசனம்: 22

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

Isheen kun oggas qooda jalloodha.

வசனம்: 23

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

Isheen maqoota isiniifi abbootiin keessan moggaaftani malee homaa miti. Rabbiin ragaa isheef hin buufne. Se’aafi waan lubbuuleen isaanii feetu feetu malee waan biraa hin hordofan. Dhugumaan qajeellloon Rabbii isaanii irraa isaanitti dhufee jira.

வசனம்: 24

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

Moo namaaf waanuma hawwetu jira?

வசனம்: 25

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ

Aakiraafi tanduraatis Rabbiif taate.

வசனம்: 26

۞ وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ

meeqaa meeqaatu Maleeykota irraa samii keessa jiru? kan manguddummaan isaanii homaa hin fayyadne, erga Rabbiin nama fedhuuf hayyamee, jaallate malee.

வசனம்: 27

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

Isaan Aakhiratti hin amanne moggaasa dubartootaa maleeykota moggaasu.

வசனம்: 28

وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـٔٗا

Isa irratti beekumsa homaatuu hin qaban. Shakkii malee homaa hin hordofanu. Shakkiin immoo dhugaa irraa homaa hin duroomsu.

வசனம்: 29

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

Nama yaadannoo keenya irraa garagalee, jiruu addunyaa malee hin fedhin irraa garagali.

வசனம்: 30

ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

Kun beekumsa irraa daangaa isaaniiti. Rabbiin kee Isumatu nama karaa Isaa irraa jallate akkaan beekaadha. Inni nama qajeeles akkaan beekaadha.

வசனம்: 31

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

Wanti samiilee keessa jiruufi wanti dachii keessa jirus kan Rabbiiti. Isaan hamtuu dalagan waan isaan dalaganiin isaaniif galata galchuuf isaan toltuu hojjatanis ishee caaltuu taate isaan mindeessuuf (uume).

வசனம்: 32

ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

Isaan sun warra dogoggora xixiqqoo malee dilii gugurdoofi sagaagalummaa irraa fagaataniidha. Gooftaan kee araaramni Isaa bal’aadha. Inni akkaan isin beeka yeroo dachii irraa isin uumeefi yeroo isin garaa haadha teessanii keessatti ulfa taatanii jirtan . Lubbuulee keessan hin qulqulleessinaa. Inni nama (Isa) sodaatu akkaan beekaadha.

வசனம்: 33

أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

Mee isa gara gale naaf himi?

வசனம்: 34

وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ

Kan xiqqoo kennee, ergasii dhoorgate.

வசனம்: 35

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

Sila beekumsi fagoottu isa bira jiraa? inni (isa) beekee?

வசனம்: 36

أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

Moo wanta barreeffamoota Muusaa keessa jirutu itti hin himaminii?

வசனம்: 37

وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

Kan Ibraahiim isa (ajaja Rabbii) guutees.

வசனம்: 38

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

(Isheen sun) lubbuun dilii baadhattu ba’aa lubbuu biraa hin baadhattuudha.

வசனம்: 39

وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

Namaaf waan hojjate malee hintaane.

வசனம்: 40

وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

Hojiin isaa uf duratti ni mul'ata.

வசனம்: 41

ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

Achii booda mindaa guutuutu isaaf kennamaadha.

வசனம்: 42

وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

Xumurri (waan hundaas) gara Rabbii keetiitti.

வசனம்: 43

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ

Inni Isumatu kofalchiise; boochises.

வசனம்: 44

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا

Inni Isumatu ajjeese; jiraachises.

வசனம்: 45

وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ

Inni cimdii lama, kormaafi dhalaa, uume.

வசனம்: 46

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

Bishaan hormaataa irraa (uume), yeroo (gadaamessaa keessatti) nagamtu.

வசனம்: 47

وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

Uumuun boodaas isuma (Rabbuma) irra jira.

வசனம்: 48

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ

Inni Isa duroomseefi hiyyoomseedha.

வசனம்: 49

وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

Inni Isumatu Gooftaa Shi’iraati

வசனம்: 50

وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

Isumatu Aadii duraa balleesse.

வசனம்: 51

وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

(Ummata) Samuudis hin hambifne.

வசனம்: 52

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ

Ummata Nuuhis sana dura (balleesse) Isaan isaanumatu akkaan miidhaa raawwattootaafi daangaa darbitoota turan.

வசனம்: 53

وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

Ganda gombifamtuus gadi kuffise.

வசனம்: 54

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

Wanti haguuge ishee haguuge.

வசனம்: 55

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

Ni’imaa Rabbii keetii irraa kamiin shakkita?

வசனம்: 56

هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

Kun (Muhammad SAW) sodaachisaa sodaachistoota durii irraa ta’eedha.

வசனம்: 57

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

Dhihaattuun (Qiyaamaa) dhihaatteetti.

வசனம்: 58

لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

Rabbiin ala isheef mul’iftuun hin jirtu.

வசனம்: 59

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

Sila haasa’a kana (Qur’aana) irraa dinqisiifattanii?

வசனம்: 60

وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ

Ni kolfituu! Hin boochanuu?

வசனம்: 61

وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

Haala isin dagamoo taataniin (irraa garagaltuu)?

வசனம்: 62

فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩

Allaah’f sujuudaa; (Isuma qofa) gabbaraa {2}

{2} bakka kanatti sujuuda qaraatii qur'aanaattu godhama.