แปลความหมาย​ สูเราะฮ์ Al-Muddaththir - ภาษาทาจิก - คูวจญะฮ์ เมรูฟ คูวจญะฮ์ เมรฺ - สารานุกรมอัลกุรอาน

Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида)

อายะฮ์: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

1.Эй ҷома дар сар кашида,

อายะฮ์: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

2. бархез аз ҷои хобат , пас бим деҳ одамонро аз азоби Аллоҳ!

อายะฮ์: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

3.Ва такбиру таъзиму ибодатро махсуси Парвардигорат гардон!

อายะฮ์: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

4.Ва ҷомаатро аз наҷосатҳо покиза дор!^[3029]

[3029] Яъне, покии зоҳирӣ нишонаи покии ботинӣ аст.

อายะฮ์: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

5. Ва давомат кун дурӣ ҷӯстанро аз бутҳо ва аз корҳои ширк, пас ба онҳо наздикӣ макун!^[3030]

[3030] Тафсири Саъдӣ 1/ 895

อายะฮ์: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

6. Ва чизе мадеҳ, ки беш аз он чашм дошта бошӣ.

อายะฮ์: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

7. Ва барои розигии Парвардигорат бар амру наҳйҳояш собир бош!

อายะฮ์: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

8. Пас он гоҳ ки дар сур (карнай) барои аз нав зинда шудан, дамида шавад,

อายะฮ์: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

9. пас он рӯз рӯзи сахте хоҳад буд.

อายะฮ์: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

10. Барои кофирон осон нест, ки халос шаванд аз муноқишаи ҳисобу китоб.

อายะฮ์: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

11. Маро эй Паёмбар, бо он ки дар шиками модараш танҳояш бе молу фарзанд, офаридаам, вогузор.

อายะฮ์: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

12. Ва ӯро моли бисёре додам.

อายะฮ์: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

13. Ва писароне ҳама дар Макка назди ӯҳозир.

อายะฮ์: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

14. Ва васоили зиндагиро аз ҳар ҷиҳат барои ӯ фароҳам сохтаам.

อายะฮ์: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

15. Он гоҳ тамаъ мебандад, ки бар неъматаш^[3031]биафзоям.

[3031] Яъне, бар замми ин неъматҳо боз ҳам молу фарзандонашро зиёд гардонам. Ва ҳамоно ӯ кофир аст бар Ман.

อายะฮ์: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

16. Ҳаргиз, ки ҳамоно, ӯ дар баробари Қуръон ва оёти Мо саркашӣ карду ситеза ҷӯст.

อายะฮ์: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

17. Зуд аст, ки ба сарашмашаққатҳоеро аз навъҳои азобе, ки дар он роҳат нест меорем.^[3032]

[3032] Ин оятҳо дар ҳаққи Валид бинни Муғира нозил шудааст, ки хеле ҳам саркаш ва душмани Аллоҳ ва расулаш буд. (Инчунин ҷазо дода мешавад ҳар як кофири саркашро). Тафсирӣ Саъдӣ 1/ 896

อายะฮ์: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

18.Ҳароина, ӯ андешид ванақшае кашид^[3033].

[3033] Яъне, чи таънае мезанад дар ҳаққи Қуръон ва Муҳаммад.

อายะฮ์: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

19. Пас марг бар ӯбод, чӣ гуна нақшае кашид?

อายะฮ์: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

20.Боз ҳам марг барӯ бод, чӣнақшае кашид?

อายะฮ์: 21

ثُمَّ نَظَرَ

21. Сипас он гоҳ, ки нигарист,(яъне, фикр карду нақша кашид ва тайёрӣ дид дар таъна задани Қуръон).

อายะฮ์: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

22. Сипас рӯй турш кард ва пешонӣ дарҳам кашид. Баъд аз он, ки чизе наёфт, ки ба он Қуръонро таъна занад.

อายะฮ์: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

23. Сипас рӯй гардонид аз ҳақ ва гарданкашӣ кард аз эътироф шудан ба мағлубияташ.

อายะฮ์: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

24. Пас гуфт дар бораи Қуръон : «Ин чизе, ки Муҳаммад мегӯяд, ҷуз ҷодуе, манқул аз пешиниён ривоят шуда, ҳеҷ нест.

อายะฮ์: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

25. Ин сухани махлуқон аст, ки Муҳаммад онро таълим гирифтаасту, баъд аз он даъво мекунад, ки он аз назди Аллоҳ аст.

อายะฮ์: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

26. Ба зудӣ ӯро ба сақар (дӯзах) бияфканам. То бисӯзад дар оташаш.

อายะฮ์: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

27. Ту чӣ медонӣ, ки сақар чи гӯна аст?

อายะฮ์: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

28. На, гӯштеро боқӣ мегузорад ва на устухонеро раҳо месозад.

อายะฮ์: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

29. Тағйирдиҳанда ва сиёҳкунандаи пӯст аст .

อายะฮ์: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

30.Нуздаҳ фаришта барои азоби онҳо муваккаланд.

อายะฮ์: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

31. Муваккалони дӯзахро ҷуз аз фариштагони сахтгир қарор надодем. Ва шумори онҳо ҷуз барои имтиҳони кофирон нест. То аҳли китоб (Яҳуд ва Насоро) бовар кунанд^[3034] ва бар имони мӯъминон бияфзояд ва аҳли китобу мӯъминон шак накунанд. Ва то он мунофиқон ва кофирон, ки дар дилҳояшон маразест, бигӯянд: «Аллоҳ аз ин шумораи аҷоиб чӣ мехостааст?» Аллоҳ инчунин ҳар касро, ки бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар касро, ки бихоҳад роҳ менамояд. Ва шумори лашкари^[3035] Парвардигоратро ҷуз Ӯ кассе надонад. Ва ин ҷаҳаннам ҷуз ҳушдор ва панде аз барои мардум нест^[3036].

[3034] Яъне, он чизе, ки дар Қуръон дар бораи хозинони ҷаҳаннам гуфта шудааст ҳақ аст ва аз назди Аллоҳ аст. Тафсири Табарӣ 30/ 24
[3035] Аз он ҷумла фариштагонро.
[3036] Тафсири Бағавӣ 8/ 271

อายะฮ์: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

32.Инчунин нест, ки онҳо мепиндоранд^[3037], савганд ба моҳ!

[3037] Яъне, Ба рисолати паёмбар бовар намекунанд.

อายะฮ์: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

33.Ва савганд ба шаб, чун пушт кунад рӯй ба рафтан орад

อายะฮ์: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

34. Ва савганд ба субҳ, чун парда барафканад,

อายะฮ์: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

35.ки ҳароина, ин дӯзах яке аз ҳодисаҳои бузург аст.

อายะฮ์: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

36.Тарсонандаи одамиён аст.

อายะฮ์: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

37. Барои ҳар касе аз шумо, ки бихоҳад, наздик шудан ба Парвардигорашро бо амали нек ё бозпас монад бо куфру нофармонӣ.

อายะฮ์: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

38. Ҳар кас гаравгони корест,ки кардааст, хоҳ нек аст, хоҳ бад аз он раҳо намеёбад,то он вақте ки ҳаққашро бидиҳад.

อายะฮ์: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

39. Ғайри мусалмонони холис онҳое, ки худашонро бо амалҳои шоиста наҷот доданд.

อายะฮ์: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

40. Онҳо дар биҳиштҳо нишастаанд ва аз якдигарашон мепурсанд,

อายะฮ์: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

41.азкофироне, ки дар ҳаққи худашон гуноҳ кардаанд.

อายะฮ์: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

42. Чӣ чизҳое шуморо ба ҷаҳаннам даровард?

อายะฮ์: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

43. Гӯянд гунаҳкорон : “Мо дар дунё аз намозгузорон набудем

อายะฮ์: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

44.ва ба дарвешону камбағалон таъом намедодем

อายะฮ์: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

45.ва бо онон, ки сухани ботил мегуфтанд, ҳамовоз мешудем

อายะฮ์: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

46. ва рӯзи қиёматро дӯруғ мешуморидем,

อายะฮ์: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

47.то марги мо фаро расид ва мо дар ҳамон гумроҳӣ будем”

อายะฮ์: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

48. Пас, шафоъати шафоаткунандагон^[3038] фоидаашон набахшад. Зеро шафоъат барои онҳоест, ки Аллоҳ таъоло аз онҳо розист ва барои шафоаткунанда иҷозат додааст .

[3038] Хоҳ фаришта бошад, хоҳ паёмбар ё дигараш.

อายะฮ์: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

49. Пас он мушриконро чӣ шудааст, ки аз Қуръон ва пандҳои он рӯй гардонанд?

อายะฮ์: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

50.Монанди харони ваҳшие, ки рамида

อายะฮ์: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

51. аз шер мегурезанд,

อายะฮ์: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

52. Балки ҳар як аз он мушрикҳо мехоҳанд, ки аз сӯйи Аллоҳ китоби кушодае ба ӯ дода шавад.^[3039]

[3039]Ҳамчунон ки ба Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам дода шудааст.

อายะฮ์: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

53. На чунин аст, ки онҳо мепиндоранд, балки онҳо аз охират наметарсанд. Ва ба баъсу ҷазо боварӣ надоранд.

อายะฮ์: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

54. На чунин аст, ки онҳо дар бораи Қуръон меандешанд албатта, ки ин Қуръон пандест агар саъодати худро бихоҳанд,

อายะฮ์: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

55. пас ҳар кӣ бихоҳад, онро бихонад ва аз он андарз бигирад ва аз ҳидояташ фоида бибарад.

อายะฮ์: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

56.Ва панд нагиранд, магар ин ки Аллоҳ хоҳад ҳидояти онҳоро. Ӯ таъоло шоёни он аст, ки аз Ӯ битарсанд ва итоъаташ кунанд. ВаӮшоёни омӯрзидан аст касонеро, ки ба Ӯ имон оранду итоъаташ кунанд!