ترجمة معاني سورة القمر - الترجمة المقدونية - موسوعة القرآن الكريم

سورة القمر - ЕЛ КАМЕР(Месечината)

آية: 1

ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ

1. Се ближи Часот и Месечината се преполови!

آية: 2

وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ

2. А тие, секогаш кога ќе видат чудо, се вртат и велат: „Непрекината магија!“

آية: 3

وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ

3. Тие не веруваат и се поведуваат по своите желби, а сè е веќе одредено.

آية: 4

وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ

4. И им дојдоа вести кои треба да ги одвратат -

آية: 5

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ

5. совршена мудрост – но, опомените не користат,

آية: 6

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ

6. Затоа сврти се од нив! На Денот кога гласникот ќе ги повика на нешто ужасно

آية: 7

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

7. тие со спуштени погледи од гробовите ќе излегуваат, како расеани скакулци,

آية: 8

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

8. брзајќи кон гласникот, неверниците ќе велат: „Ова е тежок ден!“

آية: 9

۞ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ

9. Нуховиот народ не веруваше пред нив и робот Наш за лага го клеветеа, велејќи: „Лудак!“ – и Нух беше одбиен.

آية: 10

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

10. И Тој Господарот свој Го замоли: „Јас сум победен, па Ти помогни ми!“

آية: 11

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

11. И Ние портите небески ги отворивме за водата која непрекинато лиеше,

آية: 12

وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

12. и сторивме од земјата изворите да провиреат, и водите се составија како што беше одредено,

آية: 13

وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ

13. а него го носевме на тој брод од даски и шајки изграден

آية: 14

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

14. којшто пловеше пред Нашите очи, - тоа беше награда за тој што го отфрлија.

آية: 15

وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

15. И Ние тоа го оставивме како поука – па има ли некој да прими поука?

آية: 16

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

16. И какви беа казната Моја и опомените Мои?!

آية: 17

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

17. И Ние Куранот го направивме лесен за поука - па има ли некој да прими поука?

آية: 18

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

18. Не веруваше ни Ад, какви беа казната Моја и опомените Мои?!

آية: 19

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

19. Еден кобен ден над нив пративме леден ветар кој непрекинато дуваше

آية: 20

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

20. и луѓето ги креваше, како да се искорнати палмини стебла,

آية: 21

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

21. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

آية: 22

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

22. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

آية: 23

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

23. И Семуд во опомените не веруваше.

آية: 24

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ

24. „Зарем да следиме некого од нас?!“ – говореа. „Тогаш, навистина, би биле во заблуда и на мака.

آية: 25

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

25. Зарем токму нему, од сите нас, да му биде пратена Објавата? Не, тој е вообразен лажливец!“

آية: 26

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

26. Тие утре ќе дознаат кој е вообразен лажливец!

آية: 27

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ

27. Ние ќе пратиме камила за да ги искушаме, па почекај ги и биди трпелив.

آية: 28

وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ

28. И предупреди ги дека водата ќе ја делат и тие и таа, на секој оброк ќе му пристапи тој што е на ред!“

آية: 29

فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

29. Но тие повикаа еден од нив, па тој се осмели и ја закла -

آية: 30

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

30. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

آية: 31

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ

31. Ние на нив им пративме еден единствен крик, па тие станаа како здробени суви лисје, кои ги собира тој што има плевна.

آية: 32

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

32. А Ние го направивме Куранот достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

آية: 33

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ

33. И Лутовиот народ во опомените не веруваше.

آية: 34

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ

34. На нив им пративме ветер полн со песок – освен на Лутовото семејство, нив во мугрите ги спасивме,

آية: 35

نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ

35. од милоста Наша. Ете, Ние така ги наградуваме тие што заблагодаруваат.

آية: 36

وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ

36. Атој им сезакануваше со силата Наша, но тие возаканите сесомневаа.

آية: 37

وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

37. Тие од него гостите негови ги бараа, па Ние ги ослепевме: „Искусете ја казната Моја и заканите Мои!“

آية: 38

وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ

38. А рано наутро ги стигна казната постојана.

آية: 39

فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

39. „Искусете ја казната Моја и заканите Мои!“

آية: 40

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

40. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

آية: 41

وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ

41. И на фараоновите луѓе опомените им доаѓаа,

آية: 42

كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ

42. но тие ги негираа сите Наши знаци, па Ние ги казнивме така како што казнува Силниот и Моќниот.

آية: 43

أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ

43. Дали неверниците ваши се подобри од нив, или вие во книгите небески имате некаква гаранција?

آية: 44

أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ

44. Зарем тие да велат: „Ние сме непобедлива група!“

آية: 45

سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ

45. Групата сигурно поразена ќе биде, а тие ќе се дадат во бегство!

آية: 46

بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ

46. Меѓутоа, Крајот на светот им е закажан, а Крајот на светот е поужасен и погорчлив.

آية: 47

إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ

47. Злосторниците сигурно во заблуда и во страдање беа, и ќе бидат

آية: 48

يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ

48. на Денот кога во Огнот ќе бидат одвлечени, со лицата надолу свртени: „Искусете го допирот на Огнот!“

آية: 49

إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ

49. Ние навистина сè со мерка создаваме,

آية: 50

وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ

50. и наредбата Наша е само еден збор – сè се случува за миг.

آية: 51

وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

51. А Ние веќе ги уништивме сличните на вас, па има ли некој да прими поука?!

آية: 52

وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ

52. И сè што направија во книгата е,

آية: 53

وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ

53. сè, мало и големо, во редови е ставено.

آية: 54

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَهَرٖ

54. Тие што се плашеа од Аллах ќе бидат во џеннетските градини и покрај реките

آية: 55

فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ

55. на местото на Вистината, кај Семоќниот Владетел.