Salin ng mga Kahulugan Surah Ad-Duhā - Salin sa Wikang Pashto ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

ضحی

Ilan sa mga Layon ng Surah:

بيان عناية الله بنبيه في أول أمره وآخره.

د الله له لوري خپل نبي ته د امر په پيل او پای کې د پاملرنې بيان.

---

Ayah: 1

وَالضُّحٰی ۟ۙ

الله د ورځې پر لومړۍ برخه لوړه وکړه.

Ayah: 2

وَالَّیْلِ اِذَا سَجٰی ۟ۙ

او پر شپه يې لوړه وکړه، کله چې تياره شي او خلک له خوځښته پکې آرامه شي.

Ayah: 3

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلٰی ۟ؕ

اې رسوله! پالونکي دې نه پرې اېښی يې او نه يې بد اېشېدلی يې، لکه مشرکان چې وايي، کله چې وحي ( د يوڅه مودې لپاره) قطع شوه.

Ayah: 4

وَلَلْاٰخِرَةُ خَیْرٌ لَّكَ مِنَ الْاُوْلٰی ۟ؕ

او هرو مرو ستا لپاره آخرت تر دنيا غوره دی؛ ځکه هلته داسې تلپاتې نعمتونه دي چې نه ختميږي.

Ayah: 5

وَلَسَوْفَ یُعْطِیْكَ رَبُّكَ فَتَرْضٰی ۟ؕ

او ژر به تاته او امت ته دې دومره لویه بدله درکړي، چې پر هغه څه به راضي شې چې تاته او ستا امت ته يې ورکړي دي.

Ayah: 6

اَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیْمًا فَاٰوٰی ۪۟

او پرته له شکه ته يې کوچنی داسې وموندلې چې پلار دې مړ و، نو تا لره يې هستوګنځی درکړ، داسې چې ستا نيکه عبدالمطلب يې درباندې مهربانه کړ، بيا ستا تره (کاکا) ابوطالب.

Ayah: 7

وَوَجَدَكَ ضَآلًّا فَهَدٰی ۪۟

او په داسې حال کې يې وموندلې چې نه دې کتاب او نه دې ايمان پېژندلو، نو له دغه يې هغه څه دروښودل چې نه پرې پوهېدلې.

Ayah: 8

وَوَجَدَكَ عَآىِٕلًا فَاَغْنٰی ۟ؕ

او بې وزله يې وموندلې؛ نو شتمن يې کړلې.

Ayah: 9

فَاَمَّا الْیَتِیْمَ فَلَا تَقْهَرْ ۟ؕ

نو له هغه چا سره سخته معامله مه کوه چې پلار يې په کوچنيوالي کې له لاسه ورکړی وي او مه يې سپکوه.

Ayah: 10

وَاَمَّا السَّآىِٕلَ فَلَا تَنْهَرْ ۟ؕ

او اړ سوالګر مه رټه.

Ayah: 11

وَاَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ۟۠

د الله د نعمتونو شکر وباسه او ښکارندويي يې کوه.

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• منزلة النبي صلى الله عليه وسلم عند ربه لا تدانيها منزلة.

د نبي صلی الله عليه وسلم مرتبه د خپل پالونکي په وړاندې داسې ده چې هيڅ مرتبه ورته نېږدې کېدای نه شي.

• شكر النعم حقّ لله على عبده.

پر نعمت شکر اېستل د الله پر خپل بنده حق دی.

• وجوب الرحمة بالمستضعفين واللين لهم.

پر کمزورو خلکو د لورېينې لازموالی او له هغه سره نرمي کول.