Маънолар таржимаси Сура Муддассир сураси - Тожикча таржима, мутаржим: Хўжамиров Хўжамир. - Қуръони Карим қомуси

Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида)

Оят: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

1.Эй ҷома дар сар кашида,

Оят: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

2. бархез аз ҷои хобат , пас бим деҳ одамонро аз азоби Аллоҳ!

Оят: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

3.Ва такбиру таъзиму ибодатро махсуси Парвардигорат гардон!

Оят: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

4.Ва ҷомаатро аз наҷосатҳо покиза дор!^[3029]

[3029] Яъне, покии зоҳирӣ нишонаи покии ботинӣ аст.

Оят: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

5. Ва давомат кун дурӣ ҷӯстанро аз бутҳо ва аз корҳои ширк, пас ба онҳо наздикӣ макун!^[3030]

[3030] Тафсири Саъдӣ 1/ 895

Оят: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

6. Ва чизе мадеҳ, ки беш аз он чашм дошта бошӣ.

Оят: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

7. Ва барои розигии Парвардигорат бар амру наҳйҳояш собир бош!

Оят: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

8. Пас он гоҳ ки дар сур (карнай) барои аз нав зинда шудан, дамида шавад,

Оят: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

9. пас он рӯз рӯзи сахте хоҳад буд.

Оят: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

10. Барои кофирон осон нест, ки халос шаванд аз муноқишаи ҳисобу китоб.

Оят: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

11. Маро эй Паёмбар, бо он ки дар шиками модараш танҳояш бе молу фарзанд, офаридаам, вогузор.

Оят: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

12. Ва ӯро моли бисёре додам.

Оят: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

13. Ва писароне ҳама дар Макка назди ӯҳозир.

Оят: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

14. Ва васоили зиндагиро аз ҳар ҷиҳат барои ӯ фароҳам сохтаам.

Оят: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

15. Он гоҳ тамаъ мебандад, ки бар неъматаш^[3031]биафзоям.

[3031] Яъне, бар замми ин неъматҳо боз ҳам молу фарзандонашро зиёд гардонам. Ва ҳамоно ӯ кофир аст бар Ман.

Оят: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

16. Ҳаргиз, ки ҳамоно, ӯ дар баробари Қуръон ва оёти Мо саркашӣ карду ситеза ҷӯст.

Оят: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

17. Зуд аст, ки ба сарашмашаққатҳоеро аз навъҳои азобе, ки дар он роҳат нест меорем.^[3032]

[3032] Ин оятҳо дар ҳаққи Валид бинни Муғира нозил шудааст, ки хеле ҳам саркаш ва душмани Аллоҳ ва расулаш буд. (Инчунин ҷазо дода мешавад ҳар як кофири саркашро). Тафсирӣ Саъдӣ 1/ 896

Оят: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

18.Ҳароина, ӯ андешид ванақшае кашид^[3033].

[3033] Яъне, чи таънае мезанад дар ҳаққи Қуръон ва Муҳаммад.

Оят: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

19. Пас марг бар ӯбод, чӣ гуна нақшае кашид?

Оят: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

20.Боз ҳам марг барӯ бод, чӣнақшае кашид?

Оят: 21

ثُمَّ نَظَرَ

21. Сипас он гоҳ, ки нигарист,(яъне, фикр карду нақша кашид ва тайёрӣ дид дар таъна задани Қуръон).

Оят: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

22. Сипас рӯй турш кард ва пешонӣ дарҳам кашид. Баъд аз он, ки чизе наёфт, ки ба он Қуръонро таъна занад.

Оят: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

23. Сипас рӯй гардонид аз ҳақ ва гарданкашӣ кард аз эътироф шудан ба мағлубияташ.

Оят: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

24. Пас гуфт дар бораи Қуръон : «Ин чизе, ки Муҳаммад мегӯяд, ҷуз ҷодуе, манқул аз пешиниён ривоят шуда, ҳеҷ нест.

Оят: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

25. Ин сухани махлуқон аст, ки Муҳаммад онро таълим гирифтаасту, баъд аз он даъво мекунад, ки он аз назди Аллоҳ аст.

Оят: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

26. Ба зудӣ ӯро ба сақар (дӯзах) бияфканам. То бисӯзад дар оташаш.

Оят: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

27. Ту чӣ медонӣ, ки сақар чи гӯна аст?

Оят: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

28. На, гӯштеро боқӣ мегузорад ва на устухонеро раҳо месозад.

Оят: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

29. Тағйирдиҳанда ва сиёҳкунандаи пӯст аст .

Оят: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

30.Нуздаҳ фаришта барои азоби онҳо муваккаланд.

Оят: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

31. Муваккалони дӯзахро ҷуз аз фариштагони сахтгир қарор надодем. Ва шумори онҳо ҷуз барои имтиҳони кофирон нест. То аҳли китоб (Яҳуд ва Насоро) бовар кунанд^[3034] ва бар имони мӯъминон бияфзояд ва аҳли китобу мӯъминон шак накунанд. Ва то он мунофиқон ва кофирон, ки дар дилҳояшон маразест, бигӯянд: «Аллоҳ аз ин шумораи аҷоиб чӣ мехостааст?» Аллоҳ инчунин ҳар касро, ки бихоҳад, гумроҳ мекунад ва ҳар касро, ки бихоҳад роҳ менамояд. Ва шумори лашкари^[3035] Парвардигоратро ҷуз Ӯ кассе надонад. Ва ин ҷаҳаннам ҷуз ҳушдор ва панде аз барои мардум нест^[3036].

[3034] Яъне, он чизе, ки дар Қуръон дар бораи хозинони ҷаҳаннам гуфта шудааст ҳақ аст ва аз назди Аллоҳ аст. Тафсири Табарӣ 30/ 24
[3035] Аз он ҷумла фариштагонро.
[3036] Тафсири Бағавӣ 8/ 271

Оят: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

32.Инчунин нест, ки онҳо мепиндоранд^[3037], савганд ба моҳ!

[3037] Яъне, Ба рисолати паёмбар бовар намекунанд.

Оят: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

33.Ва савганд ба шаб, чун пушт кунад рӯй ба рафтан орад

Оят: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

34. Ва савганд ба субҳ, чун парда барафканад,

Оят: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

35.ки ҳароина, ин дӯзах яке аз ҳодисаҳои бузург аст.

Оят: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

36.Тарсонандаи одамиён аст.

Оят: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

37. Барои ҳар касе аз шумо, ки бихоҳад, наздик шудан ба Парвардигорашро бо амали нек ё бозпас монад бо куфру нофармонӣ.

Оят: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

38. Ҳар кас гаравгони корест,ки кардааст, хоҳ нек аст, хоҳ бад аз он раҳо намеёбад,то он вақте ки ҳаққашро бидиҳад.

Оят: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

39. Ғайри мусалмонони холис онҳое, ки худашонро бо амалҳои шоиста наҷот доданд.

Оят: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

40. Онҳо дар биҳиштҳо нишастаанд ва аз якдигарашон мепурсанд,

Оят: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

41.азкофироне, ки дар ҳаққи худашон гуноҳ кардаанд.

Оят: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

42. Чӣ чизҳое шуморо ба ҷаҳаннам даровард?

Оят: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

43. Гӯянд гунаҳкорон : “Мо дар дунё аз намозгузорон набудем

Оят: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

44.ва ба дарвешону камбағалон таъом намедодем

Оят: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

45.ва бо онон, ки сухани ботил мегуфтанд, ҳамовоз мешудем

Оят: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

46. ва рӯзи қиёматро дӯруғ мешуморидем,

Оят: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

47.то марги мо фаро расид ва мо дар ҳамон гумроҳӣ будем”

Оят: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

48. Пас, шафоъати шафоаткунандагон^[3038] фоидаашон набахшад. Зеро шафоъат барои онҳоест, ки Аллоҳ таъоло аз онҳо розист ва барои шафоаткунанда иҷозат додааст .

[3038] Хоҳ фаришта бошад, хоҳ паёмбар ё дигараш.

Оят: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

49. Пас он мушриконро чӣ шудааст, ки аз Қуръон ва пандҳои он рӯй гардонанд?

Оят: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

50.Монанди харони ваҳшие, ки рамида

Оят: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

51. аз шер мегурезанд,

Оят: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

52. Балки ҳар як аз он мушрикҳо мехоҳанд, ки аз сӯйи Аллоҳ китоби кушодае ба ӯ дода шавад.^[3039]

[3039]Ҳамчунон ки ба Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам дода шудааст.

Оят: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

53. На чунин аст, ки онҳо мепиндоранд, балки онҳо аз охират наметарсанд. Ва ба баъсу ҷазо боварӣ надоранд.

Оят: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

54. На чунин аст, ки онҳо дар бораи Қуръон меандешанд албатта, ки ин Қуръон пандест агар саъодати худро бихоҳанд,

Оят: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

55. пас ҳар кӣ бихоҳад, онро бихонад ва аз он андарз бигирад ва аз ҳидояташ фоида бибарад.

Оят: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

56.Ва панд нагиранд, магар ин ки Аллоҳ хоҳад ҳидояти онҳоро. Ӯ таъоло шоёни он аст, ки аз Ӯ битарсанд ва итоъаташ кунанд. ВаӮшоёни омӯрзидан аст касонеро, ки ба Ӯ имон оранду итоъаташ кунанд!