భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ముదథ్థిర్ - అరబీ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

אל-מודתיר

వచనం: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

1 הוי, אתה המתכסה!

వచనం: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

2 קום והזהר!

వచనం: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

3 ואת שם ריבונך האדר (פאר)!

వచనం: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

4 ואת בגדיך סהר!

వచనం: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

5. ומן התועבה התרחק!

వచనం: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

6 ואל תעשה דברים בציפייה לקבל עוד,

వచనం: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

7 (ולצווים ש) לריבונך המתן בסבלנות.

వచనం: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

8 וכאשר תהיה התקיעה בשופר,

వచనం: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

9 היום ההוא יהיה יום של מצוקה

వచనం: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

10 ולכופרים זה יהיה ממש לא קל.

వచనం: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

11 הנח לי לספל באלה שבראתי לבד,

వచనం: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

12 ולאלה אשר הענקתי שפע והצלחה,

వచనం: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

13 ובנים העומדים סביבו כל הזמן.

వచనం: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

14 ואת דרכיו עשיתי קלות.

వచనం: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

15 ואף על פי כן, הוא מתאווה שאתן לו עוד.

వచనం: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

16 אך, לא! (כי) הוא כפר באותותינו,

వచనం: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

17 לכן, אנחית עליו עונש כבד!

వచనం: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

18 הוא חישב ותכנן

వచనం: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

19 אך הוא יוכחד כפי שהוא זמם!

వచనం: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

20 ושוב, הוא יוכחד כפי שהוא זמם!

వచనం: 21

ثُمَّ نَظَرَ

21 לאחר מכן, הוא התבונן מסביב,

వచనం: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

22 לאחר מכן, הוא קימט את מצחו בזעם,

వచనం: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

23 והפנה את גבו ונמלא גאוותנות,

వచనం: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

24 ואז אמר: “זה בסך הכול כישוף אשר הועתק מאחרים!”

వచనం: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

25 ואין הדברים הללו אלא דברי אדם!”.

వచనం: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

26 לכן, אשרוף אותו באש הגיהינום!

వచనం: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

27 התדע מה היא אש הגיהינום?

వచనం: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

28 זו אשר לא תשאיר ולא תניח לאחד להישאר ללא הישרפות.

వచనం: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

29 את הבשר היא חורכת,

వచనం: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

30 תשעה עשר(מלאכים חזקים) מופקדים עליה.

వచనం: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

31 כשומרי הגיהינום הצבנו רק מלאכים, את מספרם קבענו למען נבחן את אלה אשר כפרו, ולמען ישמש הוכחה לאנשי עם-הספר ותגבר אמונתם של אלה אשר האמינו ולא יפקפקו. וכן, למען יאמרו אלה אשר קללה כליכם והכופרים: “מה רצה אללה להדגים לנו בזאת?” כך יתעה אללה את אשר ירצה וידריך את אשר ירצה. רק הוא מכיר את גדודי ריבונך, וזו היא רק תזכורת לאדם.

వచనం: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

32 אכן, נשבע אני בירח!

వచనం: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

33 ובלילה כאשר הוא נסוג!

వచనం: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

34 ובבוקר כאשר הוא מפציע!

వచనం: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

35 היא (אש הגיהינום) אחד המבחנים הגדולים,

వచనం: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

36 והיא אזהרה לבני האדם,

వచనం: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

37 לכל מי שירצה מכם להתקדם או להישאר מאחור!

వచనం: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

38 כל נפש ערבה למעשיה!

వచనం: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

39 אך, לא אלה בעלי הימין,

వచనం: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

40 אשר ישכנו בגני העדן, וישאלו זה את זה,

వచనం: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

41 אודות הכופרים המכחשים

వచనం: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

42 והם ישאלו אותם: “מה הובילכם לתוך אש הגיהינום?”

వచనం: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

43 יגידו: “לא היינו מתפללים,

వచనం: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

44 ולא היינו מאכילים את המסכנים,

వచనం: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

45 והיינו עוסקים בדברי הבל עם התועים,

వచనం: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

46 וכפרנו ביום הדין

వచనం: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

47 עד אשר בא אלינו המוות”

వచనం: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

48 ולא תועיל המלצת הממליצים,

వచనం: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

49 אם כן, מדוע הם מפנים את גבם להזהרה?

వచనం: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

50 כמו חמורים מבוהלים,

వచనం: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

51 אשר בורחים מפני האריה!

వచనం: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

52 אבל, כל אחד מהם רוצה שיתנו לו מגילות פרושות.

వచనం: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

53 אך, הם אינם יראים מהעולם הבא.

వచనం: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

54 הקוראן הוא הזהרה,

వచనం: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

55 ומי שחפץ בכך ייזהר!

వచనం: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

56 אך, הם לא יזכרו ולא ייזהרו, אלא אם ירצה בכך אללה. כי, רק הוא ראוי ליראה ורק הוא אדון הסליחות.