وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الفلق   ئایه‌تی:

الفلق

قُلْ اَعُوْذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ۟ۙ
113-1 (اى نبي) ته ووایه: زه په رب د سبا پورې پناه نيسم
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ۟ۙ
113-2 د هر هغه شي له شر نه چې ده پیدا كړى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ اِذَا وَقَبَ ۟ۙ
113-3 او د تیارې شپې له شر نه كله چې تكه توره (او خوره) شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمِنْ شَرِّ النَّفّٰثٰتِ فِی الْعُقَدِ ۟ۙ
113-4 او له شره د هغو (جادوګرو) ښځو چې په غوټو كې پوكي وهونكې دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ ۟۠
113-5 او د حسد كوونكي له شر نه كله چی دى حسد (شروع او ښكاره) كړي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الفلق
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.

داخستن