భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-మఆరిజ్ - తాజిక్ అనువాదం - ఖాజా మీరూఫ్ ఖాజా మీర్ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Сураи Маъориҷ (Осмонҳо)

వచనం: 1

سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

1.Пурсандае аз мушрикон барои худ ва қавмаш азобе пурсид, ки

వచనం: 2

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

2.бар кофирон рӯзи қиёмат фурӯд хоҳад омад, ки касе онро дафъ натавонад кард.

వచనం: 3

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

3. Аз ҷониби Аллоҳе, ки соҳиби мартабаҳои бузургу олист.

వచనం: 4

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

4. Дар рӯзе, ки миқдораш бо рӯзҳои дунё панҷоҳ ҳазор сол^[2996] аст, фариштагон ва рӯҳ (Ҷабраил алайҳиссалом) ба сӯиӮ боло раванд.

[2996] Панҷоҳҳазор сол барои кофирон аст, аммо барои мӯъминон ба миқдори як намоз аст. Тафсири Бағавӣ 8/ 221

వచనం: 5

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

5. Пас, сабр кун эй Паёмбар дар баробари озору азияти онҳо, сабре, ки дар он нолиш ва шикоят нест, ба ғайри Аллоҳ .^[2997]

[2997] Тафсири табарӣ 23/ 603

వచనం: 6

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

6.Албатта кофирон он рӯзи азобро дур ва воқеънопазир мебинанд.

వచనం: 7

وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا

7. ВаМо онро воқеъшаванда ва наздикаш мебинем.

వచనం: 8

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

8. Рӯзе, ки осмон чун миси гудохта гардад.

వచనం: 9

وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

9. Ва кӯҳҳо чун пашми рангине гарданд, ки бод онҳоро парешон кардааст.

వచనం: 10

وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

10. Ва ҳеҷ хешованде аз ҳоли хешованди худ напурсад.^[2998]

[2998] Зеро ҳама ба ҳоли худ машғул аст.

వచనం: 11

يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ

11. Якдигарромебинанд ва мешиносанд, наметавонад касе ба дигаре фоидае расонад. Аз азоби он рӯзкофир орзу мекунад, ки барои наҷоти худ фарзандони худро ба иваз диҳад

వచనం: 12

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ

12. ва низ зану бародарашро

వచనం: 13

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ

13. ва низ хешонашро, ки ӯро ҷой додаанд.

వచనం: 14

وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

14. ва низ ҳамаи онҳоеро, ки дар рӯи заминанд аз одамон ва ғайрашон, сипасхудро аз азоби Аллоҳ наҷот диҳад.

వచనం: 15

كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ

15.Ҳаргиз на, эй кофир! Ҳеҷ гуна иваз туро аз азоб наҷот намедиҳад. Ҳамоно дӯзах оташест шӯълазананда.^[2999]

[2999] Тафсири Табарӣ 23/ 607

వచనం: 16

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

16. Аз сахтии гармиаш пӯсти сар ва соири атрофи баданро меканад.

వచనం: 17

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ

17. Мехонад ба худ ин оташи сӯзон ҳар киро, ки дар дунё аз ҳақ рӯй гардонида, тарки итоъати Аллоҳ ва расулаш карда буд.

వచనం: 18

وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

18. Ва ҷамъ кард пулу молро , пас захира кард ва адо накард ҳаққи Аллоҳро дар молаш.^[3000]

[3000] Яъне закот ва хайрот надод. Тафсири Табарӣ 23/ 610

వచనం: 19

۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

19. Албатта, одамӣ ҳарису бесабр офарида шудааст.

వచనం: 20

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

20. Чун бадӣ ва вазниние ба ӯ расад, беқарорӣ кунад.

వచనం: 21

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

21.Ва чун хубӣ ва осонӣ ба дасташ афтад, бахилӣ мекунад,

వచనం: 22

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

22. магар намозгузороне,

వచనం: 23

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

23. ки намозашонро дар ҳама ҳолат мехонанд ва ягон чизе онҳоро аз намоз машғул намесозад:

వచనం: 24

وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

24. Ва онон, ки дар амволашон ҳаққест муъайян (яъне, закот),

వచనం: 25

لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

25. барои пурсандаву (гадоён) ва он, ки аз қаноъатмандӣ намепурсад^[3001].

[3001] Тафсири Табарӣ 23/ 617

వచనం: 26

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

26. Ва касоне, ки рӯзи қиёматро тасдиқ мекунанд, пас ба амалҳои солеҳ барои он рӯз тайёрӣ мебинанд.

వచనం: 27

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

27. Ва касоне, ки аз азоби Парвардигорашон тарсонанд,

వచనం: 28

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

28. ки ҳароинааз азоби Парвардигорашон дар амон натавонанд буд.

వచనం: 29

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

29. Ва касоне, ки шармгоҳи худро аз тамоми он чизҳое, ки ҳаром аст, нигаҳ медоранд,

వచనం: 30

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

30. магар барои ҳамсаронашон ё канизонашон, ки дар ин ҳол, албатта, маломате бар онҳо нест.

వచనం: 31

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

31. Пас касе, ки барои қазои шаҳвати худ аз ғайри ҳамсарону канизони худ талаб кунад, пас онҳо, аз ҳад гузаштагонанд.

వచనం: 32

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ

32. Ва касоне, ки амонатҳои Аллоҳ ва бандагон ва аҳдҳои ба Аллоҳ ва бандагонро риъоя мекунанд.

వచనం: 33

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ

33. Ва касоне, ки шаҳодати худро ба ҳақ бетағйир ва пӯшиш адо мекунанд.

వచనం: 34

وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

34. Ва касоне, ки намозҳояшонро дар вақташ мехонанд ва ягон воҷиберо аз он тарк намекунанд.

వచనం: 35

أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ

35. Инҳое , ки чунин сифатҳои бузургеро доранд, ҷой дода шудаанд дар биҳиштҳои гиромӣ мукарраму муъаззаз.

వచనం: 36

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ

36.Пас, чист, ки кофирон ба сӯи ту эй Паёмбармешитобанд?

వచనం: 37

عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ

37. Даста – даста аз ҷониби чапу рости ту ҷамъ шудаанд, сухан мегӯянду тааҷҷуб мекунанд.

వచనం: 38

أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ

38. Оё ҳар яке аз он кофирон тамаъ мекунад, киАллоҳ таъоло ба биҳишти пурнеъмат дохилашмекунад?

వచనం: 39

كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ

39. Ҳаргиз на, ҳеҷ яке аз онҳо ба ҷаннат дохил намешавад. Албатта Мо офаридем онҳоро аз оби манӣ, ки худ медонанд, пас имон наоварданд. Пас чи гуна мушарраф мешаванд ба даромадани ҷаннат?^[3002]

[3002] Тафсири Табарӣ 23/ 621

వచనం: 40

فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ

40. Пас, савганд ба Парвардигори машриқи офтобу ситорагон ва мағрибҳояшон, ки Мо, ҳароина тавоноем,

వచనం: 41

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

41. ки ба ҷои онҳо мардуми беҳтар ва мутеътар ба Аллоҳро биёварем ва дар ин кор нотавон нестем ва ҳеҷ кас аз Мо пешдастӣ накунад ва Моро бознадорад, ҳар вақте ки хоҳем иъода кардани онҳоро.

వచనం: 42

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

42. Пас, бигузорашон (мушриконро), то ба беҳудагӣ машғул шаванду ва дар дунёяшон бозӣ кунанд, то ба рӯзи қиёмат бирасанд, ки ваъдаашон додаем ба азоб.

వచనం: 43

يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ

43. Рӯзе, ки шитобон аз қабрҳо бароянд, чунонки дар дунё назди бутонашон, ки ба ғайри Аллоҳ онҳоро ибодат мекарданд, мешитобанд.

వచనం: 44

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ

44. Ваҳшат бар чашмонашон ғолиб шуда аз ҳавлу ҳарос ва ба хорӣ афтодаанд . Ин аст ҳамон рӯзе, ки онҳоро ваъда дода мешуд дар ҳаёти дунё, ки омадани қиёмат ҳақ ва рост аст ва онҳо истеҳзо мекарданду дӯруғ мебароварданд!