د معناګانو ژباړه سورت انعام - شركسي ژباړه - د رواد الترجمة مرکز - د مخ نمبر 136 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 69

وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَلَٰكِن ذِكۡرَىٰ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

Тхьэ шынагъуэ зыхэлъхэм зыкIи абыхэм къатехуэм щыщ яхькъым, ауэ ягу къагъэкIыжын къудейщ, тхьэшынагъуэ яхэлъынкIэ мэхъур

آیت: 70

وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَعِبٗا وَلَهۡوٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ وَذَكِّرۡ بِهِۦٓ أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ بِمَا كَسَبَتۡ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ وَإِن تَعۡدِلۡ كُلَّ عَدۡلٖ لَّا يُؤۡخَذۡ مِنۡهَآۗ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبۡسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْۖ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ

Къэгъанэ зи диныр джэгурэ гушыIэрэ зыщIахэр, ахэр мы дуней щыIэныгъэм дихьэхахэщ. Ауэ ягу къэгъэкIыж абыкIэ псэр кIуэдыныгъэм хуэмыкIуэну къилэжьам щхьэкIэ, Алыхьым нэгъуэщI уэлийрэ къыщхьэщыжакIуэрэ иIэкъым абы, сыткIэ зыкъищэхужыну пымылъами, ар Iахынукъым. Абыхэм къалэжьам кIуэдыныгъэм хуишахэщ, псывэр ефэну яхуэгъэхьэзыращ, хьэзаб гуауэри япэщылъщ, джаурхэу зэрыщытахэм къыхэкIыу

آیت: 71

قُلۡ أَنَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰٓ أَعۡقَابِنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ كَٱلَّذِي ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّيَٰطِينُ فِي ٱلۡأَرۡضِ حَيۡرَانَ لَهُۥٓ أَصۡحَٰبٞ يَدۡعُونَهُۥٓ إِلَى ٱلۡهُدَى ٱئۡتِنَاۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۖ وَأُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ЖыIэ: "Зи сэбэпи къыдэмыкIуэм, зэрани къыдэзмыхыфым делъэIуну ара Алыхьым нэгъуэщIу? Дгъэзэжыну ара Алыхьым гъуэгу захуэм дытригъэува иужькIэ, шейтIанхэм драгъэхьэхауэ Iэнкун ящIам хуэдэу. Абы иIэщ ныбжьэгъу гъуэгу захуэм къыхураджэу: "КъакIуэ ди дежым!" ЖыIэ: "Алыхьым и гъуэгуращ гъуэгу захуэр, икIи унафэу къытхуащIащ дунейуэ хъуам и Тхьэм дыхуэжыIэщIэну

آیت: 72

وَأَنۡ أَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّقُوهُۚ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

Нэмэзи фщIыи Абы фыщышынэ, абы и дежщ фыздызэхуашэсыжынур"

آیت: 73

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

Аращ уафэхэмрэ щIылъэмрэ ипэжыпIэкIэ къэзыгъэхъуар, а махуэм Абы жиIэнущ: "Къэхъу". ИкIи къэхъунущ. Абы и псалъэр пэжщ, унафэри IэщIэлъщ бжьамийм щепщэну махуэм, ущэхуари нахуэри ещIэр, Ар АкъылыфIщ, ЗыщIэщ