ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߎ߲߬ߠߊ߬ߓߌߘߌ߲߬ߟߊ߲ ߝߐߘߊ -

سوره غاشيه

ߝߐߘߊ ߟߊߢߌߣߌ߲ ߘߏ߫:

التذكير بالآخرة وما فيها من الثواب والعقاب، والنظر في براهين قدرة الله.

یادآوری آخرت و پاداش و مجازاتِ موجود در آن، و نگریستن به دلایل قدرت الهی.

---

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ الْغَاشِیَةِ ۟ؕ

- ای رسول- آیا خبر قیامت که هول و هراسش مردم را کاملاً فرا می‌گیرد به تو رسیده است؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ خَاشِعَةٌ ۟ۙ

مردم در روز قیامت یا از بدبختان هستند یا از خوشبختان؛ و چهره‌های بدبختان خوار و افتاده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ۟ۙ

با غل و زنجیرهایی که بسته شده و کشیده می‌شوند خسته و رنجور هستند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

تَصْلٰی نَارًا حَامِیَةً ۟ۙ

این چهره‌ها در آتشی سوزان که حرارت بی‌رحمانه‌ای دارد وارد می‌شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

تُسْقٰی مِنْ عَیْنٍ اٰنِیَةٍ ۟ؕ

از چشمه‌هایی با آبی بسیار داغ نوشانده می‌شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ اِلَّا مِنْ ضَرِیْعٍ ۟ۙ

طعامی ندارند که از آن تغذیه کنند جز پلیدترین و بدبوترین طعام از گیاهی به نام شِبرِق که وقتی خشک گردد مسموم می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِیْ مِنْ جُوْعٍ ۟ؕ

که خورنده‌اش نه فربه می‌شود، و نه گرسنگی‌اش برطرف می‌گردد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاعِمَةٌ ۟ۙ

و چهره‌های خوشبخت در آن روز به خاطر نعمت‌هایی که با آن روبرو می‌شوند در نعمت و شادمانی و سرور هستند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ۟ۙ

از اعمال صالحی که در دنیا انجام داده‌اند راضی هستند؛ زیرا پاداش عمل‌شان را دوبرابر ذخیره‌شده یافته‌اند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ

در بهشتی که دارای مکان و جایگاهی مرتفع است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

لَّا تَسْمَعُ فِیْهَا لَاغِیَةً ۟ؕ

در بهشت سخن باطل و لغوی نمی‌شنوند؛ چه رسد به شنیدن سخنی حرام.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

فِیْهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ۟ۘ

در این بهشت چشمه‌هایی جاری است که هرگونه بخواهند آنها را جاری می‌کنند، و به مصرف می‌رسانند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

فِیْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۟ۙ

تخت‌هایی بلند در آن است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۟ۙ

و قَدَح‌هایی قرارداده شده و آماده شده برای نوشیدن.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۟ۙ

و بالش‌هایی که منظم در پهلوی یکدیگر چیده شده‌اند در آن قرار دارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

وَّزَرَابِیُّ مَبْثُوْثَةٌ ۟ؕ

و در آن فرش هایی فراوان و گسترده شده در همه ى جوانب وجود دارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

اَفَلَا یَنْظُرُوْنَ اِلَی الْاِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ۟ۥ

پس آیا از روی تأمل به شتر نمی‌نگرند که الله چگونه آن را آفرید، و رام بنی‌آدم کرد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

وَاِلَی السَّمَآءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ۟ۥ

و به آسمان نمی‌نگرند که چگونه آن را بالا برد تا سقفی محفوظ بالای سرشان شد، و بر آنها سقوط نمی‌کند؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

وَاِلَی الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ۟ۥ

و به کوه‌ها نمی‌نگرند که چگونه آنها را نصب و زمین را با آن ثابت کرد تا مردم را نلرزاند؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

وَاِلَی الْاَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ۟

و به زمین نمی‌نگرند که چگونه آن را گستراند، و برای اقامت مردم مهیا کرد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

فَذَكِّرْ ۫— اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُذَكِّرٌ ۟ؕ

پس -ای رسول- اینها را اندرز بده، و از عذاب الله بترسان؛ زیرا تو فقط تذکردهنده هستی، و جز یادآوری آنها از تو خواسته نمی‌شود، اما توفیق آنها به ایمان فقط به دست الله است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَۜیْطِرٍ ۟ۙ

تو بر آنها مسلط نیستی تا آنها را بر ایمان مجبور کنی.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• أهمية تطهير النفس من الخبائث الظاهرة والباطنة.

اهمیت پاکیزه‌ ساختن نفس از پلیدی‌های آشکار و نهان.

• الاستدلال بالمخلوقات على وجود الخالق وعظمته.

استدلال به مخلوقات بر وجود و عظمت خالق.

• مهمة الداعية الدعوة، لا حمل الناس على الهداية؛ لأن الهداية بيد الله.

وظیفۀ دعوتگر دعوت است، نه واداشتن مردم به هدایت؛ زیرا هدایت به دست الله است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

اِلَّا مَنْ تَوَلّٰی وَكَفَرَ ۟ۙ

مگر کسی از آنها که از ایمان روی بگرداند، و به الله و رسولش کفر ورزد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

فَیُعَذِّبُهُ اللّٰهُ الْعَذَابَ الْاَكْبَرَ ۟ؕ

که الله در روز قیامت او را با عذاب بزرگتر عذاب می‌کند یعنی او را وارد جهنم می‌کند که برای همیشه در آن می‌ماند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

اِنَّ اِلَیْنَاۤ اِیَابَهُمْ ۟ۙ

به‌راستی‌که بازگشت آنها پس از مرگشان فقط به‌سوی ما است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ۟۠

سپس به‌راستی‌که حسابرسی آنها بر اعمال‌شان فقط برعهدۀ ما است، نه تو و نه هیچ‌کس دیگری چنین اختیاری ندارد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.

فضیلت ده روز اول ذوالحجه بر دیگر روزهای سال.

• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.

ثبوت آمدن الله تعالی در روز قیامت آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است؛ بدون هیچ تشبیه و تمثیل و تعطیلی.

• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.

هرگاه مؤمن مورد آزمایش قرار گیرد صبر می‌کند و اگر به او عطا شود سپاسگزاری می‌کند.