Маънолар таржимаси Сура Ғошия сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

سوره غاشيه

Суранинг мақсадларидан..:

التذكير بالآخرة وما فيها من الثواب والعقاب، والنظر في براهين قدرة الله.

یادآوری آخرت و پاداش و مجازاتِ موجود در آن، و نگریستن به دلایل قدرت الهی.

---

Оят: 1

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ الْغَاشِیَةِ ۟ؕ

- ای رسول- آیا خبر قیامت که هول و هراسش مردم را کاملاً فرا می‌گیرد به تو رسیده است؟!

Оят: 2

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ خَاشِعَةٌ ۟ۙ

مردم در روز قیامت یا از بدبختان هستند یا از خوشبختان؛ و چهره‌های بدبختان خوار و افتاده است.

Оят: 3

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ۟ۙ

با غل و زنجیرهایی که بسته شده و کشیده می‌شوند خسته و رنجور هستند.

Оят: 4

تَصْلٰی نَارًا حَامِیَةً ۟ۙ

این چهره‌ها در آتشی سوزان که حرارت بی‌رحمانه‌ای دارد وارد می‌شوند.

Оят: 5

تُسْقٰی مِنْ عَیْنٍ اٰنِیَةٍ ۟ؕ

از چشمه‌هایی با آبی بسیار داغ نوشانده می‌شوند.

Оят: 6

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ اِلَّا مِنْ ضَرِیْعٍ ۟ۙ

طعامی ندارند که از آن تغذیه کنند جز پلیدترین و بدبوترین طعام از گیاهی به نام شِبرِق که وقتی خشک گردد مسموم می‌شود.

Оят: 7

لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِیْ مِنْ جُوْعٍ ۟ؕ

که خورنده‌اش نه فربه می‌شود، و نه گرسنگی‌اش برطرف می‌گردد.

Оят: 8

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاعِمَةٌ ۟ۙ

و چهره‌های خوشبخت در آن روز به خاطر نعمت‌هایی که با آن روبرو می‌شوند در نعمت و شادمانی و سرور هستند.

Оят: 9

لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ۟ۙ

از اعمال صالحی که در دنیا انجام داده‌اند راضی هستند؛ زیرا پاداش عمل‌شان را دوبرابر ذخیره‌شده یافته‌اند.

Оят: 10

فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ

در بهشتی که دارای مکان و جایگاهی مرتفع است.

Оят: 11

لَّا تَسْمَعُ فِیْهَا لَاغِیَةً ۟ؕ

در بهشت سخن باطل و لغوی نمی‌شنوند؛ چه رسد به شنیدن سخنی حرام.

Оят: 12

فِیْهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ۟ۘ

در این بهشت چشمه‌هایی جاری است که هرگونه بخواهند آنها را جاری می‌کنند، و به مصرف می‌رسانند.

Оят: 13

فِیْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۟ۙ

تخت‌هایی بلند در آن است.

Оят: 14

وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۟ۙ

و قَدَح‌هایی قرارداده شده و آماده شده برای نوشیدن.

Оят: 15

وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۟ۙ

و بالش‌هایی که منظم در پهلوی یکدیگر چیده شده‌اند در آن قرار دارد.

Оят: 16

وَّزَرَابِیُّ مَبْثُوْثَةٌ ۟ؕ

و در آن فرش هایی فراوان و گسترده شده در همه ى جوانب وجود دارد.

Оят: 17

اَفَلَا یَنْظُرُوْنَ اِلَی الْاِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ۟ۥ

پس آیا از روی تأمل به شتر نمی‌نگرند که الله چگونه آن را آفرید، و رام بنی‌آدم کرد؟!

Оят: 18

وَاِلَی السَّمَآءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ۟ۥ

و به آسمان نمی‌نگرند که چگونه آن را بالا برد تا سقفی محفوظ بالای سرشان شد، و بر آنها سقوط نمی‌کند؟!

Оят: 19

وَاِلَی الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ۟ۥ

و به کوه‌ها نمی‌نگرند که چگونه آنها را نصب و زمین را با آن ثابت کرد تا مردم را نلرزاند؟!

Оят: 20

وَاِلَی الْاَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ۟

و به زمین نمی‌نگرند که چگونه آن را گستراند، و برای اقامت مردم مهیا کرد؟!

Оят: 21

فَذَكِّرْ ۫— اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُذَكِّرٌ ۟ؕ

پس -ای رسول- اینها را اندرز بده، و از عذاب الله بترسان؛ زیرا تو فقط تذکردهنده هستی، و جز یادآوری آنها از تو خواسته نمی‌شود، اما توفیق آنها به ایمان فقط به دست الله است.

Оят: 22

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَۜیْطِرٍ ۟ۙ

تو بر آنها مسلط نیستی تا آنها را بر ایمان مجبور کنی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أهمية تطهير النفس من الخبائث الظاهرة والباطنة.

اهمیت پاکیزه‌ ساختن نفس از پلیدی‌های آشکار و نهان.

• الاستدلال بالمخلوقات على وجود الخالق وعظمته.

استدلال به مخلوقات بر وجود و عظمت خالق.

• مهمة الداعية الدعوة، لا حمل الناس على الهداية؛ لأن الهداية بيد الله.

وظیفۀ دعوتگر دعوت است، نه واداشتن مردم به هدایت؛ زیرا هدایت به دست الله است.

Оят: 23

اِلَّا مَنْ تَوَلّٰی وَكَفَرَ ۟ۙ

مگر کسی از آنها که از ایمان روی بگرداند، و به الله و رسولش کفر ورزد.

Оят: 24

فَیُعَذِّبُهُ اللّٰهُ الْعَذَابَ الْاَكْبَرَ ۟ؕ

که الله در روز قیامت او را با عذاب بزرگتر عذاب می‌کند یعنی او را وارد جهنم می‌کند که برای همیشه در آن می‌ماند.

Оят: 25

اِنَّ اِلَیْنَاۤ اِیَابَهُمْ ۟ۙ

به‌راستی‌که بازگشت آنها پس از مرگشان فقط به‌سوی ما است.

Оят: 26

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ۟۠

سپس به‌راستی‌که حسابرسی آنها بر اعمال‌شان فقط برعهدۀ ما است، نه تو و نه هیچ‌کس دیگری چنین اختیاری ندارد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.

فضیلت ده روز اول ذوالحجه بر دیگر روزهای سال.

• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.

ثبوت آمدن الله تعالی در روز قیامت آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است؛ بدون هیچ تشبیه و تمثیل و تعطیلی.

• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.

هرگاه مؤمن مورد آزمایش قرار گیرد صبر می‌کند و اگر به او عطا شود سپاسگزاری می‌کند.