Маънолар таржимаси Сура Мурсалот сураси - Тожикча таржима, мутаржим: Хўжамиров Хўжамир. - Қуръони Карим қомуси

Сураи Мурсалот (Бодҳо)

Оят: 1

وَٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا

1. Аллоҳ савганд ёд мекунад: Савганд ба бодҳое, ки аз паи ҳам меоянд

Оят: 2

فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا

2.ва савганд ба бодҳои сахти вазандаи ҳалоксозанда

Оят: 3

وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا

3. ва савганд ба фариштагоне, ки ба бодҳои бороновар ӯҳдадоранд, ҳар куҷо ки Аллоҳ хоҳад боронро мебаранд

Оят: 4

فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا

4. ва савганд ба фариштагоне, ки ҷудокунандаанд ҳақро аз ботил ва ҳалолро аз ҳаром

Оят: 5

فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا

5. ва савганд ба фариштагоне, ки ваҳйи Илоҳиро аз назди Аллоҳ ба сӯи паёмбарон мефароранд,

Оят: 6

عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا

6. то ҳуҷҷатро барпо намоянд ё мардумро бим намоянд,

Оят: 7

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ

7.ки ҳароина, он чӣ ба шумо аз амри рӯзи қиёмат ваъда дода шавад, воқеъ хоҳад шуд!^[3062]

[3062]Тафсири Бағавӣ 8\304

Оят: 8

فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ

8.Пас, он гоҳ ки ситорагон нест ва хомӯш шаванд ва равшании онҳо аз байн равад

Оят: 9

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ

9.ва он гоҳ ки осмон шикофта шавад

Оят: 10

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ

10.ва он гоҳ ки кӯҳҳо пора-пора гарданд ва дар фазо барбод раванд ва ҳеҷ асаре аз онҳо боқӣ намонад

Оят: 11

وَإِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ

11. ва он гоҳ ки паёмбаронро вақте муъайян шавад, ки миёни онҳо ва умматонашон доварӣ шавад.

Оят: 12

لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ

12. Пас гӯянд: барои кадом рӯз ин чизҳо мавқуф гузошта шуд?

Оят: 13

لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ

13. Онгоҳ гуфта шавад: барои рӯзи фасл, ки дар он миёни мардум мувофиқи аъмолашон доварӣ содир мешавад.

Оят: 14

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ

14.Ва чӣ донӣ, ки рӯзи фасл ва шиддат ва сахтии он чист?

Оят: 15

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

15.Дар он рӯз вой (ҳалокӣ бод) бар дурӯғшуморандагон!^[3063]

[3063]Тафсири ибни Касир 8\298

Оят: 16

أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ

16. Оё ба сабаби дурӯғбароварданашон паёмбаронро умматони пешинаро монанди қавми Нӯҳ, Од ва Самуд ҳалок накардаем?

Оят: 17

ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ

17. Баъд аз он умматони охиринро (аз куффори Макка ва амсоли онҳо, ки ҳазрати Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламро дурӯғ мебароранд,) низ аз паи онҳо намебарем^[3064]?

[3064]Яъне, ҳалок намекунем.

Оят: 18

كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

18.Бо гунаҳкорон чунин рафтор мекунем. Ин равиши мо дар мавриди онҳост.^[3065]

[3065] Тафсири Табарӣ 24\132

Оят: 19

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

19. Дар он рӯз вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон; касоне, ки ба ягонагии Аллоҳ ва рисолати паёмбарон ва ба рӯзи зинда шудани баъд аз марг ва ҳисоб бовар надоранд!

Оят: 20

أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

20. Оё эй кофирон, шуморо аз обе ҳақиру ночиз (нутфа) наёфаридаем?

Оят: 21

فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ

21.Ва онро дар ҷойгоҳе устувор қарор надодем, ки он бачадони зан аст

Оят: 22

إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

22.то замоне муъайян, ки ҳамон замони ҳомиладорӣ аст?

Оят: 23

فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ

23. Мо бар он кор тавоно будаем, пас Мо некӯ тавоно ҳастем!^[3066]

[3066] Тафсири Бағавӣ 8\305

Оят: 24

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

24.Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки қудрати Моро дурӯғ мебароранд!

Оят: 25

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا

25. Оё заминро ҷойгоҳи фарогире насохтем, ки ҳамаи шуморо фаро мегирад,

Оят: 26

أَحۡيَآءٗ وَأَمۡوَٰتٗا

26.барои зиндагиву маргатон, ки зиндаҳо дар он зиндагӣ мекунанд ва мурдаҳо дар он дафн мешаванд?

Оят: 27

وَجَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَأَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا

27.Дар он (замин) кӯҳҳои баланд падид овардем, то замин маҳкам гардад ва такон нахӯрад ва ба шумо оби ширин ва гуворо нӯшонидем.^[3067]

[3067] Тафсири Саъдӣ 1\904

Оят: 28

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

28. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон ба ин неъматҳо!

Оят: 29

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

29. Рӯзи қиёмат барои кофирон гуфта мешавад: Биравед ба сӯи азоби дӯзах он чӣ дар дунё дурӯғаш мешумурдед.

Оят: 30

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ

30. Биравед ба сӯи сояе аз дуди ҷаҳаннам, ки дорои сешоха аст,

Оят: 31

لَّا ظَلِيلٖ وَلَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ

31.ки он на сояи хунук аст ва на дар он рӯз ҳарорати оташро бозмедорад.

Оят: 32

إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ

32.Ҳароина, ҷаҳаннам шарораҳое меафканад, ки дар бузургии худ монанди баландии қасри азим аст),

Оят: 33

كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ

33.гӯё, ки он шарораҳо уштуроне сияҳтоби зардранг бошанд.^[3068]

[3068] Тафсири Табарӣ 24\139

Оят: 34

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

34. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки азоби Аллоҳро дурӯғ мебароранд!

Оят: 35

هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ

35. Ин қиёмат рӯзест, ки ҳеҷ кас аз дурӯғшуморандагон сухан нагӯянд.

Оят: 36

وَلَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ

36.Онҳоро рухсат надиҳанд, то узр хоҳанд, зеро барояшон узре нест.^[3069]

[3069] Тафсири Табарӣ 24\142

Оят: 37

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

37. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки ин рӯзро ва он чӣ дар он аст дурӯғ мебароранд!

Оят: 38

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِۖ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَٱلۡأَوَّلِينَ

38. Ин рӯз, рӯзи фасл аст, ки дар ин рӯз байни ҳақ ва ботил ҷудо мегардад ва шумо эй кофирони ин уммат ва кофирони пешиниёнатонро гирд меоварем.

Оят: 39

فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ

39.Пас, агар ҳилае доред, ки худро аз азоб халос кунед, ба кор баред.^[3070]

[3070] Тафсири Саъдӣ 1\905

Оят: 40

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

40. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки рӯзи қиёматро дурӯғ мебароранд)!

Оят: 41

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَعُيُونٖ

41. Ҳароина, парҳезгорон, ки дар дунё аз азоби Правардигорашон тарсиданд ва фармудаҳояшро ба ҷо оварданд ва аз манъкардҳояш дур истоданд, дар сояҳо ва канори чашмасоронанд,

Оят: 42

وَفَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ

42. Ва аз ҳар мевае, ки орзу кунанд, баҳра мебаранд.

Оят: 43

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

43. Барояшон гуфта мешавад: Ба подоши корҳое, ки дар дунё аз амалҳои шоиста мекардаед, бо лаззату гуворо бихӯред ва биёшомед.

Оят: 44

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

44.Ҳароина, Мо некӯкоронро инчунин подош медиҳем!

Оят: 45

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

45.Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки рӯзи ҳисобу ҷазоро ва он чӣ дар он аст аз неъматҳо ва азобҳо дурӯғ мебароранд!^[3071]

[3071] Тафсири Табарӣ 24\143

Оят: 46

كُلُواْ وَتَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ

46. Сипас Аллоҳ кофиронро таҳдид карда гуфтааст: Бихӯреду андак баҳрае баргиред дар дунё, ки ҳароина, шумо гунаҳкоронед ба сабабе, ки ба Аллоҳи якто шарик меовардед.^[3072]

[3072] Тафсири Бағавӣ 8\308

Оят: 47

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

47. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки рӯзи ҳисобу ҷазоро дурӯғ мебароранд.

Оят: 48

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ

48. Ва чун барои мушрикон гуфта шавад, ки намоз гузоред ва рукӯъ кунед, намоз намегузоранд ва рукӯъ намекунанд, балки такаббур меварзанд.^[3073]

[3073] Тафсири ибни Касир

Оят: 49

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

49. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки мӯъҷизаҳои Аллоҳро дурӯғ мебароранд!

Оят: 50

فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ

50. Агар ба ин Қуръон имон наоварданд, пас, аз Қуръон ба кадом сухан имон меоваранд? Ҳол он ки Қуръон худ мӯъҷиза ва баёнкунандаи ҳама чизҳост ва аҳкому хабарҳояш равшан аст.