மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அபஸ - உஸ்பெக் மொழிபெயர்ப்பு - அலாஉத்தீன் மன்சூர் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Абаса сураси

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

1. У (Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом аъмо кишига) қош чимирди ва (ундан) юз ўгирди.

வசனம்: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

2. Ўзининг олдига кўзи ожиз киши келгани учун (қош чимирди ва ундан юз ўгирди).

И з о ҳ. Ривоят қилинишича, бир куни Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом Қурайш зодагонларидан бир гуруҳини Исломга даъват қилиб турганларида, олдиларига Абдуллоҳ ибн Умми Мактум исмли кўзлари ожиз бир саҳоба келиб, бир неча бор: «Ё Расулуллоҳ, менга Аллоҳ сизга билдирган нарсалардан таълим беринг», деб такрорлади. Чунки у киши аъмо бўлганлари сабабли Пайғамбаримизнинг бошқалар билан банд эканликларини сезмаган эди. Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом ҳалиги Қурайш катталари Исломни қабул қилишса, уларга эргашиб орқаларидаги тобеълари ҳам мусулмон бўлиб қолади, деган умид билан берилиб сўзлаётганлари сабабли, мана шу пайтда Абдуллоҳ ибн Умми Мактум келиб сўзларини бўлганидан аччиғланиб, қовоқ солдилар ва у кишига орқа ўгириб, Қурайш катталари билан сўзлашишда давом этдилар. Шунда Пайғамбаримизга танбеҳ бўлиб мазкур ва қуйидаги оятлар нозил бўлди. Шу ўринда биз муҳтарам ўқувчи эътиборини мазкур оятлардаги икки ибратли нуқтага жалб этмоқчимиз. Биринчидан, Аллоҳ таоло Ўзининг ҳабиби ва сўнгги пайғамбарига танбеҳ берар экан, у кишига бевосита хитоб қилмади, балки гўё учинчи шахс ҳақида гапираётгандек танбеҳ бердики, бу Дўст Дўстга қиладиган муомаланинг беназир намунасидир. Иккинчидан, агар бизда Аллоҳ таолонинг Ўзи «шак-шубҳасиз, сиз улуғ Хулқ устидадирсиз», (Қалам сураси, 4-оят) деб таърифлаган Пайғамбаримиз мазкур воқеада бир аъмо кишига озор бердиларми, деган савол туғилса, бундай саволнинг жавоби ҳам ўша воқеанинг ўзида мавжуддир, яъни юқоридаги оятлар гувоҳлик беришича, Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом у кишининг дилига озор берадиган бирон қаттиқ сўз айтганлари йўқ, балки фақатгина қовоқларини уюб, юз ўгирдилар холоски, бундай ҳолатни кўзи ожиз одам кўра олмагани учун озор топмаслиги аниқдир. Аллоҳ таолонинг танбеҳидан сўнг Расулуллоҳ қачон Абдуллоҳ ибн Умми Мактумни кўриб қолсалар: «Марҳабо, эй менга Парвардигоримдан дашном олиб берган зот», деб у кишига пешвоз чиқадиган бўлган эканлар.

வசனம்: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

3. (Эй Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом), сиз қаердан билурсиз, эҳтимол у (сиздан ўрганадиган илму маърифати ёрдамида ўз гуноҳларидан) покланар.

வசனம்: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

4. Ёки панд-насиҳат олар-да, сўнг бу панд-насиҳат унга фойда берар?!

வசனம்: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

5. Энди (ўз мол-мулки билан иймондан) истиғно қилиб турган кимсага келсак,

வசனம்: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

6. Бас, сиз ўшанга иқбол қилиб — юзланмоқдасиз!

வசனம்: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

7. Ҳолбуки, у (ўзининг куфридан) покланмаслиги сабабли сизга бирон зиён етмас!

வசனம்: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

8. Энди олдингизга югуриб-елиб келган зотга келсак.

வசனம்: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

9. (Аллоҳдан) қўрққан ҳолида (олдингизга югуриб келган зотга келсак).

வசனம்: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

10. Бас, сиз ундан чалғиб — юз ўгириб олмоқдасиз!

வசனம்: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

11. Йўқ, (сиз асло бундай қилманг)! Албатта (Қуръон оятлари) бир панд-насиҳатдир.

வசனம்: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

12. Бас, ким хоҳласа ундан панд-насиҳат олур.

வசனம்: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

13. (У оятлар Аллоҳ наздида) азизу мукаррам,

வசனம்: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

14. қадри баланд, покиза саҳифаларга;

வசனம்: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

15. Мирзолар (яъни, фаришталар) қўллари билан

வசனம்: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

16. Улуғ, итоатли (мирзолар қўллари билан Лавҳул-Маҳфуздан кўчириб битилгандир).

வசனம்: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

17. Ҳалок бўлгур инсон-а! Бунчалар кофир бўлмаса!

வசனம்: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

18. (Аллоҳ) уни қай нарсадан яратди ўзи?!

வசனம்: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

19. Уни бир (ҳақир) нутфадан яратиб, сўнг уни(нг она қорнидаги ривожини ва ой-кунини) белгилаб қўйди-ку!

வசனம்: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

20. Сўнгра унга (она қорнидан чиқиш) йўлини осон қилди.

வசனம்: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

21. Сўнгра унга ўлим бериб, қабрга киритди (яъни, бошқа ҳайвонлар сингари унинг жасадини Ер юзида қолдириб, йиртқичларга ем қилиб қўйгани йўқ).

வசனம்: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

22. Сўнгра Ўзи хоҳлаган вақтида уни яна қайта тирилтирур.

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

23. Йўқ, у (кофир кимса Аллоҳ) ўзига буюрган бирон нарсани адо қилмади.

வசனம்: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

24. Энди инсон ўзининг таомига (ибрат кўзи билан бир) қараб кўрсин-чи!

வசனம்: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

25. Биз (осмондан) сув-ёмғирни қуйдирдик.

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

26. Сўнгра Ерни (гиёҳлар билан) ёрдик.

வசனம்: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

27. Сўнг Биз унда дон-дунни ундириб-ўстириб қўйдик-ку!

வசனம்: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

28. Узум ва кўкларни,

வசனம்: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

29. Зайтун ва ҳурмоларни,

வசனம்: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

30. Қуюқ дарахтзор боғларни,

வசனம்: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

31. Мева-чева-ю, ўт-ўланларни

வசனம்: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

32. Сизлар учун ва чорва ҳайвонларингиз учун манфаат бўлсин (деб ундириб-ўстириб қўйдик-ку!)

வசனம்: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

33. Бас, қачон (қулоқларни) кар қилгувчи (даҳшатли қичқириқ) келганда (яъни, сур иккинчи марта чалиниб, барча халойиққа қайтадан жон ато этилганда, ҳар бир инсон ўзи билан ўзи бўлиб қолур)!

வசனம்: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

34. У Кунда киши ўз оға-инисидан ҳам,

வசனம்: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

35. Онаси ва отасидан ҳам,

வசனம்: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

36. Хотини-ю, бола-чақасидан ҳам қочур!

வசனம்: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

37. (Чунки) улардан ҳар бир киши учун у Кунда ўзига етарли ташвиш бўлур!

வசனம்: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

38. У Кунда (мўминларнинг) юзлари ёруғ,

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

39. Кулгувчи ва хуррам бўлур.

வசனம்: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

40. Ва у Кунда (кофирларнинг) юзлари устида чанг-ғубор бўлиб,

வசனம்: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

41. У (юз)ларни қаролик қоплаб олур!

வசனம்: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

42. Ана ўшалар фисқу фужур қилгувчи кофирларнинг ўзидир!