భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ఫజ్ర్ - الترجمة الهولندية - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Soerat Al-Fadjr (De Dageraad)

వచనం: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

1. Bij de dageraad.

వచనం: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

2. Bij de tien nachten (de eerste tien van Dhul Hidjah).

వచనం: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

3. Bij even en oneven.

వచనం: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

4. En bij de nacht wanneer deze verdwijnt.

వచనం: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

5. Zijn er in de genoemde eden genoeg bewijzen voor wie verstand heeft.

వచనం: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

6. Heb jij (o Mohammed) niet gezien hoe jouw Heer met de Aad heeft gehandeld?

వచనం: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

7. De stad Iram met haar hoge pilaren.

వచనం: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

8. Zoals nog nooit in het land geschapen zijn?

వచనం: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

9. En (met) de Thamoed, die rotsen uithieuwen in het dal?

వచనం: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

10. En (met) de Farao die pinnen had.

వచనం: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

11. Die in het land de grenzen overschreden.

వచనం: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

12. En veel ellende daarin veroorzaakten.

వచనం: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

13. Aldus heeft jullie Heer verschillende soorten martelingen over hen uitgestort.

వచనం: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

14. Waarlijk, jullie Heer is meest waakzaam (over hen).

వచనం: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

15. Voor de mens, wanneer zijn Heer hem beproeft met eer en met gunsten dan zegt hij (trots): “Mijn Heer heeft mij geëerd.”

వచనం: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

16. Maar als Hij hem beproeft door zijn levensmiddelen te verminderen, zegt hij: “Mijn Heer heeft mij vernederd.”

వచనం: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

17. Nee! Maar jullie behandelen de wezen niet met vriendelijkheid en vrijgevigheid.

వచనం: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

18. En jullie sporen niet aan om de armen te voeden!

వచనం: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

19. En jullie verspillen de erfenis, hebzuchtig,

వచనం: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

20. En jullie hebben de weelde met veel liefde lief!

వచనం: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

21. Nee! Als de aarde tot poeder vermalen is!

వచనం: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

22. En jullie Heer komt, met de engelen in rijen.

వచనం: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

23. En op die dag zal de hel in de nabijheid worden gebracht. Op die dag zal de mens zich herinneren. Maar hoe zal de herinnering hem bevallen?

వచనం: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

24. Hij zal zeggen: “Wee! Had ik maar (iets) vooruit gestuurd voor (dit) leven!”

వచనం: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

25. Op die dag zal dan niemand straffen zoals Hij zal straffen.

వచనం: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

26. En niemand zal vastbinden zoals Hij vastbindt.

వచనం: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

27. (En er zal tegen de vromen gezegd worden): “O ziel vol rust (door Iman).

వచనం: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

28. Keer terug naar jouw Heer, tevreden over Zijn welbehagen!

వచనం: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

29. Voeg je bij Mijn (rechtgeaarde) dienaren toe.

వచనం: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

30. En treed Mijn paradijs binnen!