د معناګانو ژباړه سورت انعام - شركسي ژباړه - د رواد الترجمة مرکز - د مخ نمبر 132 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 36

۞ إِنَّمَا يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ يَسۡمَعُونَۘ وَٱلۡمَوۡتَىٰ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ ثُمَّ إِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

Зэхэзыххэращ жэуап къэзытыфыр, лIахэр Алыхьым къигъэхъужынущ, итIанэ Абы и деж щызэхуашэсыжынущ

آیت: 37

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ЖаIащ: "Абы и Тхьэм и деж къикIауэ нэщэнэ къыхуехамэ аратэкъэ". ЖыIэ: "Алыхьым хузэфIэкIынущ нэщэнэ къригъэхыну". Ауэ абыхэм я нэхъыбэм щIэныгъэ яIэркъым

آیت: 38

وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا طَٰٓئِرٖ يَطِيرُ بِجَنَاحَيۡهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمۡثَالُكُمۚ مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يُحۡشَرُونَ

ЩIым тет псэущхьэу хъуари, дамитIкIэ къэзылъэтыхь бзухэри псори фэр хуэдэхэу гупхэщ. Тхыгъэм зыри къэдгъэнакъым идмытхэу, итIанэ я Тхьэм и деж щызэхуашэсыжынущ

آیت: 39

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا صُمّٞ وَبُكۡمٞ فِي ٱلظُّلُمَٰتِۗ مَن يَشَإِ ٱللَّهُ يُضۡلِلۡهُ وَمَن يَشَأۡ يَجۡعَلۡهُ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Ауэ Ди нэщэнэхэр зи фIэщ мыхъуахэр нэфхэу, дэгухэу кIыфIым хэтхэщ. Алыхьым зыхуейр щегъауэр, зыхуейр гъуэгу захуэм трешэр

آیت: 40

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ أَوۡ أَتَتۡكُمُ ٱلسَّاعَةُ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَدۡعُونَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ЖыIэ: "КъызжефIэт, Алыхьым и хьэзабыр къыфтехуамэ е сыхьэтыр къэсамэ фи деж, алыхьым нэгъуэщI зыгуэрым фелъэIуну пэжыр жыфIэу щытмэ?"

آیت: 41

بَلۡ إِيَّاهُ تَدۡعُونَ فَيَكۡشِفُ مَا تَدۡعُونَ إِلَيۡهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوۡنَ مَا تُشۡرِكُونَ

Хьэуэ атIэ, Аращ фызэлъэIунур. Хуеймэ а фызщIэлъэIур фхуигъэзэщIэнущи гъусэу хуэфщIхэр фщыгъупщэжынущ

آیت: 42

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَتَضَرَّعُونَ

Уэ уи япэкIи нэгъуэщI лъэпкъхэм яхуэдгъэкIуат, абыхэм факъырагъэрэ узхэмрэ ятедгъахуэт зыкъытхуагъэцIыкIуным папщIэ

آیت: 43

فَلَوۡلَآ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَٰكِن قَسَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Ди гуауэр къащытехуэкIэ щхьэ замыгъэцIыкIухэрэт абыхэм? АтIэ ягухэр быдэ хъуахэт, шейтIанми ягъахъэхэр яхуигъэдэхат

آیت: 44

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ

Абыхэм къыжраIэу щытахэр щащыгъупщэжым, сытми хуэзышэ бжэхэр яхузэIутхат, яттауэ хъуам щыгуфIыкIыхухэкIэрэ, итIанэ нэпIэзыпIэм къэтпхъуэтахэщ, ахэри гуIэгъуэ бзаджэм хэхуахэщ