പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ബലദ് - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - പേജ് നമ്പർ 594 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

بلد

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

بيان افتقار الإنسان وكبده وسبل نجاته.

د انسان د احتياج، چل او ژغورلو د لارو بيان

---

ആയത്ത്: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

الله پر حرام ښار چې مکه مکرمه ده لوړه وکړه.

ആയത്ത്: 2

وَاَنْتَ حِلٌّۢ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

او ته ای رسوله! ازاد یې پدې ښار کې چې څه کوې، د چا په وژلو چې د وژلو مستحق وي او یا یې په بندي کولو د هغه چا چې د بندي کولو مستحق وي.

ആയത്ത്: 3

وَوَالِدٍ وَّمَا وَلَدَ ۟ۙ

او الله د بشر پر پلار لوړه وکړه، او پر هغه څه يې لوړه وکړه چې د هغه له نسل کوم اولاد پيداشوی دی.

ആയത്ത്: 4

لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِیْ كَبَدٍ ۟ؕ

پرته له شکه انسان مو په ستړيا او سختۍ کې پيداکړی، ځکه په دنيا کې ډېرې ستونزې ګالي.

ആയത്ത്: 5

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّنْ یَّقْدِرَ عَلَیْهِ اَحَدٌ ۟ۘ

آيا انسان دا ګومان کوي چې کله هغه ګناهونه کوي پر هغه به هيڅوک هم برلاسی نه شي او غچ به ترې وانخلي، او که څه هم د هغه خپل پالونکی وي؟!.

ആയത്ത്: 6

یَقُوْلُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ۟ؕ

وايي به: زښته ډېر مال مې ځينې د ځينو له پاسه ولګولو.

ആയത്ത്: 7

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّمْ یَرَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

آيا هغه څوک چې پر لګولو وياړي دا ګومان کوي چې الله يې نه ويني؟! او دا چې په خپل مال کې به حساب نه ورسره کوي چې له کوم ځايه يې ترلاسه کړ او په څه کې يې ولګوی؟!.

ആയത്ത്: 8

اَلَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ عَیْنَیْنِ ۟ۙ

آيا هغه لره مو دوې سترګې نه دې ورکړې چې پرې ويني؟.

ആയത്ത്: 9

وَلِسَانًا وَّشَفَتَیْنِ ۟ۙ

او يوه ژبه او دوې شونډې چې پرې غږيږي؟!

ആയത്ത്: 10

وَهَدَیْنٰهُ النَّجْدَیْنِ ۟ۚ

او هغه ته مو د خير لاره او د باطل لاره ښودلې ده؟!.

ആയത്ത്: 11

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ۟ؗۖ

او له هغه غوښتل شوي و چې له هغه پېچومي واوړي چې له جنت څخه يې بېلوي؛ قطع يې دې کړي او ترې تېر دې شي.

ആയത്ത്: 12

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْعَقَبَةُ ۟ؕ

او اې رسوله! تاته څه معلومه ده چې هغه پېچومی څه دی چې له هغو په تېرېدلو سره جنت ته ننوځي؟!.

ആയത്ത്: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ ۟ۙ

هغه د يو نارينه يا ښځينه غلام آزادول دي.

ആയത്ത്: 14

اَوْ اِطْعٰمٌ فِیْ یَوْمٍ ذِیْ مَسْغَبَةٍ ۟ۙ

او يا د لوږې په ورځ خواړه ورکول دي چې د خوړو شتون کم وي.

ആയത്ത്: 15

یَّتِیْمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ۟ۙ

داسې ماشوم ته چې پلار يې مړ وي، له هغه سره خپلوي هم ولري.

ആയത്ത്: 16

اَوْ مِسْكِیْنًا ذَا مَتْرَبَةٍ ۟ؕ

او يا داسې بې وزله ته چې هيڅ هم ونه لري.

ആയത്ത്: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ۟ؕ

بيا له هغو کسانو وي چې پر الله يې ايمان راوړی وي او ځينو يې ځينو ته پر پيروۍ کولو او له ګناهونو څخه په ډډه کولو او ستونزو پر زغملو وصيت کړی وي او ځينو يې ځينو ته د الله پر بندګانو د مهربانۍ وصيت کړی وي.

ആയത്ത്: 18

اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ

پر دغو صفتونو متصف خلک همدوی د ښي اړخ څښتنان دي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• عتق الرقاب، وإطعام المحتاجين في وقت الشدة، والإيمان بالله، والتواصي بالصبر والرحمة: من أسباب دخول الجنة.

د مرېيانو آزادول، د سختۍ په وخت کې بې وزلو ته خواړه ورکول، پر الله ايمان راوړل، يوبل ته د زغم او مهربانۍ وصيت کول: جنت ته د ننوتلو له لاملونو څخه دي.

• من دلائل النبوة إخباره أن مكة ستكون حلالًا له ساعة من نهار.

د نبوت له دلائلو څخه پردې خبره خبر ورکول دي چې مکه به د هغه لپاره د ورځې د يو ساعت لپاره حلاله وي.

• لما ضيق الله طرق الرق وسع طرق العتق، فجعل الإعتاق من القربات والكفارات.

کله چې الله د غلامۍ لارې تنګې کړې نو د آزادۍ لارې يې پراخه کړې، دا چې د غلامانو آزادول يې کفارې او د ثواب کارونه وګرځول.