وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
النبإ
عَمَّ یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۚ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَنِ النَّبَاِ الْعَظِیْمِ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
الَّذِیْ هُمْ فِیْهِ مُخْتَلِفُوْنَ ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّا سَیَعْلَمُوْنَ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ كَلَّا سَیَعْلَمُوْنَ ۟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَلَمْ نَجْعَلِ الْاَرْضَ مِهٰدًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّالْجِبَالَ اَوْتَادًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّخَلَقْنٰكُمْ اَزْوَاجًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّجَعَلْنَا الَّیْلَ لِبَاسًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ۟ۚ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَبَنَیْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّجَعَلْنَا سِرَاجًا وَّهَّاجًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرٰتِ مَآءً ثَجَّاجًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّنُخْرِجَ بِهٖ حَبًّا وَّنَبَاتًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّجَنّٰتٍ اَلْفَافًا ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِیْقَاتًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَّوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّوْرِ فَتَاْتُوْنَ اَفْوَاجًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّفُتِحَتِ السَّمَآءُ فَكَانَتْ اَبْوَابًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّلطَّاغِیْنَ مَاٰبًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لّٰبِثِیْنَ فِیْهَاۤ اَحْقَابًا ۟ۚ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَا یَذُوْقُوْنَ فِیْهَا بَرْدًا وَّلَا شَرَابًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا حَمِیْمًا وَّغَسَّاقًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
جَزَآءً وِّفَاقًا ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهُمْ كَانُوْا لَا یَرْجُوْنَ حِسَابًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا كِذَّابًا ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَكُلَّ شَیْءٍ اَحْصَیْنٰهُ كِتٰبًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَذُوْقُوْا فَلَنْ نَّزِیْدَكُمْ اِلَّا عَذَابًا ۟۠
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ مَفَازًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
حَدَآىِٕقَ وَاَعْنَابًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّكَوَاعِبَ اَتْرَابًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّكَاْسًا دِهَاقًا ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَا یَسْمَعُوْنَ فِیْهَا لَغْوًا وَّلَا كِذّٰبًا ۟ۚۖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
جَزَآءً مِّنْ رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابًا ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَوْمَ یَقُوْمُ الرُّوْحُ وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ صَفًّا ۙۗؕ— لَّا یَتَكَلَّمُوْنَ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ۟
78-38 په هغې ورځ كې چې روح او ملايك به صفونه صفونه ودرېږي، دوى به خبرې نشي كولى مګرهغه څوك چې هغه ته رحمٰن اجازت وركړي او ده (په دنیا كې) حقه خبره (لا إله الا الله) ویلې وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ذٰلِكَ الْیَوْمُ الْحَقُّ ۚ— فَمَنْ شَآءَ اتَّخَذَ اِلٰی رَبِّهٖ مَاٰبًا ۟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّاۤ اَنْذَرْنٰكُمْ عَذَابًا قَرِیْبًا ۖۚ۬— یَّوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدٰهُ وَیَقُوْلُ الْكٰفِرُ یٰلَیْتَنِیْ كُنْتُ تُرٰبًا ۟۠
78-40 بېشكه مونږ تاسو له نژدې (راتلونكي) عذاب څخه ووېرولئ، په هغه ورځ كې چې هر سړى به هغه څه ته ګوري چې د ده لاسونو مخكې لېږلي دي او كافر به وايي: اى كاشكې چې زه خاورې وى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی النبأ
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.