مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە مائارىج - پاشتۇچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

المعارج

ئايەت: 1

سَاَلَ سَآىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۟ۙ

70-1 یو غوښتونكي هغه عذاب وغوښت چې واقع كېدونكى دى

ئايەت: 2

لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۟ۙ

70-2 په كافرانو باندې، دغه (عذاب) لره هیڅوك دفع كوونكى نشته

ئايەت: 3

مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ۟ؕ

70-3 د الله له جانبه دى، چې د اوچتو زینومالك دى

ئايەت: 4

تَعْرُجُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۟ۚ

70-4 چې د ده په طرف پورته ملايك او روح ورخېژي، په هغې ورځ كې چې د هغې مقدار پنځوس زره كاله دى

ئايەت: 5

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا ۟

70-5 نو ته صبر كوه، ډېر ښه صبر

ئايەت: 6

اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۟ۙ

70-6 بېشكه دوى (منكران) دغه (عذاب، قیامت) ډېر لرې ویني

ئايەت: 7

وَّنَرٰىهُ قَرِیْبًا ۟ؕ

70-7 او مونږه دى ډېر نژدې وینو

ئايەت: 8

یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۟ۙ

70-8 په هغې ورځ چې اسمان به د ويلې كړى شوې قلعي په شان شي

ئايەت: 9

وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۟ۙ

70-9 او غرونه به د رنګدارې وهل شوې وړۍ په شان شي

ئايەت: 10

وَلَا یَسْـَٔلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۟ۚۖ

70-10 او یو دوست به له بل دوست نه پوښتنه نه كوي

ئايەت: 11

یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ— یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِىِٕذٍ بِبَنِیْهِ ۟ۙ

70-11 حال دا چې دوى ته به هغوى ښودلى شي، مجرم (كافر) به ارزو كوي چې د دغې ورځې له عذابه خپل زامن په عوض كې وركړي

ئايەت: 12

وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِیْهِ ۟ۙ

70-12 او خپله ښځه او خپل ورور

ئايەت: 13

وَفَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُـْٔوِیْهِ ۟ۙ

70-13 او خپله هغه قبیله چې ده ته به يې ځاى وركاوه

ئايەت: 14

وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ— ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۟ۙ

70-14 او هر هغه څوك چې په ځمكه كې دي ټول، بیا ده ته (دا كار) نجات وركړي

ئايەت: 15

كَلَّا ؕ— اِنَّهَا لَظٰی ۟ۙ

70-15 كله هم داسې نه ده، بېشكه دغه (د دوزخ اور) لمبې وهونكى دى

ئايەت: 16

نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰی ۟ۚۖ

70-16 چې (د سر، لاسونو او پښو) پوستكي وېستونكى دى

ئايەت: 17

تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰی ۟ۙ

70-17 دا (دوزخ) به راغواړي هغه څوك چې شا كړې يې وي او مخ يې اړولى وي

ئايەت: 18

وَجَمَعَ فَاَوْعٰی ۟

70-18 او جمع (د مال) يې كړې وي، نو ساتلى يې وي

ئايەت: 19

اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۟ۙ

70-19 بېشكه انسان بې صبره پیدا كړى شوى دى

ئايەت: 20

اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۟ۙ

70-20 كله چې ده ته شر (مصیبت) ورسېږي (نو) ډېر فریاد كوونكى وي

ئايەت: 21

وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ

70-21 او كله چې ده ته خیر (او خوشحالي) ورسېږي (نو)، ډېر منع كوونكى (او بخل كوونكى) وي

ئايەت: 22

اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

70-22 (خو) له لمونځ ګزارو نه غیر

ئايەت: 23

الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ دَآىِٕمُوْنَ ۟

70-23 هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو باندې همېشه والى كوونكي وي

ئايەت: 24

وَالَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ ۟

70-24 او هغه كسان چې د دوى په مالونو كې معلومه برخه (مقرر) ده

ئايەت: 25

لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟

70-25 د سوالګر او محروم لپاره

ئايەت: 26

وَالَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟

70-26 او هغه كسان چې د بدلې د ورځې تصدیق (او باور) كوي

ئايەت: 27

وَالَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۚ

70-27 او هغه كسان چې دوى د خپل رب له عذاب نه وېرېدونكي دي

ئايەت: 28

اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ ۪۟

70-28 بېشكه د دوى د رب عذاب داسې دى چې بې وېرې كېدل ترې نشته

ئايەت: 29

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ

70-29 او هغه كسان چې هغوى د خپل شرم ځایونو حفاظت كوونكي دي

ئايەت: 30

اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ

70-30 مګر له خپلو ښځو او خپلو وینځو نه، نو بېشكه دوى ملامت كړى شوي نه دي

ئايەت: 31

فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ

70-31 نو هغه څوك چې له دغو نه علاوه غواړي، نو هم دغه كسان له حده تېرېدونكي دي

ئايەت: 32

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟

70-32 او هغه كسان چې دوى د خپلو امانتونو او خپلو وعدو لحاظ ساتونكي دي

ئايەت: 33

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآىِٕمُوْنَ ۟

70-33 او هغه كسان چې دوى په خپلو شهادتونو (ګواهیو) باندې قايم (او ولاړ) دي

ئايەت: 34

وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ؕ

70-34 او هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو همېشه والى (او پابندي) كوي

ئايەت: 35

اُولٰٓىِٕكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ۟ؕ۠

70-35 دغه كسان به په باغونو كې وي، عزتمن كړى شوي به وي

ئايەت: 36

فَمَالِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا قِبَلَكَ مُهْطِعِیْنَ ۟ۙ

70-36 نو (اى نبي!) په دغو كافران شویو كسانو څه شوي دي چې ستا په طرف منډې راوهونكي دي

ئايەت: 37

عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِیْنَ ۟

70-37 له ښي اړخ نه او له چپ اړخ نه ډلې ډلې

ئايەت: 38

اَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیْمٍ ۟ۙ

70-38 ایا په دوى كې هر یو سړى دا طمع لري چې دى به د نعمتونو جنت ته ننه اېستل شي؟

ئايەت: 39

كَلَّا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّمَّا یَعْلَمُوْنَ ۟

70-49 هیڅكله نه! بېشكه همدا مونږ دوى له هغه څه نه پیدا كړي دي چې دوى يې پېژني

ئايەت: 40

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشٰرِقِ وَالْمَغٰرِبِ اِنَّا لَقٰدِرُوْنَ ۟ۙ

70-40 نو زه د مشرقونو او مغربونو په رب قسم خورم چې بېشكه (او) یقینًا مونږ قادر یو

ئايەت: 41

عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟

70-41 په دې باندې چې مونږ له دوى نه غوره (مخلوق) په بدل كې راولو اومونږ عاجز كړى شوي نه یو

ئايەت: 42

فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

70-42 نو ته دوى پرېږده چې په باطلو او عبثو خبرو كې مشغولېږي او لوبې كوي تر هغه پورې چې دوى له خپلې هغې ورځې سره ملاقات وكړي چې دوى ته يې وعده وركړى شوې ده

ئايەت: 43

یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ

70-43 هغه ورځ چې دوى به له قبرونو نه داسې په منډه (او تېزۍ) سره راوځي ګویاكې دوى هدف ته په منډه ځغلي

ئايەت: 44

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠

70-44 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به خوارې وي، دوى به ذلت (راګېر) او پټ كړي وي، دا هغه ورځ ده چې دوى ته به د دې وعده وركول كېده