പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുശ്ശംസ് - മലായ് പരിഭാഷ - അബ്ദുല്ലാഹ് ബാസമിയ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Asy-Syams

ആയത്ത്: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

Demi matahari dan cahayanya yang terang-benderang;

ആയത്ത്: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

Dan bulan apabila ia mengiringinya;

ആയത്ത്: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

Dan siang apabila ia memperlihatkannya dengan jelas nyata;

ആയത്ത്: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

Dan malam apabila ia menyelubunginya (dengan gelap- gelita),

ആയത്ത്: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

Demi langit dan Yang membinanya (dalam bentuk yang kuat kukuh - yang melambangkan kekuasaanNya);

ആയത്ത്: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

Serta bumi dan Yang menghamparkannya (untuk kemudahan makhluk-makhlukNya);

ആയത്ത്: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

Demi diri manusia dan Yang menyempurnakan kejadiannya (dengan kelengkapan yang sesuai dengan keadaannya);

ആയത്ത്: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

Serta mengilhamkannya (untuk mengenal) jalan yang membawanya kepada kejahatan, dan yang membawanya kepada bertaqwa; -

ആയത്ത്: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

Sesungguhnya berjayalah orang yang menjadikan dirinya - yang sedia bersih - bertambah-tambah bersih (dengan iman dan amal kebajikan),

ആയത്ത്: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

Dan sesungguhnya hampalah orang yang menjadikan dirinya - yang sedia bersih - itu susut dan terbenam kebersihannya (dengan sebab kekotoran maksiat).

ആയത്ത്: 11

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

(Ingatlah), kaum Thamud telah mendustakan (Rasulnya) dengan sebab perbuatan derhaka mereka yang melampaui batas;

ആയത്ത്: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

Ketika orang yang paling jahat di antara mereka menerima perintah dari mereka (supaya membunuh unta yang menjadi mukjizat),

ആയത്ത്: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا

Maka berkatalah Rasul Allah (Nabi Soleh) kepada mereka: “(Janganlah kamu ganggu) unta betina dari Allah itu, dan (janganlah kamu menyekatnya daripada mendapat) air minumnya (supaya kamu tidak ditimpa azab)!”

ആയത്ത്: 14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

(Setelah Nabi Soleh memberi amaran) lalu mereka mendustakannya serta menyembelih unta itu. Dengan sebab dosa mereka, maka Tuhan menimpakan mereka dengan azab yang membinasakan serta Ia meratakan azab itu meliputi mereka (sehingga punah-ranah semuanya).

ആയത്ത്: 15

وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

Dan Allah tidak hiraukan kesudahan (mereka) yang demikian, (kerana itu adalah balasan yang adil).