Маънолар таржимаси Сура Балад - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Бет рақами 594 - Қуръони Карим қомуси

بلد

Суранинг мақсадларидан..:

بيان افتقار الإنسان وكبده وسبل نجاته.

د انسان د احتياج، چل او ژغورلو د لارو بيان

---

Оят: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

الله پر حرام ښار چې مکه مکرمه ده لوړه وکړه.

Оят: 2

وَاَنْتَ حِلٌّۢ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

او ته ای رسوله! ازاد یې پدې ښار کې چې څه کوې، د چا په وژلو چې د وژلو مستحق وي او یا یې په بندي کولو د هغه چا چې د بندي کولو مستحق وي.

Оят: 3

وَوَالِدٍ وَّمَا وَلَدَ ۟ۙ

او الله د بشر پر پلار لوړه وکړه، او پر هغه څه يې لوړه وکړه چې د هغه له نسل کوم اولاد پيداشوی دی.

Оят: 4

لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِیْ كَبَدٍ ۟ؕ

پرته له شکه انسان مو په ستړيا او سختۍ کې پيداکړی، ځکه په دنيا کې ډېرې ستونزې ګالي.

Оят: 5

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّنْ یَّقْدِرَ عَلَیْهِ اَحَدٌ ۟ۘ

آيا انسان دا ګومان کوي چې کله هغه ګناهونه کوي پر هغه به هيڅوک هم برلاسی نه شي او غچ به ترې وانخلي، او که څه هم د هغه خپل پالونکی وي؟!.

Оят: 6

یَقُوْلُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ۟ؕ

وايي به: زښته ډېر مال مې ځينې د ځينو له پاسه ولګولو.

Оят: 7

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّمْ یَرَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

آيا هغه څوک چې پر لګولو وياړي دا ګومان کوي چې الله يې نه ويني؟! او دا چې په خپل مال کې به حساب نه ورسره کوي چې له کوم ځايه يې ترلاسه کړ او په څه کې يې ولګوی؟!.

Оят: 8

اَلَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ عَیْنَیْنِ ۟ۙ

آيا هغه لره مو دوې سترګې نه دې ورکړې چې پرې ويني؟.

Оят: 9

وَلِسَانًا وَّشَفَتَیْنِ ۟ۙ

او يوه ژبه او دوې شونډې چې پرې غږيږي؟!

Оят: 10

وَهَدَیْنٰهُ النَّجْدَیْنِ ۟ۚ

او هغه ته مو د خير لاره او د باطل لاره ښودلې ده؟!.

Оят: 11

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ۟ؗۖ

او له هغه غوښتل شوي و چې له هغه پېچومي واوړي چې له جنت څخه يې بېلوي؛ قطع يې دې کړي او ترې تېر دې شي.

Оят: 12

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْعَقَبَةُ ۟ؕ

او اې رسوله! تاته څه معلومه ده چې هغه پېچومی څه دی چې له هغو په تېرېدلو سره جنت ته ننوځي؟!.

Оят: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ ۟ۙ

هغه د يو نارينه يا ښځينه غلام آزادول دي.

Оят: 14

اَوْ اِطْعٰمٌ فِیْ یَوْمٍ ذِیْ مَسْغَبَةٍ ۟ۙ

او يا د لوږې په ورځ خواړه ورکول دي چې د خوړو شتون کم وي.

Оят: 15

یَّتِیْمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ۟ۙ

داسې ماشوم ته چې پلار يې مړ وي، له هغه سره خپلوي هم ولري.

Оят: 16

اَوْ مِسْكِیْنًا ذَا مَتْرَبَةٍ ۟ؕ

او يا داسې بې وزله ته چې هيڅ هم ونه لري.

Оят: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ۟ؕ

بيا له هغو کسانو وي چې پر الله يې ايمان راوړی وي او ځينو يې ځينو ته پر پيروۍ کولو او له ګناهونو څخه په ډډه کولو او ستونزو پر زغملو وصيت کړی وي او ځينو يې ځينو ته د الله پر بندګانو د مهربانۍ وصيت کړی وي.

Оят: 18

اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ

پر دغو صفتونو متصف خلک همدوی د ښي اړخ څښتنان دي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عتق الرقاب، وإطعام المحتاجين في وقت الشدة، والإيمان بالله، والتواصي بالصبر والرحمة: من أسباب دخول الجنة.

د مرېيانو آزادول، د سختۍ په وخت کې بې وزلو ته خواړه ورکول، پر الله ايمان راوړل، يوبل ته د زغم او مهربانۍ وصيت کول: جنت ته د ننوتلو له لاملونو څخه دي.

• من دلائل النبوة إخباره أن مكة ستكون حلالًا له ساعة من نهار.

د نبوت له دلائلو څخه پردې خبره خبر ورکول دي چې مکه به د هغه لپاره د ورځې د يو ساعت لپاره حلاله وي.

• لما ضيق الله طرق الرق وسع طرق العتق، فجعل الإعتاق من القربات والكفارات.

کله چې الله د غلامۍ لارې تنګې کړې نو د آزادۍ لارې يې پراخه کړې، دا چې د غلامانو آزادول يې کفارې او د ثواب کارونه وګرځول.