மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அபஸ - தாஜிக் மொழிபெயர்ப்பு - கோஜா மிரோவ் கோஜா மிர் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Сураи Абаса (Рӯй турш кард)

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

1. Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) рӯйро турш кард ва рӯй баргардонид^[3080],

[3080] Ин гуна рафтор аз ҷониби Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам барои тарки афзал буд на ин ки корашон аз рӯи гуноҳ буд, зеро паёмбарон маъсуманд, балки ин корашон тобеъи сиришти инсонӣ аст, монанди хашм, ризо, ханда ва гиря. Узри ибни Мактум низ ин буд, ки намедонист Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам ба дигарон машғуланд, ки ба Ислом мушарраф шаванд.

வசனம்: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

2. чун он нобино; Абдулло ибни Мактум ба наздаш омад, дар он вақт Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ба даъвати бузургони Қурайш машғул буд.

வசனம்: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

3. Ва ту эй Паёмбар чӣ донӣ, шояд, ки он марди нобино покиза шавад,

வசனம்: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

4. ё панд гирад ва панди ту фоидааш кунад.

வசனம்: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

5. Аммо он ки ӯ тавонгар аст, бо мол ва ба имон эҳтиёҷ надорад,

வசனம்: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

6. ту рӯи худ ба ӯ мекунӣ ва ба каломи вай гӯш медиҳӣ

வசனம்: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

7. ва агар ҳам пок нагардад, чизе бар зиёни ту нест.^[3081]

[3081]Тафсири Бағавӣ 8\336

வசனம்: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

8. Ва аммо он, касе ки шитобон ба назди ту омад

வசனம்: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

9. ва ӯ аз камбудӣ кардан дар роҳи ҳақ аз Аллоҳ метарсад,

வசனம்: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

10. вале ту аз ӯ рӯй метобӣ, ба дигаре рӯй меорӣ, амри Аллоҳ чунин нест, магар ин ки байни бузургу нотавон, бою камбағал, марду зан баробар бошӣ^[3082]

[3082] Тафсири ибни Касир 8\319

வசனம்: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

11. Оре, ин оятҳои Қуръон пандест,

வசனம்: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

12. пас ҳар кӣ хоҳад, аз он панд гирад.

வசனம்: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

13. Оятҳои Қуръон дар саҳифаҳое гаронқадр аст,

வசனம்: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

14. саҳифаҳое, ки пок ва дорои манзалати баланд,

வசனம்: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

15. ба дасти котибони,

வசனம்: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

16. бузургвору некӯкор^[3083] сабт шудааст.

[3083] Фариштагон

வசனம்: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

17. Лаънат ва азоб бод бар инсоникофир, ки чӣ носипос (ношукр) аст!

வசனம்: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

18. Аллоҳ ӯро аввалин бор аз чӣ офаридааст?

வசனம்: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

19. Аз нутфае офаридаст ва онгоҳ ӯро ба андозае сохтааст,

வசனம்: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

20. сипас роҳашро осон сохт ва барояш роҳи неку бадро баён кард.

வசனம்: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

21. Баъд ӯро мемиронад ва вориди гӯраш мегардонад.

வசனம்: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

22. Сипас ҳар вақте ки хоҳад, ӯро барои ҳисобу китоб зинда мегардонад

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

23. Ҳаргиз чунин мабод! Он чиро, ки ба ӯ фармуда буд, анҷом надод.

வசனம்: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

24. Пас одамӣ ба таъоми худ бингарад, ки чӣ гуна Аллоҳ таъоми ӯро барои нигоҳ доштани ҳаёташ офарид.

வசனம்: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

25. Мо боронро ба фаровонӣ фурӯ рехтем,

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

26. сипас заминро ба некӣ шикофтем,

வசனம்: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

27. онгоҳ дар он донаҳо рӯёнидем,

வசனம்: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

28. ва ангуру сабзавот

வசனம்: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

29. ва зайтуну дарахтони хурмо

வசனம்: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

30. ва боғҳои пурдарахту анбуҳ

வசனம்: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

31. ва меваву алафро,

வசனம்: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

32. то шумову чорпоёнатон баҳра баред.

வசனம்: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

33. Пас ҳангоме ки он бонги гӯшкаркунанда рӯзи қиёмат, ки гӯшҳоро кар месозад, даррасад,

வசனம்: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

34. рӯзе, ки одамӣ аз ҳавли он рӯз аз бародараш бигурезад

வசனம்: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

35. ва аз модару падараш

வசனம்: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

36. ва аз ҳамсару фарзандонаш.

வசனம்: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

37. Ҳар касеро аз онон дар он рӯзи қиёмат коре ҳаст, ки ӯро ба худ машғул медорад.

வசனம்: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

38. Дар он рӯз чеҳраҳое шод ва дурахшонанд,

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

39. хандонанду шодонанд.

வசனம்: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

40. Ва чеҳраҳои дӯзахиён дар он рӯз ғуборолуданд,

வசனம்: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

41. торикӣ онҳоро фурӯ мепӯшонад.

வசனம்: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

42. Инҳо кофиронанд, ки ба неъматҳои Аллоҳ куфр оварданд ва оётҳои Ӯро дурӯғ бароварданд ва бадкоронанд, ки ба маҳорими Аллоҳ ҷуръат карданд.^[3084]

[3084] Тафсири Табарӣ 24\234