අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් මුද්දස්සිර් - ටජික් පරිවර්තනය - කොව්ජා මිරොව් කොව්ජා මිර් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида)

වාක්‍යය: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

1.Эй ҷома дар сар кашида,

වාක්‍යය: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

2. бархез аз ҷои хобат , пас бим деҳ одамонро аз азоби Аллоҳ!

වාක්‍යය: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

3.Ва такбиру таъзиму ибодатро махсуси Парвардигорат гардон!

වාක්‍යය: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

4.Ва ҷомаатро аз наҷосатҳо покиза дор!^[3029]

[3029] Яъне, покии зоҳирӣ нишонаи покии ботинӣ аст.

වාක්‍යය: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

5. Ва давомат кун дурӣ ҷӯстанро аз бутҳо ва аз корҳои ширк, пас ба онҳо наздикӣ макун!^[3030]

[3030] Тафсири Саъдӣ 1/ 895

වාක්‍යය: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

6. Ва чизе мадеҳ, ки беш аз он чашм дошта бошӣ.

වාක්‍යය: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

7. Ва барои розигии Парвардигорат бар амру наҳйҳояш собир бош!

වාක්‍යය: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

8. Пас он гоҳ ки дар сур (карнай) барои аз нав зинда шудан, дамида шавад,

වාක්‍යය: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

9. пас он рӯз рӯзи сахте хоҳад буд.

වාක්‍යය: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

10. Барои кофирон осон нест, ки халос шаванд аз муноқишаи ҳисобу китоб.

වාක්‍යය: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

11. Маро эй Паёмбар, бо он ки дар шиками модараш танҳояш бе молу фарзанд, офаридаам, вогузор.

වාක්‍යය: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

12. Ва ӯро моли бисёре додам.

වාක්‍යය: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

13. Ва писароне ҳама дар Макка назди ӯҳозир.

වාක්‍යය: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

14. Ва васоили зиндагиро аз ҳар ҷиҳат барои ӯ фароҳам сохтаам.

වාක්‍යය: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

15. Он гоҳ тамаъ мебандад, ки бар неъматаш^[3031]биафзоям.

[3031] Яъне, бар замми ин неъматҳо боз ҳам молу фарзандонашро зиёд гардонам. Ва ҳамоно ӯ кофир аст бар Ман.

වාක්‍යය: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

16. Ҳаргиз, ки ҳамоно, ӯ дар баробари Қуръон ва оёти Мо саркашӣ карду ситеза ҷӯст.

වාක්‍යය: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

17. Зуд аст, ки ба сарашмашаққатҳоеро аз навъҳои азобе, ки дар он роҳат нест меорем.^[3032]

[3032] Ин оятҳо дар ҳаққи Валид бинни Муғира нозил шудааст, ки хеле ҳам саркаш ва душмани Аллоҳ ва расулаш буд. (Инчунин ҷазо дода мешавад ҳар як кофири саркашро). Тафсирӣ Саъдӣ 1/ 896

වාක්‍යය: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

18.Ҳароина, ӯ андешид ванақшае кашид^[3033].

[3033] Яъне, чи таънае мезанад дар ҳаққи Қуръон ва Муҳаммад.

වාක්‍යය: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

19. Пас марг бар ӯбод, чӣ гуна нақшае кашид?

වාක්‍යය: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

20.Боз ҳам марг барӯ бод, чӣнақшае кашид?

වාක්‍යය: 21

ثُمَّ نَظَرَ

21. Сипас он гоҳ, ки нигарист,(яъне, фикр карду нақша кашид ва тайёрӣ дид дар таъна задани Қуръон).

වාක්‍යය: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

22. Сипас рӯй турш кард ва пешонӣ дарҳам кашид. Баъд аз он, ки чизе наёфт, ки ба он Қуръонро таъна занад.

වාක්‍යය: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

23. Сипас рӯй гардонид аз ҳақ ва гарданкашӣ кард аз эътироф шудан ба мағлубияташ.

වාක්‍යය: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

24. Пас гуфт дар бораи Қуръон : «Ин чизе, ки Муҳаммад мегӯяд, ҷуз ҷодуе, манқул аз пешиниён ривоят шуда, ҳеҷ нест.

වාක්‍යය: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

25. Ин сухани махлуқон аст, ки Муҳаммад онро таълим гирифтаасту, баъд аз он даъво мекунад, ки он аз назди Аллоҳ аст.

වාක්‍යය: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

26. Ба зудӣ ӯро ба сақар (дӯзах) бияфканам. То бисӯзад дар оташаш.

වාක්‍යය: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

27. Ту чӣ медонӣ, ки сақар чи гӯна аст?

වාක්‍යය: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

28. На, гӯштеро боқӣ мегузорад ва на устухонеро раҳо месозад.

වාක්‍යය: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

29. Тағйирдиҳанда ва сиёҳкунандаи пӯст аст .

වාක්‍යය: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

30.Нуздаҳ фаришта барои азоби онҳо муваккаланд.

වාක්‍යය: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

31. Муваккалони дӯзахро ҷуз аз фариштагони сахтгир қарор надодем. Ва шумори онҳо ҷуз барои имтиҳони кофирон нест. То аҳли китоб (Яҳуд ва Насоро) бовар кунанд^[3034] ва бар имони мӯъминон бияфзояд ва аҳли китобу мӯъминон шак накунанд. Ва то он мунофиқон ва кофирон, ки дар дилҳояшон маразест, бигӯянд: «Аллоҳ аз ин шумораи аҷоиб чӣ мехостааст?» Аллоҳ инчунин ҳар касро, ки бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар касро, ки бихоҳад роҳ менамояд. Ва шумори лашкари^[3035] Парвардигоратро ҷуз Ӯ кассе надонад. Ва ин ҷаҳаннам ҷуз ҳушдор ва панде аз барои мардум нест^[3036].

[3034] Яъне, он чизе, ки дар Қуръон дар бораи хозинони ҷаҳаннам гуфта шудааст ҳақ аст ва аз назди Аллоҳ аст. Тафсири Табарӣ 30/ 24
[3035] Аз он ҷумла фариштагонро.
[3036] Тафсири Бағавӣ 8/ 271

වාක්‍යය: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

32.Инчунин нест, ки онҳо мепиндоранд^[3037], савганд ба моҳ!

[3037] Яъне, Ба рисолати паёмбар бовар намекунанд.

වාක්‍යය: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

33.Ва савганд ба шаб, чун пушт кунад рӯй ба рафтан орад

වාක්‍යය: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

34. Ва савганд ба субҳ, чун парда барафканад,

වාක්‍යය: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

35.ки ҳароина, ин дӯзах яке аз ҳодисаҳои бузург аст.

වාක්‍යය: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

36.Тарсонандаи одамиён аст.

වාක්‍යය: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

37. Барои ҳар касе аз шумо, ки бихоҳад, наздик шудан ба Парвардигорашро бо амали нек ё бозпас монад бо куфру нофармонӣ.

වාක්‍යය: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

38. Ҳар кас гаравгони корест,ки кардааст, хоҳ нек аст, хоҳ бад аз он раҳо намеёбад,то он вақте ки ҳаққашро бидиҳад.

වාක්‍යය: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

39. Ғайри мусалмонони холис онҳое, ки худашонро бо амалҳои шоиста наҷот доданд.

වාක්‍යය: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

40. Онҳо дар биҳиштҳо нишастаанд ва аз якдигарашон мепурсанд,

වාක්‍යය: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

41.азкофироне, ки дар ҳаққи худашон гуноҳ кардаанд.

වාක්‍යය: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

42. Чӣ чизҳое шуморо ба ҷаҳаннам даровард?

වාක්‍යය: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

43. Гӯянд гунаҳкорон : “Мо дар дунё аз намозгузорон набудем

වාක්‍යය: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

44.ва ба дарвешону камбағалон таъом намедодем

වාක්‍යය: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

45.ва бо онон, ки сухани ботил мегуфтанд, ҳамовоз мешудем

වාක්‍යය: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

46. ва рӯзи қиёматро дӯруғ мешуморидем,

වාක්‍යය: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

47.то марги мо фаро расид ва мо дар ҳамон гумроҳӣ будем”

වාක්‍යය: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

48. Пас, шафоъати шафоаткунандагон^[3038] фоидаашон набахшад. Зеро шафоъат барои онҳоест, ки Аллоҳ таъоло аз онҳо розист ва барои шафоаткунанда иҷозат додааст .

[3038] Хоҳ фаришта бошад, хоҳ паёмбар ё дигараш.

වාක්‍යය: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

49. Пас он мушриконро чӣ шудааст, ки аз Қуръон ва пандҳои он рӯй гардонанд?

වාක්‍යය: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

50.Монанди харони ваҳшие, ки рамида

වාක්‍යය: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

51. аз шер мегурезанд,

වාක්‍යය: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

52. Балки ҳар як аз он мушрикҳо мехоҳанд, ки аз сӯйи Аллоҳ китоби кушодае ба ӯ дода шавад.^[3039]

[3039]Ҳамчунон ки ба Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам дода шудааст.

වාක්‍යය: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

53. На чунин аст, ки онҳо мепиндоранд, балки онҳо аз охират наметарсанд. Ва ба баъсу ҷазо боварӣ надоранд.

වාක්‍යය: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

54. На чунин аст, ки онҳо дар бораи Қуръон меандешанд албатта, ки ин Қуръон пандест агар саъодати худро бихоҳанд,

වාක්‍යය: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

55. пас ҳар кӣ бихоҳад, онро бихонад ва аз он андарз бигирад ва аз ҳидояташ фоида бибарад.

වාක්‍යය: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

56.Ва панд нагиранд, магар ин ки Аллоҳ хоҳад ҳидояти онҳоро. Ӯ таъоло шоёни он аст, ки аз Ӯ битарсанд ва итоъаташ кунанд. ВаӮшоёни омӯрзидан аст касонеро, ки ба Ӯ имон оранду итоъаташ кунанд!