പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മആരിജ് - പഷ്തു വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

المعارج

ആയത്ത്: 1

سَاَلَ سَآىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۟ۙ

70-1 یو غوښتونكي هغه عذاب وغوښت چې واقع كېدونكى دى

ആയത്ത്: 2

لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۟ۙ

70-2 په كافرانو باندې، دغه (عذاب) لره هیڅوك دفع كوونكى نشته

ആയത്ത്: 3

مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ۟ؕ

70-3 د الله له جانبه دى، چې د اوچتو زینومالك دى

ആയത്ത്: 4

تَعْرُجُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۟ۚ

70-4 چې د ده په طرف پورته ملايك او روح ورخېژي، په هغې ورځ كې چې د هغې مقدار پنځوس زره كاله دى

ആയത്ത്: 5

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا ۟

70-5 نو ته صبر كوه، ډېر ښه صبر

ആയത്ത്: 6

اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۟ۙ

70-6 بېشكه دوى (منكران) دغه (عذاب، قیامت) ډېر لرې ویني

ആയത്ത്: 7

وَّنَرٰىهُ قَرِیْبًا ۟ؕ

70-7 او مونږه دى ډېر نژدې وینو

ആയത്ത്: 8

یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۟ۙ

70-8 په هغې ورځ چې اسمان به د ويلې كړى شوې قلعي په شان شي

ആയത്ത്: 9

وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۟ۙ

70-9 او غرونه به د رنګدارې وهل شوې وړۍ په شان شي

ആയത്ത്: 10

وَلَا یَسْـَٔلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۟ۚۖ

70-10 او یو دوست به له بل دوست نه پوښتنه نه كوي

ആയത്ത്: 11

یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ— یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِىِٕذٍ بِبَنِیْهِ ۟ۙ

70-11 حال دا چې دوى ته به هغوى ښودلى شي، مجرم (كافر) به ارزو كوي چې د دغې ورځې له عذابه خپل زامن په عوض كې وركړي

ആയത്ത്: 12

وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِیْهِ ۟ۙ

70-12 او خپله ښځه او خپل ورور

ആയത്ത്: 13

وَفَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُـْٔوِیْهِ ۟ۙ

70-13 او خپله هغه قبیله چې ده ته به يې ځاى وركاوه

ആയത്ത്: 14

وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ— ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۟ۙ

70-14 او هر هغه څوك چې په ځمكه كې دي ټول، بیا ده ته (دا كار) نجات وركړي

ആയത്ത്: 15

كَلَّا ؕ— اِنَّهَا لَظٰی ۟ۙ

70-15 كله هم داسې نه ده، بېشكه دغه (د دوزخ اور) لمبې وهونكى دى

ആയത്ത്: 16

نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰی ۟ۚۖ

70-16 چې (د سر، لاسونو او پښو) پوستكي وېستونكى دى

ആയത്ത്: 17

تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰی ۟ۙ

70-17 دا (دوزخ) به راغواړي هغه څوك چې شا كړې يې وي او مخ يې اړولى وي

ആയത്ത്: 18

وَجَمَعَ فَاَوْعٰی ۟

70-18 او جمع (د مال) يې كړې وي، نو ساتلى يې وي

ആയത്ത്: 19

اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۟ۙ

70-19 بېشكه انسان بې صبره پیدا كړى شوى دى

ആയത്ത്: 20

اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۟ۙ

70-20 كله چې ده ته شر (مصیبت) ورسېږي (نو) ډېر فریاد كوونكى وي

ആയത്ത്: 21

وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ

70-21 او كله چې ده ته خیر (او خوشحالي) ورسېږي (نو)، ډېر منع كوونكى (او بخل كوونكى) وي

ആയത്ത്: 22

اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

70-22 (خو) له لمونځ ګزارو نه غیر

ആയത്ത്: 23

الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ دَآىِٕمُوْنَ ۟

70-23 هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو باندې همېشه والى كوونكي وي

ആയത്ത്: 24

وَالَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ ۟

70-24 او هغه كسان چې د دوى په مالونو كې معلومه برخه (مقرر) ده

ആയത്ത്: 25

لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟

70-25 د سوالګر او محروم لپاره

ആയത്ത്: 26

وَالَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟

70-26 او هغه كسان چې د بدلې د ورځې تصدیق (او باور) كوي

ആയത്ത്: 27

وَالَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۚ

70-27 او هغه كسان چې دوى د خپل رب له عذاب نه وېرېدونكي دي

ആയത്ത്: 28

اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ ۪۟

70-28 بېشكه د دوى د رب عذاب داسې دى چې بې وېرې كېدل ترې نشته

ആയത്ത്: 29

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ

70-29 او هغه كسان چې هغوى د خپل شرم ځایونو حفاظت كوونكي دي

ആയത്ത്: 30

اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ

70-30 مګر له خپلو ښځو او خپلو وینځو نه، نو بېشكه دوى ملامت كړى شوي نه دي

ആയത്ത്: 31

فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ

70-31 نو هغه څوك چې له دغو نه علاوه غواړي، نو هم دغه كسان له حده تېرېدونكي دي

ആയത്ത്: 32

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟

70-32 او هغه كسان چې دوى د خپلو امانتونو او خپلو وعدو لحاظ ساتونكي دي

ആയത്ത്: 33

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآىِٕمُوْنَ ۟

70-33 او هغه كسان چې دوى په خپلو شهادتونو (ګواهیو) باندې قايم (او ولاړ) دي

ആയത്ത്: 34

وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ؕ

70-34 او هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو همېشه والى (او پابندي) كوي

ആയത്ത്: 35

اُولٰٓىِٕكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ۟ؕ۠

70-35 دغه كسان به په باغونو كې وي، عزتمن كړى شوي به وي

ആയത്ത്: 36

فَمَالِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا قِبَلَكَ مُهْطِعِیْنَ ۟ۙ

70-36 نو (اى نبي!) په دغو كافران شویو كسانو څه شوي دي چې ستا په طرف منډې راوهونكي دي

ആയത്ത്: 37

عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِیْنَ ۟

70-37 له ښي اړخ نه او له چپ اړخ نه ډلې ډلې

ആയത്ത്: 38

اَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیْمٍ ۟ۙ

70-38 ایا په دوى كې هر یو سړى دا طمع لري چې دى به د نعمتونو جنت ته ننه اېستل شي؟

ആയത്ത്: 39

كَلَّا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّمَّا یَعْلَمُوْنَ ۟

70-49 هیڅكله نه! بېشكه همدا مونږ دوى له هغه څه نه پیدا كړي دي چې دوى يې پېژني

ആയത്ത്: 40

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشٰرِقِ وَالْمَغٰرِبِ اِنَّا لَقٰدِرُوْنَ ۟ۙ

70-40 نو زه د مشرقونو او مغربونو په رب قسم خورم چې بېشكه (او) یقینًا مونږ قادر یو

ആയത്ത്: 41

عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟

70-41 په دې باندې چې مونږ له دوى نه غوره (مخلوق) په بدل كې راولو اومونږ عاجز كړى شوي نه یو

ആയത്ത്: 42

فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

70-42 نو ته دوى پرېږده چې په باطلو او عبثو خبرو كې مشغولېږي او لوبې كوي تر هغه پورې چې دوى له خپلې هغې ورځې سره ملاقات وكړي چې دوى ته يې وعده وركړى شوې ده

ആയത്ത്: 43

یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ

70-43 هغه ورځ چې دوى به له قبرونو نه داسې په منډه (او تېزۍ) سره راوځي ګویاكې دوى هدف ته په منډه ځغلي

ആയത്ത്: 44

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠

70-44 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به خوارې وي، دوى به ذلت (راګېر) او پټ كړي وي، دا هغه ورځ ده چې دوى ته به د دې وعده وركول كېده