د معناګانو ژباړه سورت الغاشية - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

سوره غاشيه

د سورت د مقصدونو څخه:

التذكير بالآخرة وما فيها من الثواب والعقاب، والنظر في براهين قدرة الله.

یادآوری آخرت و پاداش و مجازاتِ موجود در آن، و نگریستن به دلایل قدرت الهی.

---

آیت: 1

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ الْغَاشِیَةِ ۟ؕ

- ای رسول- آیا خبر قیامت که هول و هراسش مردم را کاملاً فرا می‌گیرد به تو رسیده است؟!

آیت: 2

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ خَاشِعَةٌ ۟ۙ

مردم در روز قیامت یا از بدبختان هستند یا از خوشبختان؛ و چهره‌های بدبختان خوار و افتاده است.

آیت: 3

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ۟ۙ

با غل و زنجیرهایی که بسته شده و کشیده می‌شوند خسته و رنجور هستند.

آیت: 4

تَصْلٰی نَارًا حَامِیَةً ۟ۙ

این چهره‌ها در آتشی سوزان که حرارت بی‌رحمانه‌ای دارد وارد می‌شوند.

آیت: 5

تُسْقٰی مِنْ عَیْنٍ اٰنِیَةٍ ۟ؕ

از چشمه‌هایی با آبی بسیار داغ نوشانده می‌شوند.

آیت: 6

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ اِلَّا مِنْ ضَرِیْعٍ ۟ۙ

طعامی ندارند که از آن تغذیه کنند جز پلیدترین و بدبوترین طعام از گیاهی به نام شِبرِق که وقتی خشک گردد مسموم می‌شود.

آیت: 7

لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِیْ مِنْ جُوْعٍ ۟ؕ

که خورنده‌اش نه فربه می‌شود، و نه گرسنگی‌اش برطرف می‌گردد.

آیت: 8

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاعِمَةٌ ۟ۙ

و چهره‌های خوشبخت در آن روز به خاطر نعمت‌هایی که با آن روبرو می‌شوند در نعمت و شادمانی و سرور هستند.

آیت: 9

لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ۟ۙ

از اعمال صالحی که در دنیا انجام داده‌اند راضی هستند؛ زیرا پاداش عمل‌شان را دوبرابر ذخیره‌شده یافته‌اند.

آیت: 10

فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ

در بهشتی که دارای مکان و جایگاهی مرتفع است.

آیت: 11

لَّا تَسْمَعُ فِیْهَا لَاغِیَةً ۟ؕ

در بهشت سخن باطل و لغوی نمی‌شنوند؛ چه رسد به شنیدن سخنی حرام.

آیت: 12

فِیْهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ۟ۘ

در این بهشت چشمه‌هایی جاری است که هرگونه بخواهند آنها را جاری می‌کنند، و به مصرف می‌رسانند.

آیت: 13

فِیْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۟ۙ

تخت‌هایی بلند در آن است.

آیت: 14

وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۟ۙ

و قَدَح‌هایی قرارداده شده و آماده شده برای نوشیدن.

آیت: 15

وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۟ۙ

و بالش‌هایی که منظم در پهلوی یکدیگر چیده شده‌اند در آن قرار دارد.

آیت: 16

وَّزَرَابِیُّ مَبْثُوْثَةٌ ۟ؕ

و در آن فرش هایی فراوان و گسترده شده در همه ى جوانب وجود دارد.

آیت: 17

اَفَلَا یَنْظُرُوْنَ اِلَی الْاِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ۟ۥ

پس آیا از روی تأمل به شتر نمی‌نگرند که الله چگونه آن را آفرید، و رام بنی‌آدم کرد؟!

آیت: 18

وَاِلَی السَّمَآءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ۟ۥ

و به آسمان نمی‌نگرند که چگونه آن را بالا برد تا سقفی محفوظ بالای سرشان شد، و بر آنها سقوط نمی‌کند؟!

آیت: 19

وَاِلَی الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ۟ۥ

و به کوه‌ها نمی‌نگرند که چگونه آنها را نصب و زمین را با آن ثابت کرد تا مردم را نلرزاند؟!

آیت: 20

وَاِلَی الْاَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ۟

و به زمین نمی‌نگرند که چگونه آن را گستراند، و برای اقامت مردم مهیا کرد؟!

آیت: 21

فَذَكِّرْ ۫— اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُذَكِّرٌ ۟ؕ

پس -ای رسول- اینها را اندرز بده، و از عذاب الله بترسان؛ زیرا تو فقط تذکردهنده هستی، و جز یادآوری آنها از تو خواسته نمی‌شود، اما توفیق آنها به ایمان فقط به دست الله است.

آیت: 22

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَۜیْطِرٍ ۟ۙ

تو بر آنها مسلط نیستی تا آنها را بر ایمان مجبور کنی.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• أهمية تطهير النفس من الخبائث الظاهرة والباطنة.

اهمیت پاکیزه‌ ساختن نفس از پلیدی‌های آشکار و نهان.

• الاستدلال بالمخلوقات على وجود الخالق وعظمته.

استدلال به مخلوقات بر وجود و عظمت خالق.

• مهمة الداعية الدعوة، لا حمل الناس على الهداية؛ لأن الهداية بيد الله.

وظیفۀ دعوتگر دعوت است، نه واداشتن مردم به هدایت؛ زیرا هدایت به دست الله است.

آیت: 23

اِلَّا مَنْ تَوَلّٰی وَكَفَرَ ۟ۙ

مگر کسی از آنها که از ایمان روی بگرداند، و به الله و رسولش کفر ورزد.

آیت: 24

فَیُعَذِّبُهُ اللّٰهُ الْعَذَابَ الْاَكْبَرَ ۟ؕ

که الله در روز قیامت او را با عذاب بزرگتر عذاب می‌کند یعنی او را وارد جهنم می‌کند که برای همیشه در آن می‌ماند.

آیت: 25

اِنَّ اِلَیْنَاۤ اِیَابَهُمْ ۟ۙ

به‌راستی‌که بازگشت آنها پس از مرگشان فقط به‌سوی ما است.

آیت: 26

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ۟۠

سپس به‌راستی‌که حسابرسی آنها بر اعمال‌شان فقط برعهدۀ ما است، نه تو و نه هیچ‌کس دیگری چنین اختیاری ندارد.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.

فضیلت ده روز اول ذوالحجه بر دیگر روزهای سال.

• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.

ثبوت آمدن الله تعالی در روز قیامت آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است؛ بدون هیچ تشبیه و تمثیل و تعطیلی.

• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.

هرگاه مؤمن مورد آزمایش قرار گیرد صبر می‌کند و اگر به او عطا شود سپاسگزاری می‌کند.