భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ముదథ్థిర్ - కజక్ అనువాదం - ఖలీఫా అల్-తాయీ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

суратуль-Муддәссир

వచనం: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

(Мұхаммед Ғ.С. алғаш Жебрейіл Ғ.С. ді көргенде қобалжып: "Жабыңдар, мені жабыңдар" деп жамылып жатады. Б.Ж.М.Р.) Әй жамылушы!

వచనం: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

Түр енді! Адамдарға ескерт!

వచనం: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

Раббыңды ұлықта!

వచనం: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

Киіміңді тазала!

వచనం: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

Әр түрлі лас істерден аулақ бол!

వచనం: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

(Қылған ісіңді) көп міндет қылма.

వచనం: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

Раббың үшін сабыр ет.

వచనం: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

Қашан Сұр ұрілсе;

వచనం: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

Міне сол күн, өте ауыр күн.

వచనం: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

Негізінен қарсы келушілерге қолайсыз. (Құрайш руынан Мұғайяра ұлы Уәлит Құранды әсерлі жады деген. Б.Ж.Р.М.Х.Т.)

వచనం: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

Мен жалғыз жаратқан кісіні өзіме таста.

వచనం: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

Оған көптеген мал бердім.

వచనం: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

Әзір тұратын ұлдар бердім.

వచనం: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

Оның жағдайын кеңітіп, ықпалын арттырдым.

వచనం: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

Сосын тағы да арттыра түсуімді үміт етті.

వచనం: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

Әсте болмайды. Өйткені ол, қасарысқан еді.

వచనం: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

Жақында оны өрге зорлаймын.

వచనం: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

Өйткені ол, ойластырып, шамалады.

వచనం: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Сосын ол өлгір, қалай шамалады?

వచనం: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Содан кейін ол жаны шыққыр, қайтып мөлшерледі?

వచనం: 21

ثُمَّ نَظَرَ

Сосын ол, қарады.

వచనం: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

Содан кейін ол, қабағын шытып, томсарды.

వచనం: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

Сосын ол, теріс айналып паңданды.

వచనం: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

Сонда ол: "Бұл, үйретіліп келе жатқан бір сиқыр" деді.

వచనం: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

"Бұл, адамның ғана сөзі."

వచనం: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

Оны жағатын тозаққа саламын.

వచనం: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

Ол тозақтың не екенін қайдан білдің?

వచనం: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

Кейін қалдырмайды да шала тастамайды.

వచనం: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

Ол, адам терісін өртеп кетеді.

వచనం: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

Оған он тоғыз (періште) қарайды.

వచనం: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

Тозақтың күзетшілерін періштелерден ғана қылдық. Сондай-ақ олардың сандарын қарсы келушілерге анық бір сынау қылдық... Өздеріне кітап берілгендер, сенсін. (Олардың кітаптарында да он тоғыз жазылған. Б.Ж.М.) Әрі иман келтіргендердің сенімдері арта түссін. Кітап иелерімен мүміндер күмәнданбасын. Сондай-ақ жүректерінде дерті болғандар мен қарсы болғандар: "Алла, бүл мысалмен нені қалайды?",- десін. Осылайша Алла, қалағанын адастырып және кімді қаласа, тура жолға салады. Раббың жасақтарының санын өзі ғана біледі. Бұл адамдар үшін бір насихат.

వచనం: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

Жоқ олай емес. Айға серт,

వచనం: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

Қайтқан сәтте, түнге серт,

వచనం: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

Ағарған сәтте, таңға серт.

వచనం: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

Шын мәнінде ол тозақ, әрине ірі уақиғаның бірі.

వచనం: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

Адамдар үшін ескерту.

వచనం: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

Сендерден ілгері кетуді немесе кейін қалуды қалаған біреулер үшін ескерту.

వచనం: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

Әркім істеген ісінің орнына ұсталады. (52-С.21-А.)

వచనం: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

Бірақ ғамал дәптері оңынан берілгендер басқа. (56-С. 27-А.)

వచనం: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар жаннаттарда сұрасады!

వచనం: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Қылмыстылардан;

వచనం: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

"Сендерді тозаққа кіргізген не нәрсе?"

వచనం: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

Олар: "Біз намаз оқушылардан емес едік."

వచనం: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

"Әрі міскінді тамақтандырмайтын едік."

వచనం: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

"Бұзықтыққа кірісушілермен бірге кірісіп жүрген едік."

వచనం: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

"Қиямет күнін өтірік деген едік."

వచనం: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

"Өзімізге өлім келгенге дейін (жалғаса берді" дейді.)

వచనం: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

Сонда оларға шапағатшылардың шапағаты пайда бермейді.

వచనం: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

Ал оларға насихаттан жалтаратын не болды?

వచనం: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

Олар мүлде үріккен құлан сияқты;

వచనం: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

Арыстаннан қашқан...

వచనం: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

Жоқ, олардан әрбіреуі өзіне бір ашық нұсқа берілуін қалайды.

వచనం: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Жоқ, олар ахиреттен қорықпайды.

వచనం: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

Олай емес. Шын мәнінде Құран бір насихат.

వచనం: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Кім қаласа, одан үгіт алады.

వచనం: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

Алла қаламайынша, олар, үгіт ала алмайды. Ол Алла, қорқылуға лайық, жарылқау иесі.