مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە نازىئات - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ پارىسچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

سوره نازعات

سۈرىنىڭ مەقسەتلىرىدىن:

التذكير بالله واليوم الآخر.

الله متعال و آخرت را به یاد آوردن.

---

ئايەت: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

الله به فرشتگانی که ارواح کافران را با شدت و زور می‌کِشند سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که ارواح مؤمنان را با سهولت و آسانی درمی‌آورند سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که به فرمان الله از آسمان به‌سوی زمین می‌آیند سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که در ادای فرمان الله از یکدیگر سبقت می‌گیرند سوگند یاد فرمود.

ئايەت: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

و به فرشتگانی که احکامی را که الله بر آنها فرمان می‌دهد اجرا می‌کنند، مانند فرشتگان گماشته‌شده بر اعمال بندگان سوگند یاد فرمود؛ به تمام این فرشتگان سوگند یاد فرمود که به‌طور قطع آنها را برای حساب و جزا برخواهد انگیخت.

ئايەت: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

روزی‌که زمین هنگام دمیدن اول تکان می‌خورَد.

ئايەت: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

در پی این دمیدن، دمیدنی دوم می‌آید.

ئايەت: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

دل های کافران و فاسقان در آن روز هراسان است.

ئايەت: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

اثر ذلت در چشمان‌شان آشکار می‌گردد.

ئايەت: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

و می‌گفتند: آیا پس از اینکه مُردیم به زندگی بازمی‌گردیم.

ئايەت: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

آیا پس از اینکه استخوان‌های پوسیده و پوچ شدیم بازمی‌گردیم؟!

ئايەت: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

گفتند: اگر بازگردیم این بازگشتی زیان‌آور است، که صاحبش فریب‌خورده است.

ئايەت: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

کار رستاخیز آسان است، زیرا فقط یک صدا از فرشتۀ موظّف به دمیدن است.

ئايەت: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

به‌ناگاه همگی پس از اینکه در دل زمین مرده بودند بر روی زمین زنده می‌شوند.

ئايەت: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

- ای رسول- آیا قصۀ موسی علیه السلام با پروردگارش و با دشمن او فرعون به تو رسید؟!

ئايەت: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

آن‌گاه که پروردگارش سبحانه او را در وادی پاک طُوی ندا داد.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• التقوى سبب دخول الجنة.

تقوا سبب ورود به بهشت است.

• تذكر أهوال القيامة دافع للعمل الصالح.

یادآوری هول و هراس قیامت، انگیزۀ انجام عمل صالح است.

• قبض روح الكافر بشدّة وعنف، وقبض روح المؤمن برفق ولين.

قبض روح کافر به شدت و زور، و قبض روح مؤمن با نرمی و مهربانی.

ئايەت: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

و به او فرمود: به‌سوی فرعون برو، که در ستم و گردنکشی از حد گذشته است.

ئايەت: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

پس به او بگو: - ای فرعون- آیا می‌خواهی که از کفر و گناهان پاک شوی؟

ئايەت: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

و تو را به سوی پروردگارت که تو را آفریده و مورد عنایت قرار داد، راهنمایی کنم تا از او بيم داشته باشى، و آنچه مورد رضایت اوست را انجام دهی و از آنچه او را خشمگین می کند، پرهیز کنی؟

ئايەت: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس موسی علیه السلام نشانۀ بزرگ و دلالت‌کننده بر اینکه رسولی از جانب پروردگارش است، یعنی دست و عصا را بر او آشکار کرد.

ئايەت: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

ولی فرعون این نشانه را تکذیب و از فرمان موسی علیه السلام سرپیچی کرد.

ئايەت: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

سپس از ایمان به آنچه موسی -علیه السلام- آورده بود، روی گرداند و در معصیت الله متعال و مخالفت با حق کوشید.

ئايەت: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

پس قوم و پیروانش را برای مبارزه با موسی -علیه السلام- جمع کرد، و این گونه ندا بر آورد:

ئايەت: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

من پروردگار برتر شما هستم، پس هیچ طاعتی برای غیر من بر شما نیست.

ئايەت: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

پس الله او را برگرفت و در دنیا با غرق‌کردن در دریا، و در آخرت با وارد کردن در سخت‌ترین عذاب مجازات کرد.

ئايەت: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

به‌راستی‌که در آنچه فرعون را در دنیا و آخرت با آن کیفر دادیم اندرزی است برای کسی‌که از الله می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از اندرزها سود می‌برد.

ئايەت: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

- ای تکذیب‌ کنندگان رستاخیز- آیا پدید آوردن شما بر الله دشوارتر است، یا ایجاد آسمان که آن را بنا کرد؟!

ئايەت: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

و ارتفاع و بلندایش را بالا برد، و آن را مسطح، و خالی از هرگونه ترک و شکاف و عیبی قرار داد.

ئايەت: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

و شبش را آن‌گاه که خورشیدِ آن غروب می‌کند تاریک گردانید، و روشنایی‌اش را آن‌گاه که خورشید طلوع می‌کند آشکار کرد.

ئايەت: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

و زمین را پس از اینکه آسمان را آفرید گستراند، و منافعش را در آن به ودیعه گذاشت.

ئايەت: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

آب زمین را به صورت چشمه‌هایی جاری از آن درآورد، و گیاهانی که چارپایان در آن می‌چرند در آن رویانید.

ئايەت: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

و کوه‌ها را ثابت بر روی زمین قرار داد.

ئايەت: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

- ای مردم- تمام این موارد منافعی برای شما و دام‌های‌تان هستند، پس کسی‌که تمام این موارد را آفریده از بازگرداندن آفرینشِ دوبارۀ آنها ناتوان نیست.

ئايەت: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس آن‌گاه که دمیدن دوم که هراسش هر چیزی را می‌پوشاند فرا رسد، و قیامت برپا شود.

ئايەت: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

همان روزی‌که انسان هر عمل خیر یا شری، را که از پیش فرستاده است به یاد می‌آورد.

ئايەت: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

و جهنم آورده شود و برای هرکس که آن را ببیند آشکارا نمایان شود.

ئايەت: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

اما هرکس در گمراهی، از حد بگذرد.

ئايەت: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

و زندگی فانی دنیا را بر زندگی جاوید آخرت ترجیح دهد.

ئايەت: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که جایگاه او جهنم است که به‌سوی آن پناه می‌آورد.

ئايەت: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

و اما کسی‌که از ایستادن در برابر پروردگارش بترسد، و نفسش را از ارتکاب حرام‌های الهی بازدارد،

ئايەت: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که بهشت جایگاه او است که به‌سوی آن پناه می‌برد.

ئايەت: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

- ای رسول- این منکِران رستاخیز از تو می‌پرسند: قیامت کی برپا می‌شود؟

ئايەت: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

تو دانشی از آن نداری تا برای‌شان یادآوری کنی، و این امر کار تو نیست، کار تو فقط آماده ‌شدن برای قیامت است.

ئايەت: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

دانش کاملِ قیامت فقط با پروردگارت است.

ئايەت: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

تو فقط انذاردهنده‌ای هستی برای کسی‌که از قیامت می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از انذار تو سود می‌برد.

ئايەت: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

روزی‌که قیامت را آشکارا می‌بینند، گویی جز شامگاه یا صبحگاهی از یک روز در دنیا زندگی نکرده‌اند.

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• وجوب الرفق عند خطاب المدعوّ.

وجوب نرمی در خطاب کردن کسی‌که مورد دعوت قرار می‌گیرد.

• الخوف من الله وكفّ النفس عن الهوى من أسباب دخول الجنة.

ترس از الله و بازداشتن نفس از هوا و هوس، از اسباب ورود به بهشت است.

• علم الساعة من الغيب الذي لا يعلمه إلا الله.

دانش قیامت از امور غیبی است که فقط الله از آن آگاهی دارد.

• بيان الله لتفاصيل خلق السماء والأرض.

بیان الله از جزئیات آفرینش آسمان و زمین.