مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە قەمەر - الترجمة المقدونية - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ЕЛ КАМЕР(Месечината)

ئايەت: 1

ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ

1. Се ближи Часот и Месечината се преполови!

ئايەت: 2

وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ

2. А тие, секогаш кога ќе видат чудо, се вртат и велат: „Непрекината маѓија!“

ئايەت: 3

وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ

3. Тие не веруваат и се поведуваат по своите желби, а сè е веќе одредено.

ئايەت: 4

وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ

4. И им дојдоа вести кои треба да ги одвратат –

ئايەت: 5

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ

5. совршена мудрост – но, опомените не користат,

ئايەت: 6

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ

6. Затоа сврти се од нив! На Денот кога гласникот ќе ги повика на нешто ужасно

ئايەت: 7

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

7. тие со спуштени погледи од гробовите ќе излегуваат, како расеани скакулци,

ئايەت: 8

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

8. брзајќи кон гласникот, неверниците ќе велат: „Ова е тежок ден!“

ئايەت: 9

۞ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ

9. Нуховиот народ не веруваше пред нив и робот Наш за лага го клеветеа, велејќи: „Лудак!“ – и Нух беше одбиен.

ئايەت: 10

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

10. И Тој Господарот свој Го замоли: „Јас сум победен, па Ти помогни ми!“

ئايەت: 11

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

11. И Ние портите небески ги отворивме за водата која непрекинато лиеше,

ئايەت: 12

وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

12. и сторивме од земјата изворите да провиреат, и водите се составија како што беше одредено,

ئايەت: 13

وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ

13. а него го носевме на тој брод од даски и шајки изграден

ئايەت: 14

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

14. којшто пловеше пред Нашите очи, – тоа беше награда за тој што го отфрлија.

ئايەت: 15

وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

15. И Ние тоа го оставивме како поука – па има ли некој да прими поука?

ئايەت: 16

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

16. И какви беа казната Моја и опомените Мои?!

ئايەت: 17

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

17. И Ние Куранот го направивме лесен за поука – па има ли некој да прими поука?

ئايەت: 18

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

18. Не веруваше ни Ад, какви беа казната Моја и опомените Мои?!

ئايەت: 19

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

19. Еден кобен ден над нив пративме леден ветар кој непрекинато дуваше

ئايەت: 20

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

20. и луѓето ги креваше, како да се искорнати палмини стебла,

ئايەت: 21

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

21. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

ئايەت: 22

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

22. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

ئايەت: 23

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

23. И Семуд во опомените не веруваше.

ئايەت: 24

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ

24. „Зарем да следиме некого од нас?!“ – говореа. „Тогаш, навистина, би биле во заблуда и на мака.

ئايەت: 25

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

25. Зарем токму нему, од сите нас, да му биде пратена Објавата? Не, тој е вообразен лажливец!“

ئايەت: 26

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

26. Тие утре ќе дознаат кој е вообразен лажливец!

ئايەت: 27

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ

27. Ние ќе пратиме камила за да ги искушаме, па почекај ги и биди трпелив.

ئايەت: 28

وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ

28. И предупреди ги дека водата ќе ја делат и тие и таа, на секој оброк ќе му пристапи тој што е на ред!

ئايەت: 29

فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

29. Но тие повикаа еден од нив, па тој се осмели и ја закла –

ئايەت: 30

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

30. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

ئايەت: 31

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ

31. Ние на нив им пративме еден единствен крик, па тие станаа како здробени суви лисја, кои ги собира тој што има плевна.

ئايەت: 32

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

32. А Ние го направивме Куранот достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

ئايەت: 33

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ

33. И Лутовиот народ во опомените не веруваше.

ئايەت: 34

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ

34. На нив им пративме ветер полн со песок – освен на Лутовото семејство, нив во мугрите ги спасивме,

ئايەت: 35

نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ

35. од милоста Наша. Ете, Ние така ги наградуваме тие што заблагодаруваат.

ئايەت: 36

وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ

36. А тој им се закануваше со силата Наша, но тие во заканите се сомневаа.

ئايەت: 37

وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

37. Тие од него гостите негови ги бараа, па Ние ги ослепевме: „Искусете ја казната Моја и заканите Мои!“

ئايەت: 38

وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ

38. А рано наутро ги стигна казната постојана.

ئايەت: 39

فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

39. „Искусете ја казната Моја и заканите Мои!“

ئايەت: 40

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

40. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

ئايەت: 41

وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ

41. И на фараоновите луѓе опомените им доаѓаа,

ئايەت: 42

كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ

42. но тие ги негираа сите Наши знаци, па Ние ги казнивме така како што казнува Силниот и Моќниот.

ئايەت: 43

أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ

43. Дали неверниците ваши се подобри од нив, или вие во книгите небески имате некаква гаранција?

ئايەت: 44

أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ

44. Зарем тие да велат: „Ние сме непобедлива група!“

ئايەت: 45

سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ

45. Групата сигурно поразена ќе биде, а тие ќе се дадат во бегство!

ئايەت: 46

بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ

46. Меѓутоа, Крајот на светот им е закажан, а Крајот на светот е поужасен и погорчлив.

ئايەت: 47

إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ

47. Злосторниците сигурно во заблуда и на мака беа, и ќе бидат

ئايەت: 48

يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ

48. на Денот кога во Огнот ќе бидат одвлечени, со лицата надолу свртени: „Искусете го допирот на Огнот!“

ئايەت: 49

إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ

49. Ние навистина сè со мерка создаваме,

ئايەت: 50

وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ

50. и наредбата Наша е само еден збор – сè се случува за миг.

ئايەت: 51

وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

51. А Ние веќе ги уништивме сличните на вас, па има ли некој да прими поука?!

ئايەت: 52

وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ

52. И сè што направија во книгата е,

ئايەت: 53

وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ

53. сè, мало и големо, во редови е ставено.

ئايەت: 54

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَهَرٖ

54. Тие што се плашеа од Аллах ќе бидат во џенетските градини и покрај реките

ئايەت: 55

فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ

55. на местото на Вистината, кај Семоќниот Владетел.