وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی القارعة   ئایه‌تی:

القارعة

اَلْقَارِعَةُ ۟ۙ
101-1 (د زړونو) ټكوونكى (قیامت)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا الْقَارِعَةُ ۟ۚ
101-2 (د زړونو) ټكوونكى څه شى دى؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْقَارِعَةُ ۟ؕ
101-3 او ته څه شي پوه كړې چې (د زړونو) ټكوونكى څه شى دى؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَوْمَ یَكُوْنُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوْثِ ۟ۙ
101-4 (دى به زړونه ټكوي) په هغې ورځ كې چې خلق به د خواره كړى شویو پتنګانو په شان شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوْشِ ۟ؕ
101-5 او غرونه به د ډانډس كړى شوې رنګینې وړۍ په شان شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِیْنُهٗ ۟ۙ
101-6 نو هر چې هغه څوك دى چې د هغه تلې درنې شوې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَهُوَ فِیْ عِیْشَةٍ رَّاضِیَةٍ ۟ؕ
101-7 نو دى به په ډېر ښه ژوندون كې وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِیْنُهٗ ۟ۙ
101-8 او پاتې شو هغه كس چې د هغه تلې سپكې شوې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاُمُّهٗ هَاوِیَةٌ ۟ؕ
101-9 نو د ده استوګنځى هاویه ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا هِیَهْ ۟ؕ
101-10 او ته څه شي پوه كړې چې دغه (هاویه) څه شى دى؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
نَارٌ حَامِیَةٌ ۟۠
101-11 (دغه) ډېر ګرم اور دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی القارعة
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.

داخستن