د معناګانو ژباړه سورت عبس - تاجکي ژباړه - خوجه میروف خوجه میر - د قرآن کریم دائرة المعارف

Сураи Абаса (Рӯй турш кард)

آیت: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

1. Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) рӯйро турш кард ва рӯй баргардонид^[3080],

[3080] Ин гуна рафтор аз ҷониби Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам барои тарки афзал буд на ин ки корашон аз рӯи гуноҳ буд, зеро паёмбарон маъсуманд, балки ин корашон тобеъи сиришти инсонӣ аст, монанди хашм, ризо, ханда ва гиря. Узри ибни Мактум низ ин буд, ки намедонист Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам ба дигарон машғуланд, ки ба Ислом мушарраф шаванд.

آیت: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

2. чун он нобино; Абдулло ибни Мактум ба наздаш омад, дар он вақт Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ба даъвати бузургони Қурайш машғул буд.

آیت: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

3. Ва ту эй Паёмбар чӣ донӣ, шояд, ки он марди нобино покиза шавад,

آیت: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

4. ё панд гирад ва панди ту фоидааш кунад.

آیت: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

5. Аммо он ки ӯ тавонгар аст, бо мол ва ба имон эҳтиёҷ надорад,

آیت: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

6. ту рӯи худ ба ӯ мекунӣ ва ба каломи вай гӯш медиҳӣ

آیت: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

7. ва агар ҳам пок нагардад, чизе бар зиёни ту нест.^[3081]

[3081]Тафсири Бағавӣ 8\336

آیت: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

8. Ва аммо он, касе ки шитобон ба назди ту омад

آیت: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

9. ва ӯ аз камбудӣ кардан дар роҳи ҳақ аз Аллоҳ метарсад,

آیت: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

10. вале ту аз ӯ рӯй метобӣ, ба дигаре рӯй меорӣ, амри Аллоҳ чунин нест, магар ин ки байни бузургу нотавон, бою камбағал, марду зан баробар бошӣ^[3082]

[3082] Тафсири ибни Касир 8\319

آیت: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

11. Оре, ин оятҳои Қуръон пандест,

آیت: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

12. пас ҳар кӣ хоҳад, аз он панд гирад.

آیت: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

13. Оятҳои Қуръон дар саҳифаҳое гаронқадр аст,

آیت: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

14. саҳифаҳое, ки пок ва дорои манзалати баланд,

آیت: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

15. ба дасти котибони,

آیت: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

16. бузургвору некӯкор^[3083] сабт шудааст.

[3083] Фариштагон

آیت: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

17. Лаънат ва азоб бод бар инсоникофир, ки чӣ носипос (ношукр) аст!

آیت: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

18. Аллоҳ ӯро аввалин бор аз чӣ офаридааст?

آیت: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

19. Аз нутфае офаридаст ва онгоҳ ӯро ба андозае сохтааст,

آیت: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

20. сипас роҳашро осон сохт ва барояш роҳи неку бадро баён кард.

آیت: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

21. Баъд ӯро мемиронад ва вориди гӯраш мегардонад.

آیت: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

22. Сипас ҳар вақте ки хоҳад, ӯро барои ҳисобу китоб зинда мегардонад

آیت: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

23. Ҳаргиз чунин мабод! Он чиро, ки ба ӯ фармуда буд, анҷом надод.

آیت: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

24. Пас одамӣ ба таъоми худ бингарад, ки чӣ гуна Аллоҳ таъоми ӯро барои нигоҳ доштани ҳаёташ офарид.

آیت: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

25. Мо боронро ба фаровонӣ фурӯ рехтем,

آیت: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

26. сипас заминро ба некӣ шикофтем,

آیت: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

27. онгоҳ дар он донаҳо рӯёнидем,

آیت: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

28. ва ангуру сабзавот

آیت: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

29. ва зайтуну дарахтони хурмо

آیت: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

30. ва боғҳои пурдарахту анбуҳ

آیت: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

31. ва меваву алафро,

آیت: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

32. то шумову чорпоёнатон баҳра баред.

آیت: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

33. Пас ҳангоме ки он бонги гӯшкаркунанда рӯзи қиёмат, ки гӯшҳоро кар месозад, даррасад,

آیت: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

34. рӯзе, ки одамӣ аз ҳавли он рӯз аз бародараш бигурезад

آیت: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

35. ва аз модару падараш

آیت: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

36. ва аз ҳамсару фарзандонаш.

آیت: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

37. Ҳар касеро аз онон дар он рӯзи қиёмат коре ҳаст, ки ӯро ба худ машғул медорад.

آیت: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

38. Дар он рӯз чеҳраҳое шод ва дурахшонанд,

آیت: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

39. хандонанду шодонанд.

آیت: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

40. Ва чеҳраҳои дӯзахиён дар он рӯз ғуборолуданд,

آیت: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

41. торикӣ онҳоро фурӯ мепӯшонад.

آیت: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

42. Инҳо кофиронанд, ки ба неъматҳои Аллоҳ куфр оварданд ва оётҳои Ӯро дурӯғ бароварданд ва бадкоронанд, ки ба маҳорими Аллоҳ ҷуръат карданд.^[3084]

[3084] Тафсири Табарӣ 24\234