மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அபஸ - இத்தாலிய மொழிபெயர்ப்பு - ஒஸ்மான் ஷெரீப் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

‘Abasa

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

(Il Profeta) Si accigliò e volse le spalle

வசனம்: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

quando venne da lui il cieco.

வசனம்: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

E che ne sai? Forse era venuto per purificarsi

வசனம்: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

o per farsi ammonire, affinché l’avvertimento gli fosse utile.

வசனம்: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Chi invece non ne ha bisogno,

வசனம்: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

tu lo accogli.

வசனம்: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

E non sarà colpa tua se non verrà purificato.

வசனம்: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Ma chi viene a te pieno di zelo

வசனம்: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

ed è timorato,

வசனம்: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

tu lo trascuri.

வசனம்: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

No! In verità questo è un Avvertimento –

வசனம்: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

e chi vuole se lo ricordi –

வசனம்: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

su pagine nobili,

வசனம்: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

sublimi e purificate,

வசனம்: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

in mano a Messaggeri

வசனம்: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

eletti, fedeli.

வசனம்: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Muoia l’uomo! Quant’è perfido!

வசனம்: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

Da che lo creò?

வசனம்: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Lo creò da un fiotto e lo modellò,

வசனம்: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

poi gli spianò il sentiero;

வசனம்: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

l’ha fatto poi morire e seppellire.

வசனம்: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Poi, quando vorrà, lo farà risorgere.

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

No! Lui non ha fatto ciò che gli fu ordinato.

வசனம்: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

L’uomo guardi al suo nutrimento:

வசனம்: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

in verità abbiamo versato l’acqua a fiotti,

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

poi fessurato il suolo a fondo,

வசனம்: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

facendovi crescere campi di grano

வசனம்: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

e viti e cibo per il bestiame

வசனம்: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

e ulivi e palme

வசனம்: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

e giardini rigogliosi

வசனம்: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

e frutta e pascoli,

வசனம்: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

per voi e per il vostro bestiame.

வசனம்: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Quando arriverà il Giorno della Resurrezione –

வசனம்: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

il giorno in cui l’uomo fuggirà dal fratello

வசனம்: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

e dalla madre e dal padre

வசனம்: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

e dalla moglie e dai figli –

வசனம்: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

quel Giorno ognuno avrà una faccenda che lo impegnerà.

வசனம்: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

Ci saranno quel Giorno volti radiosi,

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

gioiosi, allegri,

வசனம்: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

e volti, quel Giorno, impolverati e cupi,

வசனம்: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

avvolti dall’oscurità:

வசனம்: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

quelli sono i miscredenti, i licenziosi.