وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المعارج   ئایه‌تی:

المعارج

سَاَلَ سَآىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۟ۙ
70-1 یو غوښتونكي هغه عذاب وغوښت چې واقع كېدونكى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۟ۙ
70-2 په كافرانو باندې، دغه (عذاب) لره هیڅوك دفع كوونكى نشته
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ۟ؕ
70-3 د الله له جانبه دى، چې د اوچتو زینومالك دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تَعْرُجُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۟ۚ
70-4 چې د ده په طرف پورته ملايك او روح ورخېژي، په هغې ورځ كې چې د هغې مقدار پنځوس زره كاله دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا ۟
70-5 نو ته صبر كوه، ډېر ښه صبر
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۟ۙ
70-6 بېشكه دوى (منكران) دغه (عذاب، قیامت) ډېر لرې ویني
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّنَرٰىهُ قَرِیْبًا ۟ؕ
70-7 او مونږه دى ډېر نژدې وینو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۟ۙ
70-8 په هغې ورځ چې اسمان به د ويلې كړى شوې قلعي په شان شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۟ۙ
70-9 او غرونه به د رنګدارې وهل شوې وړۍ په شان شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا یَسْـَٔلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۟ۚۖ
70-10 او یو دوست به له بل دوست نه پوښتنه نه كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ— یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِىِٕذٍ بِبَنِیْهِ ۟ۙ
70-11 حال دا چې دوى ته به هغوى ښودلى شي، مجرم (كافر) به ارزو كوي چې د دغې ورځې له عذابه خپل زامن په عوض كې وركړي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِیْهِ ۟ۙ
70-12 او خپله ښځه او خپل ورور
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُـْٔوِیْهِ ۟ۙ
70-13 او خپله هغه قبیله چې ده ته به يې ځاى وركاوه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ— ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۟ۙ
70-14 او هر هغه څوك چې په ځمكه كې دي ټول، بیا ده ته (دا كار) نجات وركړي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّا ؕ— اِنَّهَا لَظٰی ۟ۙ
70-15 كله هم داسې نه ده، بېشكه دغه (د دوزخ اور) لمبې وهونكى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰی ۟ۚۖ
70-16 چې (د سر، لاسونو او پښو) پوستكي وېستونكى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰی ۟ۙ
70-17 دا (دوزخ) به راغواړي هغه څوك چې شا كړې يې وي او مخ يې اړولى وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَجَمَعَ فَاَوْعٰی ۟
70-18 او جمع (د مال) يې كړې وي، نو ساتلى يې وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۟ۙ
70-19 بېشكه انسان بې صبره پیدا كړى شوى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۟ۙ
70-20 كله چې ده ته شر (مصیبت) ورسېږي (نو) ډېر فریاد كوونكى وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ
70-21 او كله چې ده ته خیر (او خوشحالي) ورسېږي (نو)، ډېر منع كوونكى (او بخل كوونكى) وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ
70-22 (خو) له لمونځ ګزارو نه غیر
تەفسیرە عەرەبیەکان:
الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ دَآىِٕمُوْنَ ۟
70-23 هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو باندې همېشه والى كوونكي وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ ۟
70-24 او هغه كسان چې د دوى په مالونو كې معلومه برخه (مقرر) ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟
70-25 د سوالګر او محروم لپاره
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟
70-26 او هغه كسان چې د بدلې د ورځې تصدیق (او باور) كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۚ
70-27 او هغه كسان چې دوى د خپل رب له عذاب نه وېرېدونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ ۪۟
70-28 بېشكه د دوى د رب عذاب داسې دى چې بې وېرې كېدل ترې نشته
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ
70-29 او هغه كسان چې هغوى د خپل شرم ځایونو حفاظت كوونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ
70-30 مګر له خپلو ښځو او خپلو وینځو نه، نو بېشكه دوى ملامت كړى شوي نه دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ
70-31 نو هغه څوك چې له دغو نه علاوه غواړي، نو هم دغه كسان له حده تېرېدونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟
70-32 او هغه كسان چې دوى د خپلو امانتونو او خپلو وعدو لحاظ ساتونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآىِٕمُوْنَ ۟
70-33 او هغه كسان چې دوى په خپلو شهادتونو (ګواهیو) باندې قايم (او ولاړ) دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ؕ
70-34 او هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو همېشه والى (او پابندي) كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اُولٰٓىِٕكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ۟ؕ۠
70-35 دغه كسان به په باغونو كې وي، عزتمن كړى شوي به وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَالِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا قِبَلَكَ مُهْطِعِیْنَ ۟ۙ
70-36 نو (اى نبي!) په دغو كافران شویو كسانو څه شوي دي چې ستا په طرف منډې راوهونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِیْنَ ۟
70-37 له ښي اړخ نه او له چپ اړخ نه ډلې ډلې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیْمٍ ۟ۙ
70-38 ایا په دوى كې هر یو سړى دا طمع لري چې دى به د نعمتونو جنت ته ننه اېستل شي؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّمَّا یَعْلَمُوْنَ ۟
70-49 هیڅكله نه! بېشكه همدا مونږ دوى له هغه څه نه پیدا كړي دي چې دوى يې پېژني
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشٰرِقِ وَالْمَغٰرِبِ اِنَّا لَقٰدِرُوْنَ ۟ۙ
70-40 نو زه د مشرقونو او مغربونو په رب قسم خورم چې بېشكه (او) یقینًا مونږ قادر یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟
70-41 په دې باندې چې مونږ له دوى نه غوره (مخلوق) په بدل كې راولو اومونږ عاجز كړى شوي نه یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ
70-42 نو ته دوى پرېږده چې په باطلو او عبثو خبرو كې مشغولېږي او لوبې كوي تر هغه پورې چې دوى له خپلې هغې ورځې سره ملاقات وكړي چې دوى ته يې وعده وركړى شوې ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ
70-43 هغه ورځ چې دوى به له قبرونو نه داسې په منډه (او تېزۍ) سره راوځي ګویاكې دوى هدف ته په منډه ځغلي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠
70-44 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به خوارې وي، دوى به ذلت (راګېر) او پټ كړي وي، دا هغه ورځ ده چې دوى ته به د دې وعده وركول كېده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المعارج
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.

داخستن