แปลความหมาย​ สูเราะฮ์ ‘Abasa - คำแปลภาษาเยอรมัน - อบูริฏอ - สารานุกรมอัลกุรอาน

‘Abasa

อายะฮ์: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

Er runzelte die Stirn und wandte sich ab

อายะฮ์: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

als der blinde Mann zu ihm kam.

อายะฮ์: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

Was läßt dich aber wissen, daß er sich nicht reinigen wollte

อายะฮ์: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

oder daß er Ermahnung suchte und ihm somit die Lehre nützlich würde?

อายะฮ์: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Wer aber es nicht für nötig hält

อายะฮ์: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

dem kommst du (bereitwillig) entgegen

อายะฮ์: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

ohne dir etwas daraus zu machen, daß er sich nicht reinigen will.

อายะฮ์: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Was aber den anbelangt, der in Eifer zu dir kommt

อายะฮ์: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

und gottesfürchtig ist

อายะฮ์: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

um den kümmerst du dich nicht.

อายะฮ์: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Nicht so. Wahrlich, dies ist eine Ermahnung

อายะฮ์: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

so möge, wer da will, diesem eingedenk sein.

อายะฮ์: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

Auf geehrten Seiten, die in Ehren gehalten werden

อายะฮ์: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

sind sie emporgehoben, rein

อายะฮ์: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

in den Händen rechtschaffener Sendboten

อายะฮ์: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

die edel und tugendhaft sind.

อายะฮ์: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Verderben auf den Menschen! Wie undankbar ist er!

อายะฮ์: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

Woraus hat Er ihn erschaffen?

อายะฮ์: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Aus einem Samenerguß hat Er ihn erschaffen und gebildet.

อายะฮ์: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Dann ermöglicht Er ihm den Ausgang.

อายะฮ์: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Dann läßt Er ihn sterben und läßt ihn ins Grab bringen.

อายะฮ์: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Dann, wenn Er will, erweckt Er ihn wieder.

อายะฮ์: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Wahrlich; er hat nicht getan, was Er ihm geboten hat.

อายะฮ์: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

So soll der Mensch doch seine Nahrung betrachten.

อายะฮ์: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Siehe, Wir gossen das Wasser in Fülle aus.

อายะฮ์: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

alsdann spalteten Wir die Erde in wunderbarer Weise

อายะฮ์: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

und ließen Korn in ihr wachsen

อายะฮ์: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

und Reben und Gezweig

อายะฮ์: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

und Ölbäume und Palmen

อายะฮ์: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

und dicht bepflanzte Gartengehege

อายะฮ์: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

und Obst und Futtergras

อายะฮ์: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

als Versorgung für euch und euer Vieh.

อายะฮ์: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Doch wenn das betäubende Getöse kommt

อายะฮ์: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

am Tage, da der Mensch seinen Bruder fluchtartig verläßt

อายะฮ์: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

sowie seine Mutter und seinen Vater

อายะฮ์: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

und seine Frau und seine Söhne

อายะฮ์: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

an jenem Tage wird jeder eigene Sorgen genug haben, die ihn beschäftigen.

อายะฮ์: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

An jenem Tage werden manche Gesichter strahlend sein

อายะฮ์: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

heiter und freudig.

อายะฮ์: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Und andere Gesichter, an jenem Tage, werden staubbedeckt sein.

อายะฮ์: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

Trübung wird darauf liegen.

อายะฮ์: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

Das sind die Ungläubigen, die Unverschämten.