భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-మఆరిజ్ - పష్టూ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

المعارج

వచనం: 1

سَاَلَ سَآىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ ۟ۙ

70-1 یو غوښتونكي هغه عذاب وغوښت چې واقع كېدونكى دى

వచనం: 2

لِّلْكٰفِرِیْنَ لَیْسَ لَهٗ دَافِعٌ ۟ۙ

70-2 په كافرانو باندې، دغه (عذاب) لره هیڅوك دفع كوونكى نشته

వచనం: 3

مِّنَ اللّٰهِ ذِی الْمَعَارِجِ ۟ؕ

70-3 د الله له جانبه دى، چې د اوچتو زینومالك دى

వచనం: 4

تَعْرُجُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِیْنَ اَلْفَ سَنَةٍ ۟ۚ

70-4 چې د ده په طرف پورته ملايك او روح ورخېژي، په هغې ورځ كې چې د هغې مقدار پنځوس زره كاله دى

వచనం: 5

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیْلًا ۟

70-5 نو ته صبر كوه، ډېر ښه صبر

వచనం: 6

اِنَّهُمْ یَرَوْنَهٗ بَعِیْدًا ۟ۙ

70-6 بېشكه دوى (منكران) دغه (عذاب، قیامت) ډېر لرې ویني

వచనం: 7

وَّنَرٰىهُ قَرِیْبًا ۟ؕ

70-7 او مونږه دى ډېر نژدې وینو

వచనం: 8

یَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَآءُ كَالْمُهْلِ ۟ۙ

70-8 په هغې ورځ چې اسمان به د ويلې كړى شوې قلعي په شان شي

వచనం: 9

وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ۟ۙ

70-9 او غرونه به د رنګدارې وهل شوې وړۍ په شان شي

వచనం: 10

وَلَا یَسْـَٔلُ حَمِیْمٌ حَمِیْمًا ۟ۚۖ

70-10 او یو دوست به له بل دوست نه پوښتنه نه كوي

వచనం: 11

یُّبَصَّرُوْنَهُمْ ؕ— یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِیْ مِنْ عَذَابِ یَوْمِىِٕذٍ بِبَنِیْهِ ۟ۙ

70-11 حال دا چې دوى ته به هغوى ښودلى شي، مجرم (كافر) به ارزو كوي چې د دغې ورځې له عذابه خپل زامن په عوض كې وركړي

వచనం: 12

وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِیْهِ ۟ۙ

70-12 او خپله ښځه او خپل ورور

వచనం: 13

وَفَصِیْلَتِهِ الَّتِیْ تُـْٔوِیْهِ ۟ۙ

70-13 او خپله هغه قبیله چې ده ته به يې ځاى وركاوه

వచనం: 14

وَمَنْ فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا ۙ— ثُمَّ یُنْجِیْهِ ۟ۙ

70-14 او هر هغه څوك چې په ځمكه كې دي ټول، بیا ده ته (دا كار) نجات وركړي

వచనం: 15

كَلَّا ؕ— اِنَّهَا لَظٰی ۟ۙ

70-15 كله هم داسې نه ده، بېشكه دغه (د دوزخ اور) لمبې وهونكى دى

వచనం: 16

نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰی ۟ۚۖ

70-16 چې (د سر، لاسونو او پښو) پوستكي وېستونكى دى

వచనం: 17

تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰی ۟ۙ

70-17 دا (دوزخ) به راغواړي هغه څوك چې شا كړې يې وي او مخ يې اړولى وي

వచనం: 18

وَجَمَعَ فَاَوْعٰی ۟

70-18 او جمع (د مال) يې كړې وي، نو ساتلى يې وي

వచనం: 19

اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۟ۙ

70-19 بېشكه انسان بې صبره پیدا كړى شوى دى

వచనం: 20

اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۟ۙ

70-20 كله چې ده ته شر (مصیبت) ورسېږي (نو) ډېر فریاد كوونكى وي

వచనం: 21

وَّاِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوْعًا ۟ۙ

70-21 او كله چې ده ته خیر (او خوشحالي) ورسېږي (نو)، ډېر منع كوونكى (او بخل كوونكى) وي

వచనం: 22

اِلَّا الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

70-22 (خو) له لمونځ ګزارو نه غیر

వచనం: 23

الَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ دَآىِٕمُوْنَ ۟

70-23 هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو باندې همېشه والى كوونكي وي

వచనం: 24

وَالَّذِیْنَ فِیْۤ اَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُوْمٌ ۟

70-24 او هغه كسان چې د دوى په مالونو كې معلومه برخه (مقرر) ده

వచనం: 25

لِّلسَّآىِٕلِ وَالْمَحْرُوْمِ ۟

70-25 د سوالګر او محروم لپاره

వచనం: 26

وَالَّذِیْنَ یُصَدِّقُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟

70-26 او هغه كسان چې د بدلې د ورځې تصدیق (او باور) كوي

వచనం: 27

وَالَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۚ

70-27 او هغه كسان چې دوى د خپل رب له عذاب نه وېرېدونكي دي

వచనం: 28

اِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَاْمُوْنٍ ۪۟

70-28 بېشكه د دوى د رب عذاب داسې دى چې بې وېرې كېدل ترې نشته

వచనం: 29

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ

70-29 او هغه كسان چې هغوى د خپل شرم ځایونو حفاظت كوونكي دي

వచనం: 30

اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ

70-30 مګر له خپلو ښځو او خپلو وینځو نه، نو بېشكه دوى ملامت كړى شوي نه دي

వచనం: 31

فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ

70-31 نو هغه څوك چې له دغو نه علاوه غواړي، نو هم دغه كسان له حده تېرېدونكي دي

వచనం: 32

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟

70-32 او هغه كسان چې دوى د خپلو امانتونو او خپلو وعدو لحاظ ساتونكي دي

వచనం: 33

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِشَهٰدٰتِهِمْ قَآىِٕمُوْنَ ۟

70-33 او هغه كسان چې دوى په خپلو شهادتونو (ګواهیو) باندې قايم (او ولاړ) دي

వచనం: 34

وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ؕ

70-34 او هغه كسان چې دوى په خپلو لمونځونو همېشه والى (او پابندي) كوي

వచనం: 35

اُولٰٓىِٕكَ فِیْ جَنّٰتٍ مُّكْرَمُوْنَ ۟ؕ۠

70-35 دغه كسان به په باغونو كې وي، عزتمن كړى شوي به وي

వచనం: 36

فَمَالِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا قِبَلَكَ مُهْطِعِیْنَ ۟ۙ

70-36 نو (اى نبي!) په دغو كافران شویو كسانو څه شوي دي چې ستا په طرف منډې راوهونكي دي

వచనం: 37

عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِیْنَ ۟

70-37 له ښي اړخ نه او له چپ اړخ نه ډلې ډلې

వచనం: 38

اَیَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیْمٍ ۟ۙ

70-38 ایا په دوى كې هر یو سړى دا طمع لري چې دى به د نعمتونو جنت ته ننه اېستل شي؟

వచనం: 39

كَلَّا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّمَّا یَعْلَمُوْنَ ۟

70-49 هیڅكله نه! بېشكه همدا مونږ دوى له هغه څه نه پیدا كړي دي چې دوى يې پېژني

వచనం: 40

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشٰرِقِ وَالْمَغٰرِبِ اِنَّا لَقٰدِرُوْنَ ۟ۙ

70-40 نو زه د مشرقونو او مغربونو په رب قسم خورم چې بېشكه (او) یقینًا مونږ قادر یو

వచనం: 41

عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟

70-41 په دې باندې چې مونږ له دوى نه غوره (مخلوق) په بدل كې راولو اومونږ عاجز كړى شوي نه یو

వచనం: 42

فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

70-42 نو ته دوى پرېږده چې په باطلو او عبثو خبرو كې مشغولېږي او لوبې كوي تر هغه پورې چې دوى له خپلې هغې ورځې سره ملاقات وكړي چې دوى ته يې وعده وركړى شوې ده

వచనం: 43

یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ

70-43 هغه ورځ چې دوى به له قبرونو نه داسې په منډه (او تېزۍ) سره راوځي ګویاكې دوى هدف ته په منډه ځغلي

వచనం: 44

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠

70-44 په داسې حال كې چې د دوى سترګې به خوارې وي، دوى به ذلت (راګېر) او پټ كړي وي، دا هغه ورځ ده چې دوى ته به د دې وعده وركول كېده