د معناګانو ژباړه سورت النازعات - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

سوره نازعات

د سورت د مقصدونو څخه:

التذكير بالله واليوم الآخر.

الله متعال و آخرت را به یاد آوردن.

---

آیت: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

الله به فرشتگانی که ارواح کافران را با شدت و زور می‌کِشند سوگند یاد فرمود.

آیت: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که ارواح مؤمنان را با سهولت و آسانی درمی‌آورند سوگند یاد فرمود.

آیت: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که به فرمان الله از آسمان به‌سوی زمین می‌آیند سوگند یاد فرمود.

آیت: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که در ادای فرمان الله از یکدیگر سبقت می‌گیرند سوگند یاد فرمود.

آیت: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

و به فرشتگانی که احکامی را که الله بر آنها فرمان می‌دهد اجرا می‌کنند، مانند فرشتگان گماشته‌شده بر اعمال بندگان سوگند یاد فرمود؛ به تمام این فرشتگان سوگند یاد فرمود که به‌طور قطع آنها را برای حساب و جزا برخواهد انگیخت.

آیت: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

روزی‌که زمین هنگام دمیدن اول تکان می‌خورَد.

آیت: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

در پی این دمیدن، دمیدنی دوم می‌آید.

آیت: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

دل های کافران و فاسقان در آن روز هراسان است.

آیت: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

اثر ذلت در چشمان‌شان آشکار می‌گردد.

آیت: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

و می‌گفتند: آیا پس از اینکه مُردیم به زندگی بازمی‌گردیم.

آیت: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

آیا پس از اینکه استخوان‌های پوسیده و پوچ شدیم بازمی‌گردیم؟!

آیت: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

گفتند: اگر بازگردیم این بازگشتی زیان‌آور است، که صاحبش فریب‌خورده است.

آیت: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

کار رستاخیز آسان است، زیرا فقط یک صدا از فرشتۀ موظّف به دمیدن است.

آیت: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

به‌ناگاه همگی پس از اینکه در دل زمین مرده بودند بر روی زمین زنده می‌شوند.

آیت: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

- ای رسول- آیا قصۀ موسی علیه السلام با پروردگارش و با دشمن او فرعون به تو رسید؟!

آیت: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

آن‌گاه که پروردگارش سبحانه او را در وادی پاک طُوی ندا داد.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• التقوى سبب دخول الجنة.

تقوا سبب ورود به بهشت است.

• تذكر أهوال القيامة دافع للعمل الصالح.

یادآوری هول و هراس قیامت، انگیزۀ انجام عمل صالح است.

• قبض روح الكافر بشدّة وعنف، وقبض روح المؤمن برفق ولين.

قبض روح کافر به شدت و زور، و قبض روح مؤمن با نرمی و مهربانی.

آیت: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

و به او فرمود: به‌سوی فرعون برو، که در ستم و گردنکشی از حد گذشته است.

آیت: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

پس به او بگو: - ای فرعون- آیا می‌خواهی که از کفر و گناهان پاک شوی؟

آیت: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

و تو را به سوی پروردگارت که تو را آفریده و مورد عنایت قرار داد، راهنمایی کنم تا از او بيم داشته باشى، و آنچه مورد رضایت اوست را انجام دهی و از آنچه او را خشمگین می کند، پرهیز کنی؟

آیت: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس موسی علیه السلام نشانۀ بزرگ و دلالت‌کننده بر اینکه رسولی از جانب پروردگارش است، یعنی دست و عصا را بر او آشکار کرد.

آیت: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

ولی فرعون این نشانه را تکذیب و از فرمان موسی علیه السلام سرپیچی کرد.

آیت: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

سپس از ایمان به آنچه موسی -علیه السلام- آورده بود، روی گرداند و در معصیت الله متعال و مخالفت با حق کوشید.

آیت: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

پس قوم و پیروانش را برای مبارزه با موسی -علیه السلام- جمع کرد، و این گونه ندا بر آورد:

آیت: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

من پروردگار برتر شما هستم، پس هیچ طاعتی برای غیر من بر شما نیست.

آیت: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

پس الله او را برگرفت و در دنیا با غرق‌کردن در دریا، و در آخرت با وارد کردن در سخت‌ترین عذاب مجازات کرد.

آیت: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

به‌راستی‌که در آنچه فرعون را در دنیا و آخرت با آن کیفر دادیم اندرزی است برای کسی‌که از الله می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از اندرزها سود می‌برد.

آیت: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

- ای تکذیب‌ کنندگان رستاخیز- آیا پدید آوردن شما بر الله دشوارتر است، یا ایجاد آسمان که آن را بنا کرد؟!

آیت: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

و ارتفاع و بلندایش را بالا برد، و آن را مسطح، و خالی از هرگونه ترک و شکاف و عیبی قرار داد.

آیت: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

و شبش را آن‌گاه که خورشیدِ آن غروب می‌کند تاریک گردانید، و روشنایی‌اش را آن‌گاه که خورشید طلوع می‌کند آشکار کرد.

آیت: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

و زمین را پس از اینکه آسمان را آفرید گستراند، و منافعش را در آن به ودیعه گذاشت.

آیت: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

آب زمین را به صورت چشمه‌هایی جاری از آن درآورد، و گیاهانی که چارپایان در آن می‌چرند در آن رویانید.

آیت: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

و کوه‌ها را ثابت بر روی زمین قرار داد.

آیت: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

- ای مردم- تمام این موارد منافعی برای شما و دام‌های‌تان هستند، پس کسی‌که تمام این موارد را آفریده از بازگرداندن آفرینشِ دوبارۀ آنها ناتوان نیست.

آیت: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس آن‌گاه که دمیدن دوم که هراسش هر چیزی را می‌پوشاند فرا رسد، و قیامت برپا شود.

آیت: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

همان روزی‌که انسان هر عمل خیر یا شری، را که از پیش فرستاده است به یاد می‌آورد.

آیت: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

و جهنم آورده شود و برای هرکس که آن را ببیند آشکارا نمایان شود.

آیت: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

اما هرکس در گمراهی، از حد بگذرد.

آیت: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

و زندگی فانی دنیا را بر زندگی جاوید آخرت ترجیح دهد.

آیت: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که جایگاه او جهنم است که به‌سوی آن پناه می‌آورد.

آیت: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

و اما کسی‌که از ایستادن در برابر پروردگارش بترسد، و نفسش را از ارتکاب حرام‌های الهی بازدارد،

آیت: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که بهشت جایگاه او است که به‌سوی آن پناه می‌برد.

آیت: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

- ای رسول- این منکِران رستاخیز از تو می‌پرسند: قیامت کی برپا می‌شود؟

آیت: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

تو دانشی از آن نداری تا برای‌شان یادآوری کنی، و این امر کار تو نیست، کار تو فقط آماده ‌شدن برای قیامت است.

آیت: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

دانش کاملِ قیامت فقط با پروردگارت است.

آیت: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

تو فقط انذاردهنده‌ای هستی برای کسی‌که از قیامت می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از انذار تو سود می‌برد.

آیت: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

روزی‌که قیامت را آشکارا می‌بینند، گویی جز شامگاه یا صبحگاهی از یک روز در دنیا زندگی نکرده‌اند.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• وجوب الرفق عند خطاب المدعوّ.

وجوب نرمی در خطاب کردن کسی‌که مورد دعوت قرار می‌گیرد.

• الخوف من الله وكفّ النفس عن الهوى من أسباب دخول الجنة.

ترس از الله و بازداشتن نفس از هوا و هوس، از اسباب ورود به بهشت است.

• علم الساعة من الغيب الذي لا يعلمه إلا الله.

دانش قیامت از امور غیبی است که فقط الله از آن آگاهی دارد.

• بيان الله لتفاصيل خلق السماء والأرض.

بیان الله از جزئیات آفرینش آسمان و زمین.