وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی المدثر - وەرگێڕاوی تاجیکی - خوجه ميروف خوجه مير - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида)

ئایه‌تی: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

1.Эй ҷома дар сар кашида,

ئایه‌تی: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

2. бархез аз ҷои хобат , пас бим деҳ одамонро аз азоби Аллоҳ!

ئایه‌تی: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

3.Ва такбиру таъзиму ибодатро махсуси Парвардигорат гардон!

ئایه‌تی: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

4.Ва ҷомаатро аз наҷосатҳо покиза дор!^[3029]

[3029] Яъне, покии зоҳирӣ нишонаи покии ботинӣ аст.

ئایه‌تی: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

5. Ва давомат кун дурӣ ҷӯстанро аз бутҳо ва аз корҳои ширк, пас ба онҳо наздикӣ макун!^[3030]

[3030] Тафсири Саъдӣ 1/ 895

ئایه‌تی: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

6. Ва чизе мадеҳ, ки беш аз он чашм дошта бошӣ.

ئایه‌تی: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

7. Ва барои розигии Парвардигорат бар амру наҳйҳояш собир бош!

ئایه‌تی: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

8. Пас он гоҳ ки дар сур (карнай) барои аз нав зинда шудан, дамида шавад,

ئایه‌تی: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

9. пас он рӯз рӯзи сахте хоҳад буд.

ئایه‌تی: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

10. Барои кофирон осон нест, ки халос шаванд аз муноқишаи ҳисобу китоб.

ئایه‌تی: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

11. Маро эй Паёмбар, бо он ки дар шиками модараш танҳояш бе молу фарзанд, офаридаам, вогузор.

ئایه‌تی: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

12. Ва ӯро моли бисёре додам.

ئایه‌تی: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

13. Ва писароне ҳама дар Макка назди ӯҳозир.

ئایه‌تی: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

14. Ва васоили зиндагиро аз ҳар ҷиҳат барои ӯ фароҳам сохтаам.

ئایه‌تی: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

15. Он гоҳ тамаъ мебандад, ки бар неъматаш^[3031]биафзоям.

[3031] Яъне, бар замми ин неъматҳо боз ҳам молу фарзандонашро зиёд гардонам. Ва ҳамоно ӯ кофир аст бар Ман.

ئایه‌تی: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

16. Ҳаргиз, ки ҳамоно, ӯ дар баробари Қуръон ва оёти Мо саркашӣ карду ситеза ҷӯст.

ئایه‌تی: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

17. Зуд аст, ки ба сарашмашаққатҳоеро аз навъҳои азобе, ки дар он роҳат нест меорем.^[3032]

[3032] Ин оятҳо дар ҳаққи Валид бинни Муғира нозил шудааст, ки хеле ҳам саркаш ва душмани Аллоҳ ва расулаш буд. (Инчунин ҷазо дода мешавад ҳар як кофири саркашро). Тафсирӣ Саъдӣ 1/ 896

ئایه‌تی: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

18.Ҳароина, ӯ андешид ванақшае кашид^[3033].

[3033] Яъне, чи таънае мезанад дар ҳаққи Қуръон ва Муҳаммад.

ئایه‌تی: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

19. Пас марг бар ӯбод, чӣ гуна нақшае кашид?

ئایه‌تی: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

20.Боз ҳам марг барӯ бод, чӣнақшае кашид?

ئایه‌تی: 21

ثُمَّ نَظَرَ

21. Сипас он гоҳ, ки нигарист,(яъне, фикр карду нақша кашид ва тайёрӣ дид дар таъна задани Қуръон).

ئایه‌تی: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

22. Сипас рӯй турш кард ва пешонӣ дарҳам кашид. Баъд аз он, ки чизе наёфт, ки ба он Қуръонро таъна занад.

ئایه‌تی: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

23. Сипас рӯй гардонид аз ҳақ ва гарданкашӣ кард аз эътироф шудан ба мағлубияташ.

ئایه‌تی: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

24. Пас гуфт дар бораи Қуръон : «Ин чизе, ки Муҳаммад мегӯяд, ҷуз ҷодуе, манқул аз пешиниён ривоят шуда, ҳеҷ нест.

ئایه‌تی: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

25. Ин сухани махлуқон аст, ки Муҳаммад онро таълим гирифтаасту, баъд аз он даъво мекунад, ки он аз назди Аллоҳ аст.

ئایه‌تی: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

26. Ба зудӣ ӯро ба сақар (дӯзах) бияфканам. То бисӯзад дар оташаш.

ئایه‌تی: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

27. Ту чӣ медонӣ, ки сақар чи гӯна аст?

ئایه‌تی: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

28. На, гӯштеро боқӣ мегузорад ва на устухонеро раҳо месозад.

ئایه‌تی: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

29. Тағйирдиҳанда ва сиёҳкунандаи пӯст аст .

ئایه‌تی: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

30.Нуздаҳ фаришта барои азоби онҳо муваккаланд.

ئایه‌تی: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

31. Муваккалони дӯзахро ҷуз аз фариштагони сахтгир қарор надодем. Ва шумори онҳо ҷуз барои имтиҳони кофирон нест. То аҳли китоб (Яҳуд ва Насоро) бовар кунанд^[3034] ва бар имони мӯъминон бияфзояд ва аҳли китобу мӯъминон шак накунанд. Ва то он мунофиқон ва кофирон, ки дар дилҳояшон маразест, бигӯянд: «Аллоҳ аз ин шумораи аҷоиб чӣ мехостааст?» Аллоҳ инчунин ҳар касро, ки бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар касро, ки бихоҳад роҳ менамояд. Ва шумори лашкари^[3035] Парвардигоратро ҷуз Ӯ кассе надонад. Ва ин ҷаҳаннам ҷуз ҳушдор ва панде аз барои мардум нест^[3036].

[3034] Яъне, он чизе, ки дар Қуръон дар бораи хозинони ҷаҳаннам гуфта шудааст ҳақ аст ва аз назди Аллоҳ аст. Тафсири Табарӣ 30/ 24
[3035] Аз он ҷумла фариштагонро.
[3036] Тафсири Бағавӣ 8/ 271

ئایه‌تی: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

32.Инчунин нест, ки онҳо мепиндоранд^[3037], савганд ба моҳ!

[3037] Яъне, Ба рисолати паёмбар бовар намекунанд.

ئایه‌تی: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

33.Ва савганд ба шаб, чун пушт кунад рӯй ба рафтан орад

ئایه‌تی: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

34. Ва савганд ба субҳ, чун парда барафканад,

ئایه‌تی: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

35.ки ҳароина, ин дӯзах яке аз ҳодисаҳои бузург аст.

ئایه‌تی: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

36.Тарсонандаи одамиён аст.

ئایه‌تی: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

37. Барои ҳар касе аз шумо, ки бихоҳад, наздик шудан ба Парвардигорашро бо амали нек ё бозпас монад бо куфру нофармонӣ.

ئایه‌تی: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

38. Ҳар кас гаравгони корест,ки кардааст, хоҳ нек аст, хоҳ бад аз он раҳо намеёбад,то он вақте ки ҳаққашро бидиҳад.

ئایه‌تی: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

39. Ғайри мусалмонони холис онҳое, ки худашонро бо амалҳои шоиста наҷот доданд.

ئایه‌تی: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

40. Онҳо дар биҳиштҳо нишастаанд ва аз якдигарашон мепурсанд,

ئایه‌تی: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

41.азкофироне, ки дар ҳаққи худашон гуноҳ кардаанд.

ئایه‌تی: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

42. Чӣ чизҳое шуморо ба ҷаҳаннам даровард?

ئایه‌تی: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

43. Гӯянд гунаҳкорон : “Мо дар дунё аз намозгузорон набудем

ئایه‌تی: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

44.ва ба дарвешону камбағалон таъом намедодем

ئایه‌تی: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

45.ва бо онон, ки сухани ботил мегуфтанд, ҳамовоз мешудем

ئایه‌تی: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

46. ва рӯзи қиёматро дӯруғ мешуморидем,

ئایه‌تی: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

47.то марги мо фаро расид ва мо дар ҳамон гумроҳӣ будем”

ئایه‌تی: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

48. Пас, шафоъати шафоаткунандагон^[3038] фоидаашон набахшад. Зеро шафоъат барои онҳоест, ки Аллоҳ таъоло аз онҳо розист ва барои шафоаткунанда иҷозат додааст .

[3038] Хоҳ фаришта бошад, хоҳ паёмбар ё дигараш.

ئایه‌تی: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

49. Пас он мушриконро чӣ шудааст, ки аз Қуръон ва пандҳои он рӯй гардонанд?

ئایه‌تی: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

50.Монанди харони ваҳшие, ки рамида

ئایه‌تی: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

51. аз шер мегурезанд,

ئایه‌تی: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

52. Балки ҳар як аз он мушрикҳо мехоҳанд, ки аз сӯйи Аллоҳ китоби кушодае ба ӯ дода шавад.^[3039]

[3039]Ҳамчунон ки ба Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам дода шудааст.

ئایه‌تی: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

53. На чунин аст, ки онҳо мепиндоранд, балки онҳо аз охират наметарсанд. Ва ба баъсу ҷазо боварӣ надоранд.

ئایه‌تی: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

54. На чунин аст, ки онҳо дар бораи Қуръон меандешанд албатта, ки ин Қуръон пандест агар саъодати худро бихоҳанд,

ئایه‌تی: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

55. пас ҳар кӣ бихоҳад, онро бихонад ва аз он андарз бигирад ва аз ҳидояташ фоида бибарад.

ئایه‌تی: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

56.Ва панд нагиранд, магар ин ки Аллоҳ хоҳад ҳидояти онҳоро. Ӯ таъоло шоёни он аст, ки аз Ӯ битарсанд ва итоъаташ кунанд. ВаӮшоёни омӯрзидан аст касонеро, ки ба Ӯ имон оранду итоъаташ кунанд!