ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាត់ទូហា - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាត់ទូហា

អាយ៉ាត់: 1

وَٱلضُّحَىٰ

ვფიცავ დღის პირველ ნახევარს

អាយ៉ាត់: 2

وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ

და ღამეს, როცა მყუდროება შემოდის წყვდიადით,

អាយ៉ាត់: 3

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ

(რომ) არ მიგატოვა შენმა ღმერთმა და არც მოგიძულა.^[1]

[1] საჰაბე ჯუნდუბი გადმოგვცემს, რომ ერთხელ ჯიბრილ ანგელოზმა ალლაჰის შუამავალთან ﷺ (ახალი აიათების გამოცხადება) დააგვიანა, რის გამოც წარმართებმა თქვეს, რომ, მუჰამმედი მისმა ღმერთმა მიატოვაო. ამის შემდეგ უზენაესმა ალლაჰმა შემდეგი აიათები ჩამოავლინა: „ვფიცავ დღის პირველ ნახევარს და ღამეს, როცა მყუდროება შემოდის წყვდიადით, (რომ) არ მიგატოვა შენმა ღმერთმა და არც მოგიძულა.“ (მუსლიმ, ჯიჰად 39/1797.)

អាយ៉ាត់: 4

وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ

შენთვის ის ქვეყანა ნამდვილად უკეთესი იქნება ვიდრე პირველი.^[1]

[1] პირველში ამქვეყნიური ცხოვრება იგულისხმება, რომელსაც ადამიანი პირველად გადის.

អាយ៉ាត់: 5

وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ

შემდეგ, უთუოდ გიბოძებს შენი ღმერთი და იქნები კმაყოფილი.

អាយ៉ាត់: 6

أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ

განა ობლად გპოვა და არ შეგიფარა?

អាយ៉ាត់: 7

وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ

და გზა-კვალდაკარგული გპოვა და არ დაგაკვალიანა?^[1]

[1] რომელმაც არ იცოდი რა იყო წიგნი, რწმენა და შუამავლობა და მან გასწავლა.

អាយ៉ាត់: 8

وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ

უპოვრად გპოვა და არ გაგამდიდრა?^[1]

[1] ფა რრა განმარტავს: მისი სიმდიდრე არ იყო ქონების სიბევრე, არამედ მისი სიმდიდრე იმაში მდგომარეობდა, რომ მისთვის საკმარისი იყო და კმაყოფილებას გამოთქვამდა იმ სარჩოს მიმართ, რაც ალლაჰმა უწყალობა. ნამდვილი სიმდიდრეც სწორედ ეს არის. იხ. თაფსირუ ბეღავი. ალლაჰის შუამავალი ﷺ სხვადასხვა ჰადისებში ამბობს: „სიმდიდრე არ არის ქონების სიმრავლე, არამედ სიმდიდრე არის სულის სიმდიდრე.“ (ბუხარი, რიყააყ 15/6446) „ჭეშმარიტად გადარჩენილია ის, ვინც ისლამი მიიღო, საკმარისი სარჩო ებოძა და ალლაჰმა მას კმაყოფილება უბოძა იმის მიმართ, რაც მას მისცა.“ (მუსლიმ, ზექათ 43/1054).

អាយ៉ាត់: 9

فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ

ამიტომ ობოლი არ დაჩაგრო!^[1]

[1] ალლაჰის შუამავალი ﷺ ამბობს: „მე და ობლის მფარველი სამოთხეში აი ასე ვიქნებით.“ მან საჩვენებელი და შუა თითებით ანიშნა სიახლოვე. (ბუხარი, ადაბ 24/6005) „ღმერთო! უეჭველად, მე ორი სუსტი არსების – ობლია და ქალის – უფლებების შესახებ სიფრთხილეს მოვუწოდებ.“ (იბნუ მააჯა, ადაბ 6/3678).

អាយ៉ាត់: 10

وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ

ასევე მთხოვნელიც არ გაკიცხო!

អាយ៉ាត់: 11

وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ

ხოლო შენი ღმერთის წყალობა მადლიერებით ღაღად-ჰყავ.^[1]

[1] ღვთის მიერ ადამიანისათვის ბოძებული წყალობა უთვალავია, მაგრამ ეჭვგარეშეა, რომ მათ შორის ყველაზე ძვირფასი და გამორჩეული ისლამია. ამიტომ ისლამის ქადაგება ან ამ საქმეში ხელის შეწყობა ღვთიური წყალობის მიმართ მადლიერების გამოხატვაა. მორწმუნე ასევე ვერ იქნება უმადური სხვა დანარჩენი სიკეთეების მიმართაც, რაც ღმერთმა მას უწყალობა. ალლაჰის შუამავალი ﷺ ერთ-ერთ ჰადისში ამბობს: „ვინც ცოტათი არ არის მადლიერი, ის ბევრითაც ვერ იქნება მადლიერი; ვინც ხალხს არ უხდის მადლობას, ის ალლაჰსაც არ მოუხდის მადლობას; მადლიერებით ისაუბრეთ ალლაჰის წყალობის შესახებ და მიატოვეთ უმადურობა. ჯამაათი არის წყალობა, ხოლო გაყოფა/განხეთქილება არის ტანჯვა.“ (აჰმედ ბინ ჰანბელ, ჰ.ნ. 18449).