மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்பலத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 594 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

بلد

சூராவின் இலக்குகளில் சில:

بيان افتقار الإنسان وكبده وسبل نجاته.

د انسان د احتياج، چل او ژغورلو د لارو بيان

---

வசனம்: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

الله پر حرام ښار چې مکه مکرمه ده لوړه وکړه.

வசனம்: 2

وَاَنْتَ حِلٌّۢ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

او ته ای رسوله! ازاد یې پدې ښار کې چې څه کوې، د چا په وژلو چې د وژلو مستحق وي او یا یې په بندي کولو د هغه چا چې د بندي کولو مستحق وي.

வசனம்: 3

وَوَالِدٍ وَّمَا وَلَدَ ۟ۙ

او الله د بشر پر پلار لوړه وکړه، او پر هغه څه يې لوړه وکړه چې د هغه له نسل کوم اولاد پيداشوی دی.

வசனம்: 4

لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِیْ كَبَدٍ ۟ؕ

پرته له شکه انسان مو په ستړيا او سختۍ کې پيداکړی، ځکه په دنيا کې ډېرې ستونزې ګالي.

வசனம்: 5

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّنْ یَّقْدِرَ عَلَیْهِ اَحَدٌ ۟ۘ

آيا انسان دا ګومان کوي چې کله هغه ګناهونه کوي پر هغه به هيڅوک هم برلاسی نه شي او غچ به ترې وانخلي، او که څه هم د هغه خپل پالونکی وي؟!.

வசனம்: 6

یَقُوْلُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ۟ؕ

وايي به: زښته ډېر مال مې ځينې د ځينو له پاسه ولګولو.

வசனம்: 7

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّمْ یَرَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

آيا هغه څوک چې پر لګولو وياړي دا ګومان کوي چې الله يې نه ويني؟! او دا چې په خپل مال کې به حساب نه ورسره کوي چې له کوم ځايه يې ترلاسه کړ او په څه کې يې ولګوی؟!.

வசனம்: 8

اَلَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ عَیْنَیْنِ ۟ۙ

آيا هغه لره مو دوې سترګې نه دې ورکړې چې پرې ويني؟.

வசனம்: 9

وَلِسَانًا وَّشَفَتَیْنِ ۟ۙ

او يوه ژبه او دوې شونډې چې پرې غږيږي؟!

வசனம்: 10

وَهَدَیْنٰهُ النَّجْدَیْنِ ۟ۚ

او هغه ته مو د خير لاره او د باطل لاره ښودلې ده؟!.

வசனம்: 11

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ۟ؗۖ

او له هغه غوښتل شوي و چې له هغه پېچومي واوړي چې له جنت څخه يې بېلوي؛ قطع يې دې کړي او ترې تېر دې شي.

வசனம்: 12

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْعَقَبَةُ ۟ؕ

او اې رسوله! تاته څه معلومه ده چې هغه پېچومی څه دی چې له هغو په تېرېدلو سره جنت ته ننوځي؟!.

வசனம்: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ ۟ۙ

هغه د يو نارينه يا ښځينه غلام آزادول دي.

வசனம்: 14

اَوْ اِطْعٰمٌ فِیْ یَوْمٍ ذِیْ مَسْغَبَةٍ ۟ۙ

او يا د لوږې په ورځ خواړه ورکول دي چې د خوړو شتون کم وي.

வசனம்: 15

یَّتِیْمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ۟ۙ

داسې ماشوم ته چې پلار يې مړ وي، له هغه سره خپلوي هم ولري.

வசனம்: 16

اَوْ مِسْكِیْنًا ذَا مَتْرَبَةٍ ۟ؕ

او يا داسې بې وزله ته چې هيڅ هم ونه لري.

வசனம்: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ۟ؕ

بيا له هغو کسانو وي چې پر الله يې ايمان راوړی وي او ځينو يې ځينو ته پر پيروۍ کولو او له ګناهونو څخه په ډډه کولو او ستونزو پر زغملو وصيت کړی وي او ځينو يې ځينو ته د الله پر بندګانو د مهربانۍ وصيت کړی وي.

வசனம்: 18

اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ

پر دغو صفتونو متصف خلک همدوی د ښي اړخ څښتنان دي.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• عتق الرقاب، وإطعام المحتاجين في وقت الشدة، والإيمان بالله، والتواصي بالصبر والرحمة: من أسباب دخول الجنة.

د مرېيانو آزادول، د سختۍ په وخت کې بې وزلو ته خواړه ورکول، پر الله ايمان راوړل، يوبل ته د زغم او مهربانۍ وصيت کول: جنت ته د ننوتلو له لاملونو څخه دي.

• من دلائل النبوة إخباره أن مكة ستكون حلالًا له ساعة من نهار.

د نبوت له دلائلو څخه پردې خبره خبر ورکول دي چې مکه به د هغه لپاره د ورځې د يو ساعت لپاره حلاله وي.

• لما ضيق الله طرق الرق وسع طرق العتق، فجعل الإعتاق من القربات والكفارات.

کله چې الله د غلامۍ لارې تنګې کړې نو د آزادۍ لارې يې پراخه کړې، دا چې د غلامانو آزادول يې کفارې او د ثواب کارونه وګرځول.