Маънолар таржимаси Сура Нозиъот сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

سوره نازعات

Суранинг мақсадларидан..:

التذكير بالله واليوم الآخر.

الله متعال و آخرت را به یاد آوردن.

---

Оят: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

الله به فرشتگانی که ارواح کافران را با شدت و زور می‌کِشند سوگند یاد فرمود.

Оят: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که ارواح مؤمنان را با سهولت و آسانی درمی‌آورند سوگند یاد فرمود.

Оят: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که به فرمان الله از آسمان به‌سوی زمین می‌آیند سوگند یاد فرمود.

Оят: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که در ادای فرمان الله از یکدیگر سبقت می‌گیرند سوگند یاد فرمود.

Оят: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

و به فرشتگانی که احکامی را که الله بر آنها فرمان می‌دهد اجرا می‌کنند، مانند فرشتگان گماشته‌شده بر اعمال بندگان سوگند یاد فرمود؛ به تمام این فرشتگان سوگند یاد فرمود که به‌طور قطع آنها را برای حساب و جزا برخواهد انگیخت.

Оят: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

روزی‌که زمین هنگام دمیدن اول تکان می‌خورَد.

Оят: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

در پی این دمیدن، دمیدنی دوم می‌آید.

Оят: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

دل های کافران و فاسقان در آن روز هراسان است.

Оят: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

اثر ذلت در چشمان‌شان آشکار می‌گردد.

Оят: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

و می‌گفتند: آیا پس از اینکه مُردیم به زندگی بازمی‌گردیم.

Оят: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

آیا پس از اینکه استخوان‌های پوسیده و پوچ شدیم بازمی‌گردیم؟!

Оят: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

گفتند: اگر بازگردیم این بازگشتی زیان‌آور است، که صاحبش فریب‌خورده است.

Оят: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

کار رستاخیز آسان است، زیرا فقط یک صدا از فرشتۀ موظّف به دمیدن است.

Оят: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

به‌ناگاه همگی پس از اینکه در دل زمین مرده بودند بر روی زمین زنده می‌شوند.

Оят: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

- ای رسول- آیا قصۀ موسی علیه السلام با پروردگارش و با دشمن او فرعون به تو رسید؟!

Оят: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

آن‌گاه که پروردگارش سبحانه او را در وادی پاک طُوی ندا داد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• التقوى سبب دخول الجنة.

تقوا سبب ورود به بهشت است.

• تذكر أهوال القيامة دافع للعمل الصالح.

یادآوری هول و هراس قیامت، انگیزۀ انجام عمل صالح است.

• قبض روح الكافر بشدّة وعنف، وقبض روح المؤمن برفق ولين.

قبض روح کافر به شدت و زور، و قبض روح مؤمن با نرمی و مهربانی.

Оят: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

و به او فرمود: به‌سوی فرعون برو، که در ستم و گردنکشی از حد گذشته است.

Оят: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

پس به او بگو: - ای فرعون- آیا می‌خواهی که از کفر و گناهان پاک شوی؟

Оят: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

و تو را به سوی پروردگارت که تو را آفریده و مورد عنایت قرار داد، راهنمایی کنم تا از او بيم داشته باشى، و آنچه مورد رضایت اوست را انجام دهی و از آنچه او را خشمگین می کند، پرهیز کنی؟

Оят: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس موسی علیه السلام نشانۀ بزرگ و دلالت‌کننده بر اینکه رسولی از جانب پروردگارش است، یعنی دست و عصا را بر او آشکار کرد.

Оят: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

ولی فرعون این نشانه را تکذیب و از فرمان موسی علیه السلام سرپیچی کرد.

Оят: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

سپس از ایمان به آنچه موسی -علیه السلام- آورده بود، روی گرداند و در معصیت الله متعال و مخالفت با حق کوشید.

Оят: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

پس قوم و پیروانش را برای مبارزه با موسی -علیه السلام- جمع کرد، و این گونه ندا بر آورد:

Оят: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

من پروردگار برتر شما هستم، پس هیچ طاعتی برای غیر من بر شما نیست.

Оят: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

پس الله او را برگرفت و در دنیا با غرق‌کردن در دریا، و در آخرت با وارد کردن در سخت‌ترین عذاب مجازات کرد.

Оят: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

به‌راستی‌که در آنچه فرعون را در دنیا و آخرت با آن کیفر دادیم اندرزی است برای کسی‌که از الله می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از اندرزها سود می‌برد.

Оят: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

- ای تکذیب‌ کنندگان رستاخیز- آیا پدید آوردن شما بر الله دشوارتر است، یا ایجاد آسمان که آن را بنا کرد؟!

Оят: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

و ارتفاع و بلندایش را بالا برد، و آن را مسطح، و خالی از هرگونه ترک و شکاف و عیبی قرار داد.

Оят: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

و شبش را آن‌گاه که خورشیدِ آن غروب می‌کند تاریک گردانید، و روشنایی‌اش را آن‌گاه که خورشید طلوع می‌کند آشکار کرد.

Оят: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

و زمین را پس از اینکه آسمان را آفرید گستراند، و منافعش را در آن به ودیعه گذاشت.

Оят: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

آب زمین را به صورت چشمه‌هایی جاری از آن درآورد، و گیاهانی که چارپایان در آن می‌چرند در آن رویانید.

Оят: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

و کوه‌ها را ثابت بر روی زمین قرار داد.

Оят: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

- ای مردم- تمام این موارد منافعی برای شما و دام‌های‌تان هستند، پس کسی‌که تمام این موارد را آفریده از بازگرداندن آفرینشِ دوبارۀ آنها ناتوان نیست.

Оят: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس آن‌گاه که دمیدن دوم که هراسش هر چیزی را می‌پوشاند فرا رسد، و قیامت برپا شود.

Оят: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

همان روزی‌که انسان هر عمل خیر یا شری، را که از پیش فرستاده است به یاد می‌آورد.

Оят: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

و جهنم آورده شود و برای هرکس که آن را ببیند آشکارا نمایان شود.

Оят: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

اما هرکس در گمراهی، از حد بگذرد.

Оят: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

و زندگی فانی دنیا را بر زندگی جاوید آخرت ترجیح دهد.

Оят: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که جایگاه او جهنم است که به‌سوی آن پناه می‌آورد.

Оят: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

و اما کسی‌که از ایستادن در برابر پروردگارش بترسد، و نفسش را از ارتکاب حرام‌های الهی بازدارد،

Оят: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که بهشت جایگاه او است که به‌سوی آن پناه می‌برد.

Оят: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

- ای رسول- این منکِران رستاخیز از تو می‌پرسند: قیامت کی برپا می‌شود؟

Оят: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

تو دانشی از آن نداری تا برای‌شان یادآوری کنی، و این امر کار تو نیست، کار تو فقط آماده ‌شدن برای قیامت است.

Оят: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

دانش کاملِ قیامت فقط با پروردگارت است.

Оят: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

تو فقط انذاردهنده‌ای هستی برای کسی‌که از قیامت می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از انذار تو سود می‌برد.

Оят: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

روزی‌که قیامت را آشکارا می‌بینند، گویی جز شامگاه یا صبحگاهی از یک روز در دنیا زندگی نکرده‌اند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب الرفق عند خطاب المدعوّ.

وجوب نرمی در خطاب کردن کسی‌که مورد دعوت قرار می‌گیرد.

• الخوف من الله وكفّ النفس عن الهوى من أسباب دخول الجنة.

ترس از الله و بازداشتن نفس از هوا و هوس، از اسباب ورود به بهشت است.

• علم الساعة من الغيب الذي لا يعلمه إلا الله.

دانش قیامت از امور غیبی است که فقط الله از آن آگاهی دارد.

• بيان الله لتفاصيل خلق السماء والأرض.

بیان الله از جزئیات آفرینش آسمان و زمین.