Traduction des sens Sourate Abasa - La traduction géorgienne - travail en cours - Encyclopédie du Noble Coran

Abasa

Verset: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

მოიღუშა და პირი იბრუნა,

Verset: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

რაკი ბრმა მივიდა მასთან.^[1]

[1] გადმოცემების თანახმად, ერთ დღეს ალლაჰის შუამავალი ﷺ მექქელ მოწინავეებს, ‘უთბა ბინ რაბი’ას, აბუ ჯაჰლ ბინ ჰიშამს, ‘აბბას ბინ ‘აბდულმუტტალიბს, უბეი ბინ ჰალეფს და მის ძმას უმეიას ელაპარაკებოდა. მათ ალლაჰის მორჩილებისკენ ეპატიჟებოდა და მათი მხრიდან ისლამის მიღების დიდი იმედი ქონდა. ამ დროს მასთან ‘აბდულლაჰ ბინ უმმი მაქთუმი მივიდა და უთხრა: ო. ალლაჰის შუამავალო! მასწავლე ის, რაც ალლაჰმა გასწავლა. სიბრმავის გამო მან არ იცოდა რომ ალლაჰის შუამავალი ﷺ სხვებს ელაპარაკებოდა, ამიტომ შუამავლისგან დაჟინებით ითხოვდა ყურადღება მაშინვე მისკენ მიეპყრო. ალლაჰის შუამავალს ﷺ სახეზე შეწუხება შეეტყო, რადგანაც საუბარი რამდენჯერმე შეაწყვეტინა. ბოლოს ისევ იმ ხალხს მიუბრუნდა, ვისაც ესაუბრებოდა და მათი ისლამზე მოპატიჟება გააგრძელა. ამის გამო უზენაესმა ალლაჰმა ეს აიათები ჩამოავლინა. ალლაჰის შუამავალი ﷺ მას შემდეგ ‘აბდულლაჰ ბინ უმმი მექთუმს დიდ პატივს სცემდა; როდესაც დაინახავდა ასე ეტყოდა ხოლმე: „სალამი მას, ვისი გულისთვისაც ღმერთმა გაფრთხილება მომცა.“ იხ. თაფსირუ ტაბერი და ბაღავი.

Verset: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

და რა იცი შენ, იქნებ უნდა განიწმინდოს.^[1]

[1] იქნებ შენსგან მიღებული ცოდნით მან უნდა განიწმინდოს ცოდვისა და უცოდინრობისგან.

Verset: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

ან იქნებ შეგონება მიეღოს და სასარგებლო ყოფილიყო შეგონება მისთვის.

Verset: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

ხოლო ვინც (შენი შეგონების) საჭიროებას არ გრძნობს,

Verset: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

შენ მაინც მისკენ მიილტვი.

Verset: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

და არაფერი გაკისრია შენ, თუკი არ განიწმინდა.

Verset: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

ხოლო, ვინც შენთან მოვიდა სწრაფვით

Verset: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

და არის ღვთისმოშიში,

Verset: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

შენ უყურადღებოდ ტოვებ მას.

Verset: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

არა!^[1] ჭეშმარიტად, ის^[2] არის შეგონება.

[1] ისე არ არის, როგორც მოიქეცი.
[2] ყურანი ან კონკრეტულად ეს აიათები.

Verset: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

ამიტომ, ვინც ინებებს გაითვალისწინებს კიდეც.

Verset: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

(აღნიშნული შეგონება) პატივდებულ ფურცლებშია,

Verset: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

ამაღლებულსა და ყოვლად წმინდაში,

Verset: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

მწერალ ანგელოზთა ხელით ჩაწერილი,

Verset: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

პატივდებულთა, ერთგულებით მორჩილთა.

Verset: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

მოსასპობელი ადამიანი, რაოდენ ურწმუნოა/უმადურია.

Verset: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

(ღმერთმა) რისგან შექმნა იგი?

Verset: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

სპერმისგან, გააჩინა და თან განუსაზღვრა ეტაპები.

Verset: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

შემდეგ გზა გაუადვილა.^[1]

[1] ა. გაუადვილა დედის მუცლიდან გამოსვლის გზა, ბ. გაუადვილა სწროისა და მრუდის შეცნობის გზები, გ. ყველა მათგანს იმ საქმისკენ მიმავალი გზა გაუადვილა, რაც მათი ბედისწერით იყო განსაზღვრული. იხ. თაფსიირუ ბეღავი.

Verset: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

შემდეგ მოაკვდინა და საფლავს მიაბარა.

Verset: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

შემდეგ როდესაც ინებებს(ალლაჰი), აღადგენს მას.

Verset: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

არა, მან^[1] არ შეასრულა ის, რაც (ღმერთმა) უბრძანა.

[1] ურწმუნომ.

Verset: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

მაშ, შეხედოს ადამიანმა თავის საჭმელსა,

Verset: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

როგორი სიუხვით ვაწვიმეთ წყალი.

Verset: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

შემდეგ პირი ვუხსენით მიწას ნაპრალებად.^[1]

[1] ღივის აღმოსაცენებლად.

Verset: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

შემდეგ მასში მარცვალი აღმოვაცენეთ,

Verset: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

ასევე ვაზი და სამყურა ნედლი ბალახი,^[1]

[1] პირუტყვის გამოსაკვებად.

Verset: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

ზეთის ხილი და ფინიკის ხე

Verset: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

და ბაღები ხშირი,

Verset: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

ხილეული და ბალახები,

Verset: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

სარგებლად თქვენდა და თქვენი საქონლისთვის.

Verset: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

ხოლო, როდესაც მოვა გამაყრუებელი ხმა,

Verset: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

იმ დღეს კაცი გაურბის თავის ძმას,

Verset: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

ასევე თავის დედას და მამას,

Verset: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

კიდევ თავის ცოლსა და შვილსა,

Verset: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

იმ დღეს მათგან ყველა კაცს საკმარისი საქმე/სადარდებელი ექნება.

Verset: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

იმ დღეს სახენი გაბრწყინებულნი,^[1]

[1] მორწმუნეთა სახეები.

Verset: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

მღიმარნი, გახარებულნი.

Verset: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

იმ დღეს ასევე იქნება სახეები მტვერ მოდებულნი,^[1]

[1] სირცხვილისა და მწუხარებისგან პირბნელი ურწმუნოები.

Verset: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

სიბნელე შეიპყრობს მათ(სახეებს).

Verset: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

აი ეგენი არიან ურწმუნო უკეთურები.