શબ્દોનું ભાષાંતર સૂરહ અલ્ ગોશિયહ - ફારસી ભાષાતર - સંક્ષિપ્ત કુરઆન મજીદની સમજુતી - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

سوره غاشيه

સૂરતના હેતુઓ માંથી:

التذكير بالآخرة وما فيها من الثواب والعقاب، والنظر في براهين قدرة الله.

یادآوری آخرت و پاداش و مجازاتِ موجود در آن، و نگریستن به دلایل قدرت الهی.

---

આયત: 1

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ الْغَاشِیَةِ ۟ؕ

- ای رسول- آیا خبر قیامت که هول و هراسش مردم را کاملاً فرا می‌گیرد به تو رسیده است؟!

આયત: 2

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ خَاشِعَةٌ ۟ۙ

مردم در روز قیامت یا از بدبختان هستند یا از خوشبختان؛ و چهره‌های بدبختان خوار و افتاده است.

આયત: 3

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ۟ۙ

با غل و زنجیرهایی که بسته شده و کشیده می‌شوند خسته و رنجور هستند.

આયત: 4

تَصْلٰی نَارًا حَامِیَةً ۟ۙ

این چهره‌ها در آتشی سوزان که حرارت بی‌رحمانه‌ای دارد وارد می‌شوند.

આયત: 5

تُسْقٰی مِنْ عَیْنٍ اٰنِیَةٍ ۟ؕ

از چشمه‌هایی با آبی بسیار داغ نوشانده می‌شوند.

આયત: 6

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ اِلَّا مِنْ ضَرِیْعٍ ۟ۙ

طعامی ندارند که از آن تغذیه کنند جز پلیدترین و بدبوترین طعام از گیاهی به نام شِبرِق که وقتی خشک گردد مسموم می‌شود.

આયત: 7

لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِیْ مِنْ جُوْعٍ ۟ؕ

که خورنده‌اش نه فربه می‌شود، و نه گرسنگی‌اش برطرف می‌گردد.

આયત: 8

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاعِمَةٌ ۟ۙ

و چهره‌های خوشبخت در آن روز به خاطر نعمت‌هایی که با آن روبرو می‌شوند در نعمت و شادمانی و سرور هستند.

આયત: 9

لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ۟ۙ

از اعمال صالحی که در دنیا انجام داده‌اند راضی هستند؛ زیرا پاداش عمل‌شان را دوبرابر ذخیره‌شده یافته‌اند.

આયત: 10

فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ

در بهشتی که دارای مکان و جایگاهی مرتفع است.

આયત: 11

لَّا تَسْمَعُ فِیْهَا لَاغِیَةً ۟ؕ

در بهشت سخن باطل و لغوی نمی‌شنوند؛ چه رسد به شنیدن سخنی حرام.

આયત: 12

فِیْهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ۟ۘ

در این بهشت چشمه‌هایی جاری است که هرگونه بخواهند آنها را جاری می‌کنند، و به مصرف می‌رسانند.

આયત: 13

فِیْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۟ۙ

تخت‌هایی بلند در آن است.

આયત: 14

وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۟ۙ

و قَدَح‌هایی قرارداده شده و آماده شده برای نوشیدن.

આયત: 15

وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۟ۙ

و بالش‌هایی که منظم در پهلوی یکدیگر چیده شده‌اند در آن قرار دارد.

આયત: 16

وَّزَرَابِیُّ مَبْثُوْثَةٌ ۟ؕ

و در آن فرش هایی فراوان و گسترده شده در همه ى جوانب وجود دارد.

આયત: 17

اَفَلَا یَنْظُرُوْنَ اِلَی الْاِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ۟ۥ

پس آیا از روی تأمل به شتر نمی‌نگرند که الله چگونه آن را آفرید، و رام بنی‌آدم کرد؟!

આયત: 18

وَاِلَی السَّمَآءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ۟ۥ

و به آسمان نمی‌نگرند که چگونه آن را بالا برد تا سقفی محفوظ بالای سرشان شد، و بر آنها سقوط نمی‌کند؟!

આયત: 19

وَاِلَی الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ۟ۥ

و به کوه‌ها نمی‌نگرند که چگونه آنها را نصب و زمین را با آن ثابت کرد تا مردم را نلرزاند؟!

આયત: 20

وَاِلَی الْاَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ۟

و به زمین نمی‌نگرند که چگونه آن را گستراند، و برای اقامت مردم مهیا کرد؟!

આયત: 21

فَذَكِّرْ ۫— اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُذَكِّرٌ ۟ؕ

پس -ای رسول- اینها را اندرز بده، و از عذاب الله بترسان؛ زیرا تو فقط تذکردهنده هستی، و جز یادآوری آنها از تو خواسته نمی‌شود، اما توفیق آنها به ایمان فقط به دست الله است.

આયત: 22

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَۜیْطِرٍ ۟ۙ

تو بر آنها مسلط نیستی تا آنها را بر ایمان مجبور کنی.

આયતોના ફાયદાઓ માંથી:

• أهمية تطهير النفس من الخبائث الظاهرة والباطنة.

اهمیت پاکیزه‌ ساختن نفس از پلیدی‌های آشکار و نهان.

• الاستدلال بالمخلوقات على وجود الخالق وعظمته.

استدلال به مخلوقات بر وجود و عظمت خالق.

• مهمة الداعية الدعوة، لا حمل الناس على الهداية؛ لأن الهداية بيد الله.

وظیفۀ دعوتگر دعوت است، نه واداشتن مردم به هدایت؛ زیرا هدایت به دست الله است.

આયત: 23

اِلَّا مَنْ تَوَلّٰی وَكَفَرَ ۟ۙ

مگر کسی از آنها که از ایمان روی بگرداند، و به الله و رسولش کفر ورزد.

આયત: 24

فَیُعَذِّبُهُ اللّٰهُ الْعَذَابَ الْاَكْبَرَ ۟ؕ

که الله در روز قیامت او را با عذاب بزرگتر عذاب می‌کند یعنی او را وارد جهنم می‌کند که برای همیشه در آن می‌ماند.

આયત: 25

اِنَّ اِلَیْنَاۤ اِیَابَهُمْ ۟ۙ

به‌راستی‌که بازگشت آنها پس از مرگشان فقط به‌سوی ما است.

આયત: 26

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ۟۠

سپس به‌راستی‌که حسابرسی آنها بر اعمال‌شان فقط برعهدۀ ما است، نه تو و نه هیچ‌کس دیگری چنین اختیاری ندارد.

આયતોના ફાયદાઓ માંથી:

• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.

فضیلت ده روز اول ذوالحجه بر دیگر روزهای سال.

• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.

ثبوت آمدن الله تعالی در روز قیامت آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است؛ بدون هیچ تشبیه و تمثیل و تعطیلی.

• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.

هرگاه مؤمن مورد آزمایش قرار گیرد صبر می‌کند و اگر به او عطا شود سپاسگزاری می‌کند.